نوروز سال ۱۳۹۸ عارف خواننده مشهور ایرانی که ترانه سلطان قلبهای او شهرت فرای مرزهای جغرافیایی ایران دارد پس از چهار دهه برای اولین بار در برنامه سین هشتم برنامه نوروزی رادیویی رادیو فردا با سراینده کلام «سلطان قلبها» محمد علی شیرازی در تهران همصدا و همکلام شد.
حاصل این همصدایی شنیدن ترانهای فراموششده از محمدعلی شیرازی با صدای عارف است، ترانه«دیدار آخر» با آهنگی از نیکی معنوی همسر سابق فرید زلاند؛ ترانهای که عارف آن را با تنظیمی جدید برای اولین بار در اختیار رادیو فردا قرار داده تا غبار فراموشی از یکی از ترانههای شنیدنی و همکاریهای مشترک این دو هنرمند در ۵۰ سال گذشته برداشته شود.
این همصدایی و همکلامی، مرور خاطرات ترانه سلطان قلبها را در کنار حرفهایی از جنس امروز در پی داشت.
محمدعلی شیرازی به دوستی دیرینهاش با انوشیروان روحانی اشاره میکند. ترانهسرای سلطان قلبها با رجوع به خاطراتش از درگیری کوچکی میگوید که میان ایرج(خواننده) و محمدعلی فردین کارگردان سلطان قلبها رخ داده بود.
آقای شیرازی میگوید این مسئله باعث شد تا آنها برای اجرای این ترانه که از سبک و فضای کارهای ایرج دور بود به سراغ عارف بروند.
عارف نیز از تبحر انوشیروان روحانی در نوشتن و خلق فضاهای موسیقایی ساده میگوید که به کارهای او ویژگی خاصی بخشیده است.
در این برنامه گریزی هم زده شد به ترانه اجتماعی «همه جا غم» ترانهای بیدار که در فیلم طغرل به کارگردانی سیامک یاسمی و با هنرمندی سعید راد به زیور صدای عارف آراسته شده است.
به گفته عارف، «طغرل» آمد و رفت و دیرتر ترانه آن که موسیقی زیبای همایون خرم آن را همراهی میکرد به ترانهای مبارزاتی علیه حکومت پهلوی تبدیل شد.
ترانه «همه جا غم» از سوی سازمان اطلاعات و امنیت وقت توقیف شد.
عارف میگوید جالب است که این آهنگ همین لحظه که با هم صحبت میکنیم به حال و هوای اکنون نزدیک است.
محمدعلی شیرازی سراینده این ترانه نیز با تأیید حرفهای عارف میگوید که در آن زمان بسیاری از ترانهها را که امکان صدور مجوز برای آنها از سوی شورای شعر و ترانه رادیو و تلویزیون ملی ایران وجود نداشت، یادداشت میکرد تا در زمان مناسب آنها را بنویسد.
او برای این منظور به نوشتن ترانههای زندونی و شکار اشاره میکند.
آقای شیرازی با اشاره به حال و هوای امروز میگوید: «ما غیز از اینکه باید کاری انجام بدهیم که حرفه ماست. وظیفه داریم حرفهایی را که گفتنشان واجب است بزنیم. متأسفانه آنقدر سنگ جلوی پا میاندازند که اگر هم کاری اجرا میشود، دست و پا شکسته اجرا میشود».