احمد لفتهنژاد، نماینده خرمشهر در مجلس شورای اسلامی شامگاه شنبه ۱۰ مهرماه در یک نشست بررسی معضل آب گفت که «در آبادان و خرمشهر آب فاضلاب به خورد مردم میدهیم» و وزیر نیروی ایران نیز در همین نشست در این مورد «به او حق داد.»
به گزارش خبرگزاری ایسنا، او افزود: «آبی که به آبادان و خرمشهر میرسد، آب نیست و فاضلاب است» و «در آبادان و خرمشهر مردم با توجه به این وضعیت آب، با انواع مریضیها و حساسیتهای پوستی مواجه هستند و مشکلات فراوانی در این زمینه دارند.»
آقای لفتهنژاد با بیان اینکه مردم شهرهای جنوبی خوزستان از وضعیت آب ناراضی هستند، گفت: «چیزی به اسم توسعه طرحهای آب در آبادان و خرمشهر نداریم و علت اینکه پس از ۳۲ سال هیچ طرحی برای حل مشکلات آب در این شهرها اجرایی نشدهاست، باید بررسی شود.»
او خواستار «پیگیری سهمیه آب شهرهای آبادان و خرمشهر از طرح آبرسانی غدیر» و «رسیدن به داد مردم» این شهرها شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، علیاکبر محرابیان، وزیر نیرو نیز که در همین نشست حضور داشت در مورد طرح آبرسانی غدیر، دولت خود را «وارث این پروژه نیمهتمام با پیشرفت بسیار کم» دانست و به خشکسالی اشاره کرد و ابراز امیدواری کرد که «با عنایت الهی شاهد سالهای پربارش باشیم.»
وزیر نیرو در خصوص فاضلاب بودن آب آشامیدنی شهرهای خوزستان «به مردم و نمایندگان حق داد» و گفت: «۱۰ سال پیش من مسئول طرحهای کلان کشور بودم. اوایل سال ۹۲ به تصفیهخانه شهر اهواز آمدم و تقریباً همین شکل بود و شاید از آن موقع تا به امروز یک اختلاف اندکی داشت.»
وی افزود: «امروز تعجب کردم که در این ۸ ساله چه اتفاقی افتاده که این تصفیهخانه با بالاترین استانداردهای بینالمللی همچنان تکمیل نشده و مردم سالیان سال تحمل زحمت کردند.»
او در عین حال اضافه کرد که «شبکه فاضلاب تهران از سال ۶۹ شروع شده و هنوز به پایان نرسیده است، نباید انتظار داشته باشیم فاضلاب کلانشهر اهواز بهسرعت بازسازی شود.»
وزیر نیرو وعده داد که «شش ماه دیگر با تأمین آب از سد دز، حجم آب ورودی به طرح آبرسانی غدیر ۲ برابر میشود» اما افزود که طرحهای آبرسانی موجود در استان «کفایت نمیکند.»
مردادماه امسال اعتراضات گستردهای در خوزستان با تمرکز بر مشکل بیآبی برگزار شد که نیروهای امنیتی با خشونت با آن مقابله کردند. هنوز آمار دقیقی از تعداد کشتهشدگان و زخمیهای این سرکوبها در دست نیست.
بحران بیآبی در خوزستان که تابستان امسال شدت بیشتری یافته است علاوه بر عدم دسترسی شهروندان این استان به آب آشامیدنی، به کشاورزی و دامداری که منبع درآمد و معیشت بسیاری از خانوارهای این منطقه به شمار میرود آسیب جدی وارد کرده است.