ده‌ها کشته، صدها مجروح، هزاران بازداشت، تنها در پنج روزی که ۱۰۰ شهر در دود و آتش و خون بود، بار دیگر پای یک پرسش قدیمی را به‌میان کشیده است: معترض در مواجهه با سرکوب خونبار باید چه کند؟
اعتراض‌های آبان‌ماه که جرقه‌اش با افزایش ناگهانی قیمت بنزین زده شد، به سرعت مانند همه اعتراضات اخیر، سیاسی شد و تمامیت حکومت را هدف گرفت.
تصاویر از همان روز اول حکایت از مصمم بودن حاکمیت به سرکوب در هر ابعادی داشت، از استفاده از باتوم و گاز اشک‌آور، تا شلیک گلوله مستقیم از روی بام توسط تک‌تیراندازها و صدای رگبار گلوله در خیابان؛ سرکوبی که ابعادش در خاموشی اینترنت و فقدان جریان آزاد اطلاعات هنوز مشخص نیست.
مرز خشونت‌پرهیزی و رواداری برای یک معترض کجاست؟ آیا در حرکات اعتراضی مسالمت‌آمیز، دفاع از خود جایز است؟ مسئولیت وارد آمدن خسارت به اماکن عمومی در جریان سرکوب یک اعتراض خیابانی با کیست؟ اساسا آیا حرکات خشونت‌پرهیز امکان موفقیت را در مقابل قدرت قهریه و سرکوبگر دارد؟
در این برنامه با حضور شاهدان عینی، مخاطبان و کارشناسان، به این پرسش‌ها می‌پردازیم.
