در مسابقه دو رقیب سنتی فوتبال جهان، آلمان در نبردی حماسی و تماشایی تیم ملی انگلستان را چهار بر یک در هم کوبید تا در یکچهارم پایانی رسید به مصاف برنده «آرژانتین – مکزیک» رود.
نیمه نخست با اشتباه چشمگیر داوری به جای تساوی دو بر دو با برتری دو بر یک آلمان به پایان رسید.
با این حال در نیمه دوم بینتیجه ماندن تلاشهای اولیه بازیکنان انگلستان با دو گل پیاپی توماس مولر و ادامه بازی هماهنگ و قابل تحسین آلمانیها همراه بود و انگلستان خاموش و حذف شد.
در حالی که یاران شاخص تیم ملی انگلستان ناهماهنگ و پایینتر از حد خود بودند، آلمان یکی از روزهای بزرگ و صاحب شخصیت ویژه فوتبالش را به نمایش گذاشت.
یاران یوآخیم لو شروعی رویایی داشتند و ضمن آنکه دو گل متفاوت به ثمر رساندند، دو بار هم تا آستانه گلزنی پیش رفتند.
گل نخست آلمان در دقیقه ۲۰ بود که مانوئل نوئر، دروازهبان آلمان یک توپ را بلند به نیمه زمین انگلستان و بین جان تری و ماتیو آپسن فرستاد تا میروسلاو کلوزه با سود بردن از ضعف و ناهماهنگی دفاع انگلستان، در محوطه جریمه دیوید جیمز پا به توپ شود و موفقتر از دروازهبان آن را به تور برساند.
در دقیقه ۳۲ هماهنگی تیم روان آلمان به گل دوم منجر شد و این بار توپ از جناح راست حمله به چند پاس «کلاسیک» به لوکاس پودولسکی در جناح چپ محوطه جریمه رسید. او پس از پیشروی با ضربه پای چپ توپ را از زاویه بسته به دیرک عمودی مخالف زد و شاهد چرخش آن به نشانه گل دوم بود.
در ورزشگاه شهر بلومفونتبن (مانگائونگ) انگلستان با تمرکز حملههایش از جناح میانی، عملاً گوشها را از دست داده بود و در فضایی پرتعداد از بازیکنان دو تیم، کار وین رونی و جرمن دیفو مشکلتر مینمود.
اما انگلیسیها با چند بار حضور در حول و حوش دروازه آلمان، حرکت به سوی خودیابی را آغاز کردند. در دقیقه ۳۷ کاپیتان اسیتون جرالد از راست توپ را سانتر کرد و ماتیو آپسن با پرشی بلند و ضربه سر فنی، توپ را درون دروازه آلمان جای داد تا یارانش با بازیابی مسابقه به قصد زدن گل دوم حالتی سراسر تهاجمی به خود گیرند.
اشتباه کشنده کمک داور
به فاصله یک دقیقه پس از گل آپسن، فرنک لمپارد با یک ضربه قوسی توپ را به زیر دیرک افقی دروازه نوئر زد و توپ با چرخشی آشکار درون گل رفت و در برگشت توسط دروازهبان مهار شد. اما دستیار دوم داور، خورخه لاریونادا از اروگوئه با تشخیص غلط، از گل چشم پوشید تا شادی انگلیسیها به ناامیدی و تأسف بدل شود.
گفتوگوهای کارشناسان تلویزیونی جملگی به ضرورت بهرهگیری از فنآوری الکترونیک و پیشگیری از نابودی یک تیم در یک تورنمنت بزرگ به دلیل خطای انسانی تأکید داشت. این اظهارنظرها در بین دو نیمه حتی با پیشبینی این بود که تیم قربانی اشتباه داوری، چهار تا پنج گل بخورد.
فابیو کاپهلو، مربی ایتالیایی تیم ملی انگلستان اشتباه داوری در نادیده گرفتن گل سالم لمپارد را در سرنوشت بازی مؤثر خواند و بهرهگیری از تکنولوژی و یا کمک داوران ویژه خط گل را ضروری دانست.
اشتباه کمک داور یادآور اشتباه بهرام اف، کمک داور روسی مسابقه پایانی جام جهانی ۱۹۶۶ در ویمبلی لندن بود که در وقت اضافی توپ از خط نگدشته را گل سوم انگلستان در برابر آلمان اعلام کرد و در آن مسابقه انگلستان چهار بر دو آلمان را شکست داد تا برای نخستین و آخرین بار قهرمان شود.
گلهای سوم و چهارم آلمان
شروع نیمه دوم با شلیک سنگین فرنک لمپارد از فاصله ۳۰ متری از یک ضربه آزاد به روی دیرک افقی، از ادامه یک بازی نفسگیر و مهیج بین دو رقیب برزگ فوتبال اروپا حکایت داشت.
در موج حملههای انگلستان هرگاه مهاجمان آلمانی به دروازه انگلستان نزدیک میشدند با حرکتهای حساب شده و بدون توپ خطر آفرین مینمودند. در حالی که انگلیسیها در زمین آلمان مترکز شده بودند، واکنش هماهنگ و شبیه به هم آلمان به دو گل پیاپی دیگر توسط توماس مولر در دقیقههای ۶۷ و ۷۰ بدل شد. در پایان مولر به عنوان بهترین بازیکن بازی اعلام شد.
