سازمان گزارشگران بدون مرز مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را در مورد مرگ امید رضا میرصیافی در زندان مسئول دانست.
گزارشگران بدون مرز که یک سازمان غیر دولتی مدافع آزادی بیان و حقوق روزنامه‌نگارن در پاریس است مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را به دلیل «دستگيری خودسرانه اين وبلاگنویس و سپس عدم کمک رسانی پزشکی مناسب، مسئول مرگ امید رضا میرصیافی» اعلام کرده است.
این وبلاگنویس پیشتر در تاریخ سوم اردیبهشت سال جاری نیز بازداشت و پس از ٤١ روز حبس با سپردن وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شده بود.
میرصیافی در تاریخ ١٢ آبان در شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه و با استناد به مواد ٥٠٠ و ٥١٤ قانون مجازات اسلامی برای «فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران» به شش ماه زندان و برای «توهین به آیت الله خمینی و آیت الله خامنه‌ای» به دوسال زندان محکوم شد.
به گفته دکتر حسام فیروزی که خود نیز یک زندانی سیاسی است و پیش از مرگ این وبلاگنویس وی را معاینه کرده است، از آنجا که امید رضا به «دليل خوردن تعداد زيادی قرص پروپرانولول با افت شديد فشار خون و کاهش تعداد ضربان قلب روبه‌رو شده بود و فشارش زير ۷ بود»، وی از بهداری زندان می‌خواهد که این وبلاگنویس را به بیمارستان خارج از زندان منتقل کنند که با مخالفت مسئولان زندان مواجه می‌شود و امید رضا در نهایت جان می‌سپارد.
گزارشگران بدون مرز در ادامه بیانه خود با اشاره به مرگ این وبلاگنویس «رژيم ايران» را «يکی از بدترين حکومت‌های جهان برای روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران» خوانده و خواستار «تشکیل کمیسیون مستقلی برای روشن کردن علل و چگونگی مرگ این وبلاگنویس» شده است.
گزارشگران بدون مرز در بیانیه خود بخشی از مکاتبه امید رضا میر صیافی را با این سازمان نقل می‌کند. امیدرضا با توصیف اوضاع روحی خود می‌نویسد: «خیلی نگران هستم. بحث از دو سال و نیم زندان نیست بلکه بحث بر سر به هدر رفتن عمرم است و اینکه پس از زندان دیگر روحیه و رمقی ندارم چون آدم حساس و احساساتی هستم و هرگز دنبال این نبوده‌ام تا با رفتن به زندان و درست کردن پرونده و ایجاد هیاهو از خودم قهرمان بسازم (....) فقط آرزو دارم زندگی‌ام به روال عادی بازگردد و بتوانم ادامه تحصیل و کار دهم و به همان فعالیت‌های فرهنگی و هنری خودم بپردازم.»
برپایه اعلام گزارشگران بدون مرز امید رضا میرصیافی در وبلاگ «روزنگار» به مطالب فرهنگی می‌پرداخته است و چنانکه خود وی گفته است «در مجموع مقالات منتشر شده» این وبلاگ تنها «دو یا سه مقاله طنز و یا سیاسی» وجود داشته که به قصد «توهین» به کسی نوشته نشده است.
از سوی دیگر «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» نیز با صدور بیانیه‌ای مسئولان جمهوری اسلامی را مسئول مرگ امیدرضا میر صیافی اعلام کرد.
هادی قائمی،سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، در این باره گفت: «رهبران ایران اداره زندان‌ها را به گروهی از افراد نالایق و سنگدل واگذار کرده‌اند که نهایت بی‌اعتنایی را به زندگی انسان‌ها دارند.»
بیشتر بخوانید:
امید رضا میرصیافی، وبلاگنویس، در تاریخ ١٩ بهمن ماه سال ۱۳۸۷، به شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران احضار و زندانی شد و در روز چهارشنبه ۲۸ اسفند ماه ۱۳۸۷ در زندان اوین درگذشت. گزارشگران بدون مرز که یک سازمان غیر دولتی مدافع آزادی بیان و حقوق روزنامه‌نگارن در پاریس است مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را به دلیل «دستگيری خودسرانه اين وبلاگنویس و سپس عدم کمک رسانی پزشکی مناسب، مسئول مرگ امید رضا میرصیافی» اعلام کرده است.
این وبلاگنویس پیشتر در تاریخ سوم اردیبهشت سال جاری نیز بازداشت و پس از ٤١ روز حبس با سپردن وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شده بود.
میرصیافی در تاریخ ١٢ آبان در شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه و با استناد به مواد ٥٠٠ و ٥١٤ قانون مجازات اسلامی برای «فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران» به شش ماه زندان و برای «توهین به آیت الله خمینی و آیت الله خامنه‌ای» به دوسال زندان محکوم شد.
به گفته دکتر حسام فیروزی که خود نیز یک زندانی سیاسی است و پیش از مرگ این وبلاگنویس وی را معاینه کرده است، از آنجا که امید رضا به «دليل خوردن تعداد زيادی قرص پروپرانولول با افت شديد فشار خون و کاهش تعداد ضربان قلب روبه‌رو شده بود و فشارش زير ۷ بود»، وی از بهداری زندان می‌خواهد که این وبلاگنویس را به بیمارستان خارج از زندان منتقل کنند که با مخالفت مسئولان زندان مواجه می‌شود و امید رضا در نهایت جان می‌سپارد.
گزارشگران بدون مرز در ادامه بیانه خود با اشاره به مرگ این وبلاگنویس «رژيم ايران» را «يکی از بدترين حکومت‌های جهان برای روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران» خوانده و خواستار «تشکیل کمیسیون مستقلی برای روشن کردن علل و چگونگی مرگ این وبلاگنویس» شده است.
گزارشگران بدون مرز در بیانیه خود بخشی از مکاتبه امید رضا میر صیافی را با این سازمان نقل می‌کند. امیدرضا با توصیف اوضاع روحی خود می‌نویسد: «خیلی نگران هستم. بحث از دو سال و نیم زندان نیست بلکه بحث بر سر به هدر رفتن عمرم است و اینکه پس از زندان دیگر روحیه و رمقی ندارم چون آدم حساس و احساساتی هستم و هرگز دنبال این نبوده‌ام تا با رفتن به زندان و درست کردن پرونده و ایجاد هیاهو از خودم قهرمان بسازم (....) فقط آرزو دارم زندگی‌ام به روال عادی بازگردد و بتوانم ادامه تحصیل و کار دهم و به همان فعالیت‌های فرهنگی و هنری خودم بپردازم.»
برپایه اعلام گزارشگران بدون مرز امید رضا میرصیافی در وبلاگ «روزنگار» به مطالب فرهنگی می‌پرداخته است و چنانکه خود وی گفته است «در مجموع مقالات منتشر شده» این وبلاگ تنها «دو یا سه مقاله طنز و یا سیاسی» وجود داشته که به قصد «توهین» به کسی نوشته نشده است.
از سوی دیگر «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» نیز با صدور بیانیه‌ای مسئولان جمهوری اسلامی را مسئول مرگ امیدرضا میر صیافی اعلام کرد.
هادی قائمی،سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، در این باره گفت: «رهبران ایران اداره زندان‌ها را به گروهی از افراد نالایق و سنگدل واگذار کرده‌اند که نهایت بی‌اعتنایی را به زندگی انسان‌ها دارند.»
