هفته‌ای که گذشت صحنه سیاسی ایران شاهد بگو مگوهای رهبر و رئیس‌جمهوری ایران بود.
آیت‌الله خامنه‌ای از دوقطبی شدن فضای جامعه ابراز نگرانی کرده و گفته که نباید تجربه سال ۵۹ و ریاست‌جمهوری ابوالحسن بنی‌صدر پیش بیاید که به گفته رهبر جمهوری اسلامی مردم را به دو دسته موافق و مخالف تقسیم کرده بود.
حسن روحانی هم در مقابل از امام اول شیعیان نقل کرده که گفته بود او مبنای حکومت و فرمانروایی را خواست و آرای مردم دانسته بود. بگو مگوهای علی خامنه‌ای و حسن روحانی به کجا خواهد رسید؟ این بگو مگوها نشانه چیست؟
در برنامه دیدگاه‌های این هفته با حضور دو کارشناس به این موضوع پرداخته‌ایم. محمدجواد اکبرین، دین‌پژوه و تحلیلگر سیاسی در پاریس و فرخ نگهدار، تحلیلگر سیاسی در لندن.
فرخ نگهدار معتقد است که تفاوت نظر بین دستگاه رهبری و ریاست‌جمهوری سابقه طولانی دارد و در هیچ دوره‌ای از حیات جمهوری اسلامی نبوده که نوعی تفاوت نظر بین این دو را شاهد نباشیم و به نظر او تقابل یا رویارویی بین این آیت‌الله خامنه‌ای و حسن روحانی وجود ندارد.
در مقابل محمدجواد اکبرین می‌گوید آقای خامنه‌ای می‌خواهد از وجوهی که قانون اساسی برایش تعیین کرده پا را فراتر بگذارد و در گذشته رؤسای جمهوری با این کار مدارا می‌کردند اما آقای روحانی دیده که مدارا جواب نمی‌دهد.