در گل چهارم مسعود اوزیل اوج هنر توپ ربایی از گلن جانسون و فرار از جناح چپ را به نمایش گذاشت و ارزش پاس او به مولر انکار ناپذیر بود.
نیمه نخست با اشتباه چشمگیر داوری به جای تساوی دو بر دو با برتری دو بر یک آلمان به پایان رسید.
با این حال در نیمه دوم بینتیجه ماندن تلاشهای اولیه بازیکنان انگلستان با دو گل پیاپی توماس مولر و ادامه بازی هماهنگ و قابل تحسین آلمانیها همراه بود و انگلستان خاموش و حذف شد.
در حالی که یاران شاخص تیم ملی انگلستان ناهماهنگ و پایینتر از حد خود بودند، آلمان یکی از روزهای بزرگ و صاحب شخصیت ویژه فوتبالش را به نمایش گذاشت.
یاران یوآخیم لو شروعی رویایی داشتند و ضمن آنکه دو گل متفاوت به ثمر رساندند، دو بار هم تا آستانه گلزنی پیش رفتند.
گل نخست آلمان در دقیقه ۲۰ بود که مانوئل نوئر، دروازهبان آلمان یک توپ را بلند به نیمه زمین انگلستان و بین جان تری و ماتیو آپسن فرستاد تا میروسلاو کلوزه با سود بردن از ضعف و ناهماهنگی دفاع انگلستان، در محوطه جریمه دیوید جیمز پا به توپ شود و موفقتر از دروازهبان آن را به تور برساند.
در دقیقه ۳۲ هماهنگی تیم روان آلمان به گل دوم منجر شد و این بار توپ از جناح راست حمله به چند پاس «کلاسیک» به لوکاس پودولسکی در جناح چپ محوطه جریمه رسید. او پس از پیشروی با ضربه پای چپ توپ را از زاویه بسته به دیرک عمودی مخالف زد و شاهد چرخش آن به نشانه گل دوم بود.
در ورزشگاه شهر بلومفونتبن (مانگائونگ) انگلستان با تمرکز حملههایش از جناح میانی، عملاً گوشها را از دست داده بود و در فضایی پرتعداد از بازیکنان دو تیم، کار وین رونی و جرمن دیفو مشکلتر مینمود.
اما انگلیسیها با چند بار حضور در حول و حوش دروازه آلمان، حرکت به سوی خودیابی را آغاز کردند. در دقیقه ۳۷ کاپیتان اسیتون جرالد از راست توپ را سانتر کرد و ماتیو آپسن با پرشی بلند و ضربه سر فنی، توپ را درون دروازه آلمان جای داد تا یارانش با بازیابی مسابقه به قصد زدن گل دوم حالتی سراسر تهاجمی به خود گیرند.
اشتباه کشنده کمک داور
به فاصله یک دقیقه پس از گل آپسن، فرنک لمپارد با یک ضربه قوسی توپ را به زیر دیرک افقی دروازه نوئر زد و توپ با چرخشی آشکار درون گل رفت و در برگشت توسط دروازهبان مهار شد. اما دستیار دوم داور، خورخه لاریونادا از اروگوئه با تشخیص غلط، از گل چشم پوشید تا شادی انگلیسیها به ناامیدی و تأسف بدل شود.
گفتوگوهای کارشناسان تلویزیونی جملگی به ضرورت بهرهگیری از فنآوری الکترونیک و پیشگیری از نابودی یک تیم در یک تورنمنت بزرگ به دلیل خطای انسانی تأکید داشت. این اظهارنظرها در بین دو نیمه حتی با پیشبینی این بود که تیم قربانی اشتباه داوری، چهار تا پنج گل بخورد.
فابیو کاپهلو، مربی ایتالیایی تیم ملی انگلستان اشتباه داوری در نادیده گرفتن گل سالم لمپارد را در سرنوشت بازی مؤثر خواند و بهرهگیری از تکنولوژی و یا کمک داوران ویژه خط گل را ضروری دانست.
اشتباه کمک داور یادآور اشتباه بهرام اف، کمک داور روسی مسابقه پایانی جام جهانی ۱۹۶۶ در ویمبلی لندن بود که در وقت اضافی توپ از خط نگدشته را گل سوم انگلستان در برابر آلمان اعلام کرد و در آن مسابقه انگلستان چهار بر دو آلمان را شکست داد تا برای نخستین و آخرین بار قهرمان شود.
گلهای سوم و چهارم آلمان
شروع نیمه دوم با شلیک سنگین فرنک لمپارد از فاصله ۳۰ متری از یک ضربه آزاد به روی دیرک افقی، از ادامه یک بازی نفسگیر و مهیج بین دو رقیب برزگ فوتبال اروپا حکایت داشت.
در موج حملههای انگلستان هرگاه مهاجمان آلمانی به دروازه انگلستان نزدیک میشدند با حرکتهای حساب شده و بدون توپ خطر آفرین مینمودند. در حالی که انگلیسیها در زمین آلمان مترکز شده بودند، واکنش هماهنگ و شبیه به هم آلمان به دو گل پیاپی دیگر توسط توماس مولر در دقیقههای ۶۷ و ۷۰ بدل شد. در پایان مولر به عنوان بهترین بازیکن بازی اعلام شد.
در گل چهارم مسعود اوزیل اوج هنر توپ ربایی از گلن جانسون و فرار از جناح چپ را به نمایش گذاشت و ارزش پاس او به مولر انکار ناپذیر بود.