روز يكشنبه ۱۳ ماه ژوئن برابر با ۲۳ خرداد، «سينما تک» فرانسه، با اختصاص روزى به نام «يک روز در تهران» از سينماگران ايرانى قدردانى كرد.
به گفته مدير «سينماتک» فرانسه، هدف از برگزارى اين مراسم، شناساندن ايران امروز و تحولات و رخدادهاى سال هاى اخير ايران به تماشاگران است.
در جريان برنامه يك روز در تهران كه در ۲۳ خرداد در سينماتك فرانسه برگزار شد، شمارى از فيلمسازان ايرانى مانند بهمن قبادى، سو آبادى، نادر تكميل همايون، رفيع پيتز و مرجان ساتراپى نيز حضور داشتند و به همراه شخصيت هاى هنرى كشورهاى ديگر درميزگردى شركت كردند.
در اين روز علاوه بر ميزگرد و نمايش فيلم كارگاهى براى كودكان، موسيقى و صرف نهار در فضاى آزاد نيز پيش بينى شده بود.
راديو فردا در همين زمينه با سرژ توبيانا، مدير سينما تك فرانسه گفت و گو كرده است.
چه انگيزه اى سينما تك را برآن داشت تا روزى را به ايران اختصاص دهد؟
سرژ توبيانا: سينماى ايران كه در سالهاى هشتاد ميلادى آن را كشف كرديم براى ما بسيار با اهميت است. سينمايى است با اصالت، سناريو و حسى ويژه و نگاهى مستند به ايران كه براى سينماى جهان بسيار پربار بوده است. ديگر اينكه بمناسبت سالگرد انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ و رخدادهاى پس از آن، چون مى دانيم كه سينماگران در ايران متحمل فشارها و سانسور هستند و برخى نيز مانند جعفر پناهى به زندان رفتند، تصميم گرفتيم از آن ها تجليل كنيم.
به عنوان مدير سينماتك فرانسه به خودم گفتم سينماتك بايد مكان استقبال از سينماى ايران در يك روز كامل باشد و روز ۲۳ خرداد را به عنوان يك تاريخ نمادين برگزيدم.
وى همچنين گفت براى ما فرانسويان كه سينماى ايران را دوست مى داريم و آن را در سطح بين المللى به حساب مى آوريم، جا دارد از آن تجليل كنيم و تا آنجا كه ممكن است از سينماگران ايرانى چه آنها كه در ايران اند و چه آنها كه در بيرون پناهنده اند دعوت كرديم به همراه فيلمشان بيايند و نظرات خود را بيان كنند و انگيزه من اينست كه بگوييم تا چه اندازه وجود سينماى ايران براى سينماى جهان حياتى است.
من به عنوان مدير سينماتك به اقدام سياسى دست نمى زنم بلكه از سينما دفاع مى كنم و در دفاع از سينماى ايران احساس من اينست كه سهمى در بهتر شناساندن سينماى ايران داشته باشم و كمك كنم كه سينماگران ايرانى شانس و امكانات بيشترى براى ساختن فيلم داشته باشند. چه در تهران و چه در تبعيد. چون نمى توان سينماگران ايرانى را تنها گذاشت.
آيا حضور شيرين عبادى برنده نوبل صلح ۲۰۰۳ در چنين روزى نشانه اى از برقرارى پلى بين حقوق سينما و حقوق بشربود؟
بله. چون سينما هنرى است براى آزادى، مشكل مى توان سينما به وجود آورد اگر آزادى براى ساختن فيلم وجود نداشته باشد. حق سينماگر براى ساختن فيلم يك اصل بنيادى است. من تصميم گرفتم از خانم شيرين عبادى برنده جايزه نوبل صلح دعوت كنم و ايشان پذيرفتند. اين براى من و براى كوستاو گاوراس، رئيس سينماتك افتخارى بود كه از او در اين مكان استقبال كنيم.
هدف از دعوت او اين بود كه به گونه اى بگوييم حقوق بشر و حقوق سينما يكى هستند. سينماگران نيز مانند ديگر انسانها براى بيان بينش و احساس خود به آزادى نياز دارند.
چه فیلم هایی در روز يكشنبه ۲۳ خرداد در سينماتك فرانسه نمايش داده شدند؟
بيش از ده فيلم در اين روز كامل نشان داده شد. فيلم «كسى از گربه هاى ايرانى خبر ندارد» كار بهمن قبادى، «پرسپوليس» از مرجان ساتراپى، «تهران من براى فروش» از گراناز موسوى، «اس او اس در تهران» از سو آبادى، «شكارچى» ساخته رفيع پيتز، «درباره الى» از اصغر فرهادى، «براى يك لحظه آزادى» از آرش رياحى، «آيينه» از جعفر پناهى، «تهران» از نادر تكميل همايون و فيلم «سخنرانى براى مسافرت» از مهناز محمدى.
