اعضای شورای شهر تهران روز یکشنبه ۱۹ فروردین در جلسه بررسی استعفای محمدعلی نجفی شهردار تهران، با ۱۶ رأی مخالف و چهار رأی موافق از ۲۰ عضو حاضر، با این استعفا مخالفت کردند.
در حالی که آقای نجفی دلیل استعفای خود را بیماری اعلام کرده، برخی از اعضای شورای شهر برخی «فشارها» را دلیل این استعفا دانستهاند.
در جلسه روز یکشنبه شورای شهر، محمدعلی نجفی که وعده داده بود در این روز دلایل استعفای خود را تشریح میکند، بار دیگر دلیل این موضوع را بیماری اعلام کرد و بدون ذکر نام گفت که این بیماری «مرحله درمان سختی دارد» و پس از آن نیز مدتی «طویل و طولانی» نمیتواند فعالیت کند.
شهردار تهران یادآور شد که این بیماری ظرف یک ماه گذشته «عارض شده» و او از آن مطلع شده است.
آقای نجفی در عین حال گفت که «به قصد اصلاح سیستمی فساد آلود، همه تهدیدها و توهینها را پذیرفتم و دم برنیاوردم».
او با اشاره به حملات رسانههای اصولگرا به شهرداری تهران گفت که در این میان من را بیشتر «مورد عنایت قرار میدادند» و «از هر کرانه تیر جفا کردند روانه» که «نهایتاً یکی به هدف خورد».
پس از این سخنان، محمدجواد حقشناس، عضو شورای شهر تهران گفت که از استعفای آقای نجفی «دلخور» است، اما اگر او «به این جمعبندی رسیده که نمیتواند بماند باید تکلیف شهر را همین امروز مشخص کنیم».
برخی از اعضای شورای شهر از جمله ناهید خداکرمی و زهرا صدراعظم نوری اما در مخالفت با استعفای آقای نجفی سخن گفتند و اعلام کردند که دلیل استعفای او بیماری نیست.
مرتضی الویری، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران، نیز گفت که باید با مردم صریح صحبت کنیم تا «دقیقاً بدانند علت استعفا چیست؟ نه اینکه نهایتاً بگویند شورا به فشارها تمکین کرده است».
آقای الویری روز شنبه نیز در یک برنامه تلویزیونی «فشارهای زیاد» را دلیل استعفای محمدعلی نجفی اعلام کرده بود.
پیش از این نیز برخی از وبسایتها فشارهای سازمان اطلاعات سپاه پاسداران را دلیل استعفای شهردار تهران ذکر کرده بودند.
مصطفی تاجزاده، فعال سیاسی و عضو جبهه مشارکت، نیز در توئیتی تلویحاً دلیل استعفای محمدعلی نجفی را فشارهای رهبر جمهوری اسلامی و نزدیکانش دانسته بود.
در این زمینه محمد نعیمیپور عضو حزب اتحاد ملت ایران، و بهاره آروین عضو شورای شهر، بدون ذکر نام اعلام کرده بودند که یک نهاد امنیتی تهدید کرده بود که در صورت پذيرش سمت شهردار تهران توسط آقای نجفی «پروندههايی از فعاليتهای ساليان قبل او به دادگاه ارجاع خواهد شد».
خانم آروین همچنین «تعویق» زمان ملاقات اعضای شورای شهر و شهردار تهران با رهبر جمهوری اسلامی و برخورد «تحقیرآمیز» دادستانی در ماجرای جشن برج میلاد را از دیگر دلایل استعفای آقای نجفی ذکر کرده بود.
در ماههای گذشته انتشار گزارشهایی درباره «تخلفات» محمدباقر قالیباف شهردار پیشین تهران، توسط آقای نجفی و مدیرانش، نیز انتقاد دادستان تهران و اصولگرایان حامی آقای قالیباف را به دنبال داشته است.
آقای نجفی روز یکشنبه، در جلسه بررسی استعفای خود، نیز گفت که شهرداری تهران در دوره مدیریت محمدباقر قالیباف، پنج هزار میلیارد تومان از بانک وام گرفته است.
حسن رسولی عضو شورای شهر، نیز گفت که ای کاش آقای نجفی به جای استعفا «میگفت که سرنوشت ۱۲ گزارشی که به دستگاه قضایی داده، چه شد؟».
او اضافه کرد: «در نیمههای سال ۹۶ سخنگوی قوه قضاییه رسماً اعلام کرد که مدیر دوم شهر در دوره قبل به جرم مسائل مالی در بازداشت است و هنوز نمیدانیم سرنوشت آن چه شده است».
شهردار تهران روز ۲۴ دی ۹۶ در گزارشی از وضعیت شهرداری پایتخت ایران، شهردار و مدیران سابق این نهاد را به مواردی چون «هزینه کردن بودجه شهرداری در انتخابات ریاستجمهوری»، «استخدام ناگهانی ۱۳ هزار نفر در آستانه انتخابات»، «خیانت در صندوق ذخیره کارکنان شهرداری» و «واگذاری سلیقهای ۶۷۴ ملک» متهم کرده بود.
آقای نجفی همچنین گفته بود شهرداری قصد دارد گزارش چهار یا پنج مورد از «تخلفات» دوره شهرداری محمدباقر قالیباف را به قوه قضائیه ارسال کند.
با این حال یک هفته بعد عباس جعفری دولتآبادی، دادستان عمومی و انقلاب تهران، با انتقاد از انتشار این گزارش خبر داد که از محمدعلی نجفی خواسته است «فوراً» مستندات خود در این باره را به این نهاد ارائه دهد.
یک روز پس از انتشار گزارش شهردار تهران، مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران، از «گم شدن» ۲۰ هزار میلیارد تومان از بودجه شهرداری تهران در طول سالهای ۸۴ تا ۹۶ خبر داد.
در پنج دوره فعالیت شورای شهر پایتخت، این شورا به مدت ۱۴ سال بین سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۶ در کنترل اصولگرایان بود. محمود احمدینژاد نخستین شهردار منتخب اصولگرایان در سال ۸۲ دو سال بعد با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری جای خود را به محمدباقر قالیباف داد.
آقای قالیباف که خود از نامزدهای شکست خورده انتخابات ۸۴ بود، در طول ۱۲ سال تصدی شهرداری تهران هم دو بار دیگر در سالهای ۹۲ و ۹۶ نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد، اما در هر دو انتخابات ناکام ماند و پیروزی فهرست اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر ۹۶، پایان دوره مدیریت شهری او در پایتخت را رقم زد.