سازمان عفو بین‌الملل روز پنج‌شنبه ۲۶ فروردین هشدار داد که جمشید شارمهد، زندانی ۶۶ ساله ایرانی-آلمانی، با خطر اعدام روبه‌روست و در نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضائیه ایران خواستار آزادی این زندانی سیاسی شد.
به گزارش این سازمان، بیش از هشت ماه از بازداشت «خودسرانه» جمشید شارمهد، مسئول گروه تندر، به‌دست ماموران امنیتی جمهوری اسلامی می‌گذرد و در تمام این مدت، او از دسترسی به وکیل مستقل و دادرسی عادلانه محروم بوده است.
خبر ربوده شدن آقای شارمهد در دوبی و انتقال او به تهران توسط ماموران حکومت ایران روز ۱۱ مردادماه ۱۳۹۹ منتشر شد. جمهوری اسلامی، آقای شارمهد را به مشارکت در عملیات بمب‌گذاری در حسینیه‌ای در شیراز متهم کرده است.
وزارت اطلاعات ایران بلافاصله پس از اعلام خبر بازداشت آقای شارمهد، فیلم «اعترافات» اجباری او را در رسانه‌های داخل کشور از جمله تلویزیون حکومتی ایران پخش و منتشر کرد.
عفو بین‌الملل همچنین در مورد محل دقیق نگهداری جمشید شارمهد در زندان و بی‌اطلاعی خانواده‌اش از وضعیت او ابراز نگرانی کرده است.
به گزارش این نهاد حقوق بشری، آقای شارمهد از بیماری‌های زمینه‌ای نظیر دیابت و ناراحتی قلبی و همچنین بیماری پارکینسون رنج می‌برد و روزانه به مصرف دارو نیاز دارد.
این در حالی است که هیچ اطلاعی درباره دسترسی این زندانی به دارو و رسیدگی‌های پزشکی در دست نیست و خانواده‌اش به‌شدت نگران وضعیت جسمانی او به‌ویژه در شرایط بحران شیوع ویروس کرونا هستند.
غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، روز ۱۴ فروردین به رادیو فردا گفت که پدرش در آخرین تماس از کاهش ۲۰ کیلویی وزن خود در بازداشت خبر داده بود.
در پی بازداشت «خودسرانه» شماری از شهروندان ایرانی-آلمانی به‌دست حکومت ایران، وزارت خارجه آلمان یکم آذر پارسال در اطلاعیه‌ای از افراد با تابعیت دوگانه خواست تا از سفر غیر ضروری به ایران خودداری کنند.
مقام‌های جمهوری اسلامی بارها شهروندان دوتابعیتی ایرانی و نیز شهروندان خارجی را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «جاسوسی» بازداشت کرده و در مواردی آن‌ها را در مذاکره با کشورهای غربی به عنوان اهرم فشار به‌کار گرفته‌اند.
