سلسو آموريم، وزير امور خارجه برزيل، روز دوشنبه گفت که به دلیل عملکرد قدرتهای بزرگ و بهویژه ایالات متحده آمریکا در قبال بیانیه تهران، این کشور دیگر تمایل چندانی به میانجیگری در پرونده هستهای ایران ندارد.
وزیر خارجه برزیل با این حال گفت که با وجود تصويب تحريمهای جديد عليه ايران، برزیل هنوز هم اميدوار است که توافق ماه گذشته تهران با ميانجيگری برزيل و ترکيه مبنايی باشد برای ادامه مذاکرات بر سر برنامه هستهای ايران.
پیشتر کشورهای غربی با بیانیه تهران که ماه گذشته با ابتکار عمل برزیل و ترکیه به امضا رسید با سردی برخورد کرده بودند.
بر اساس بیانیه تهران، دولت محمود احمدینژاد متعهد شد که حدود ۱۲۰۰ کيلوگرم از اورانيوم با غلظت پايين از ذخیره اورانیوم ایران را در مقابل دريافت سوخت برای رآکتور هستهای تهران به ترکیه منتقل کند.
اعضای دائم شورای امنيت با وجود امضای چنين توافقی دور چهارم تحریمها علیه ایران را در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رساندند.
ترکيه و برزيل که از اعضای غيردائم شورای امنيت هستند به اين قطعنامه رای مخالف دادند. اين نخستین باری بود که قطعنامهای عليه ايران با اکثريت مطلق به تصويب نرسيد.
روز دوشنبه، سلسو آموريم، وزير امور خارجه برزيل، پس از شرکت در ميزگردی در شهر وين، پایتخت اتریش، به خبرنگاران گفت: «به نظر من تحريمها وضعيت را دشوارتر خواهند کرد، ولی هنوز هم امکان مذاکره کاملا از بين نرفته است. اگر هر دو طرف به حد کافی انعطاف و حسن نيت داشته باشند هنوز هم میتوان به نوعی توافق دست يافت. ما هنوز هم اميدواريم که توافق و بيانيه تهران بتواند مبنايی باشد برای مذاکره بر سر راه حلی صلحآميز.»
وزير خارجه برزيل در ادامه سخنان خود با انتقاد از به بحث گذاشتن قطعنامه در دستور کار شورای امنيت گفت که بیتوجهی قدرتهای بزرگ و ناديده گرفتن توافق تهران باعث شد که برزيل به اين اقدام اعضای شورای امنيت رای منفی بدهد.
سلسو آموريم همچنين زمان اين رایگيری را که درست چند روز پس از توافق تهران صورت گرفت مورد انتقاد قرار داد و افزود: «ما به هيچ شکل ديگر نمیتوانستيم به اين قطعنامه رای بدهيم. دولتهای غربی در کلام از تلاش برزيل برای ميانجيگری در اين زمينه تمجيد کردند، ولی در عمل کار ديگری کردند.»
وزير خارجه برزيل گفت که به خاطر همين تجربه دولت اين کشور ديگر تمايل چندانی به ميانجیگری در زمینه مسئله هستهای ایران ندارد.
دولت آمريکا در مراحل اوليه ميانجیگری برزيل را گامی مثبت توصیف کرد، ولی در پايان اين روند انتقاداتی را متوجه اين کشور کرد.
وزير خارجه برزيل در پايان گفت: «ما نمیتوانيم با اين نوع ابهام و دوگانگی پيش برويم. برای دخالت مجدد در اين زمينه بايد درخواست صريح و مشخصی مطرح شود.»
بیشتر بخوانید:
پیشتر کشورهای غربی با بیانیه تهران که ماه گذشته با ابتکار عمل برزیل و ترکیه به امضا رسید با سردی برخورد کرده بودند.
بر اساس بیانیه تهران، دولت محمود احمدینژاد متعهد شد که حدود ۱۲۰۰ کيلوگرم از اورانيوم با غلظت پايين از ذخیره اورانیوم ایران را در مقابل دريافت سوخت برای رآکتور هستهای تهران به ترکیه منتقل کند.
اعضای دائم شورای امنيت با وجود امضای چنين توافقی دور چهارم تحریمها علیه ایران را در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رساندند.
ترکيه و برزيل که از اعضای غيردائم شورای امنيت هستند به اين قطعنامه رای مخالف دادند. اين نخستین باری بود که قطعنامهای عليه ايران با اکثريت مطلق به تصويب نرسيد.
روز دوشنبه، سلسو آموريم، وزير امور خارجه برزيل، پس از شرکت در ميزگردی در شهر وين، پایتخت اتریش، به خبرنگاران گفت: «به نظر من تحريمها وضعيت را دشوارتر خواهند کرد، ولی هنوز هم امکان مذاکره کاملا از بين نرفته است. اگر هر دو طرف به حد کافی انعطاف و حسن نيت داشته باشند هنوز هم میتوان به نوعی توافق دست يافت. ما هنوز هم اميدواريم که توافق و بيانيه تهران بتواند مبنايی باشد برای مذاکره بر سر راه حلی صلحآميز.»
وزير خارجه برزيل در ادامه سخنان خود با انتقاد از به بحث گذاشتن قطعنامه در دستور کار شورای امنيت گفت که بیتوجهی قدرتهای بزرگ و ناديده گرفتن توافق تهران باعث شد که برزيل به اين اقدام اعضای شورای امنيت رای منفی بدهد.
سلسو آموريم همچنين زمان اين رایگيری را که درست چند روز پس از توافق تهران صورت گرفت مورد انتقاد قرار داد و افزود: «ما به هيچ شکل ديگر نمیتوانستيم به اين قطعنامه رای بدهيم. دولتهای غربی در کلام از تلاش برزيل برای ميانجيگری در اين زمينه تمجيد کردند، ولی در عمل کار ديگری کردند.»
وزير خارجه برزيل گفت که به خاطر همين تجربه دولت اين کشور ديگر تمايل چندانی به ميانجیگری در زمینه مسئله هستهای ایران ندارد.
دولت آمريکا در مراحل اوليه ميانجیگری برزيل را گامی مثبت توصیف کرد، ولی در پايان اين روند انتقاداتی را متوجه اين کشور کرد.
وزير خارجه برزيل در پايان گفت: «ما نمیتوانيم با اين نوع ابهام و دوگانگی پيش برويم. برای دخالت مجدد در اين زمينه بايد درخواست صريح و مشخصی مطرح شود.»