در روزهای گذشته تعداد قابل توجهی از شهروندان مناطق مختلف کانادا در بُهت و حیرت شاهد ظهور اخباری کم‌سابقه درباره سانحه‌ای هوایی بودند که جان ۱۷۶ انسان بی‌گناه، از جمله ۶۱ شهروند کانادایی را گرفت.
پرواز ۷۵۲ هواپیمایی اوکراین حامل ۱۴۶ شهروند ایرانی، ۶۱ شهروند کانادایی که عمدتاً تابعیت دوگانه داشتند، ۱۱ شهروند اوکراینی، و نیز تعدادی شهروند سوئد و بریتانیایی بود. این پرواز به دلیل آنچه در رسانه‌های ایرانی «خطای انسانی» خوانده شد، دقایقی پس از برخاستن از زمین مورد اصابت موشک قرار گرفت و سقوط کرد.
پس از وقوع این حادثه، چندین مراسم یادبود برای کشته‌شدگان این حادثه دلخراش برگزار شد، که از این بین، مراسم روز یکشنبه ۱۲ ژانویه در سالن اجتماعات دانشگاه تورنتو از برنامه‌هایی بود که بیشترین توجه را از سوی مقام‌های دولتی (فدرال و ایالتی) به خود جلب کرد.
شرکت‌کنندگان این مراسم از جمله کریستیا فریلند معاون نخست‌وزیر کانادا، جان توری شهردار تورنتو، داگ فورد رئیس دولت ایالتی، و تعدادی از نمایندگان مجلس کانادا بودند، و وجه مشترک همه آنچه آنها در سخنانی جداگانه طرح کردند، تأثیر درازمدت و مثبتی بود که مهاجران ایرانی بر جوامعی که به آنها وارد شده بودند گذاشته‌اند.
مرور هویت، علایق، و مشغله‌های این شهروندان تمام حضار این گردهمایی را تحت تأثیر قرار داد، چرا که در کانادا خون هیچ شهروندی رنگین‌تر از خون دیگری نیست.