به گفته مدير «سينماتک» فرانسه، هدف از برگزارى اين مراسم، شناساندن ايران امروز و تحولات و رخدادهاى سال هاى اخير ايران به تماشاگران است.
در جريان برنامه يك روز در تهران كه در ۲۳ خرداد در سينماتك فرانسه برگزار شد، شمارى از فيلمسازان ايرانى مانند بهمن قبادى، سو آبادى، نادر تكميل همايون، رفيع پيتز و مرجان ساتراپى نيز حضور داشتند و به همراه شخصيت هاى هنرى كشورهاى ديگر درميزگردى شركت كردند.
در اين روز علاوه بر ميزگرد و نمايش فيلم كارگاهى براى كودكان، موسيقى و صرف نهار در فضاى آزاد نيز پيش بينى شده بود.
راديو فردا در همين زمينه با سرژ توبيانا، مدير سينما تك فرانسه گفت و گو كرده است.
چه انگيزه اى سينما تك را برآن داشت تا روزى را به ايران اختصاص دهد؟
سرژ توبيانا: سينماى ايران كه در سالهاى هشتاد ميلادى آن را كشف كرديم براى ما بسيار با اهميت است. سينمايى است با اصالت، سناريو و حسى ويژه و نگاهى مستند به ايران كه براى سينماى جهان بسيار پربار بوده است. ديگر اينكه بمناسبت سالگرد انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ و رخدادهاى پس از آن، چون مى دانيم كه سينماگران در ايران متحمل فشارها و سانسور هستند و برخى نيز مانند جعفر پناهى به زندان رفتند، تصميم گرفتيم از آن ها تجليل كنيم.
به عنوان مدير سينماتك فرانسه به خودم گفتم سينماتك بايد مكان استقبال از سينماى ايران در يك روز كامل باشد و روز ۲۳ خرداد را به عنوان يك تاريخ نمادين برگزيدم.
وى همچنين گفت براى ما فرانسويان كه سينماى ايران را دوست مى داريم و آن را در سطح بين المللى به حساب مى آوريم، جا دارد از آن تجليل كنيم و تا آنجا كه ممكن است از سينماگران ايرانى چه آنها كه در ايران اند و چه آنها كه در بيرون پناهنده اند دعوت كرديم به همراه فيلمشان بيايند و نظرات خود را بيان كنند و انگيزه من اينست كه بگوييم تا چه اندازه وجود سينماى ايران براى سينماى جهان حياتى است.
من به عنوان مدير سينماتك به اقدام سياسى دست نمى زنم بلكه از سينما دفاع مى كنم و در دفاع از سينماى ايران احساس من اينست كه سهمى در بهتر شناساندن سينماى ايران داشته باشم و كمك كنم كه سينماگران ايرانى شانس و امكانات بيشترى براى ساختن فيلم داشته باشند. چه در تهران و چه در تبعيد. چون نمى توان سينماگران ايرانى را تنها گذاشت.
آيا حضور شيرين عبادى برنده نوبل صلح ۲۰۰۳ در چنين روزى نشانه اى از برقرارى پلى بين حقوق سينما و حقوق بشربود؟
بله. چون سينما هنرى است براى آزادى، مشكل مى توان سينما به وجود آورد اگر آزادى براى ساختن فيلم وجود نداشته باشد. حق سينماگر براى ساختن فيلم يك اصل بنيادى است. من تصميم گرفتم از خانم شيرين عبادى برنده جايزه نوبل صلح دعوت كنم و ايشان پذيرفتند. اين براى من و براى كوستاو گاوراس، رئيس سينماتك افتخارى بود كه از او در اين مكان استقبال كنيم.
هدف از دعوت او اين بود كه به گونه اى بگوييم حقوق بشر و حقوق سينما يكى هستند. سينماگران نيز مانند ديگر انسانها براى بيان بينش و احساس خود به آزادى نياز دارند.
چه فیلم هایی در روز يكشنبه ۲۳ خرداد در سينماتك فرانسه نمايش داده شدند؟
بيش از ده فيلم در اين روز كامل نشان داده شد. فيلم «كسى از گربه هاى ايرانى خبر ندارد» كار بهمن قبادى، «پرسپوليس» از مرجان ساتراپى، «تهران من براى فروش» از گراناز موسوى، «اس او اس در تهران» از سو آبادى، «شكارچى» ساخته رفيع پيتز، «درباره الى» از اصغر فرهادى، «براى يك لحظه آزادى» از آرش رياحى، «آيينه» از جعفر پناهى، «تهران» از نادر تكميل همايون و فيلم «سخنرانى براى مسافرت» از مهناز محمدى.
