تازه‌ترین گفته‌ها دربارهٔ وضعیت بازداشت خانگی یا حصر میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد – رهبران اعتراض‌های سال ۱۳۸۸ به نتایج اعلام شده انتخابات ریاست جمهوری آن سال – را روز دوشنبه گذشته مجتبی ذوالنوری نماینده اصول‌گرای مجلس بر زبان آورد.
عضو جبهه پایداری در مجلس گفت تا زمانی که حصرشدگان عذرخواهی نکنند، از نظام هم توقعی نمی‌توان داشت.
یک روز پیش از آن، حسام‌الدین آشنا، مشاور فرهنگی حسن روحانی، رئیس‌جمهوری، گفته بود رفع حصر به‌طور مطلق انجام نگرفته اما شرایط حصر تغییر کرده‌است. به گفته او آنچه دولت و رئیس‌جمهور به عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی باید می‌کرده کرده‌اند و پس از «برخی تسهیل‌ها و گشایش‌ها» تا برداشتن حصر «تنها یک پوسته» باقی مانده‌است.
این گفته‌ها چه چیزی را دربارهٔ احتمال ادامه یا یا پایان بازداشت خانگی سه رهبر اعتراض‌های سال ۸۸ (معروف به «جنبش سبر») نشان می‌دهد؟ حامیان رفع حصر چه می‌کنند؟
ناظران سیاسی بخشی از دلیل کمرنگ بودن فعالیت‌های حامیان رفع حصر را در ایران به حساب محدودیت‌ها و سرکوبی‌ها می‌گذارند. (گرچه با همین محدودیت‌ها در سال گذشته عده‌ای موفق شدند شعار «رضاشاه، روحت شاد» سر بدهند). اما چرا فعالیت حامیان رفع حصر در خارج از ایران و در شبکه‌های اجتماعی اینترنتی دیگر مثل سابق چشمگیر نیست؟
چهار میهمان برنامه این هفته دیدگاه‌ها به این پرسش‌ها پاسخ داده‌اند: محمدصادق جوادی حصار مشاور مهدی کروبی (مشهد)، اردشیر امیرارجمند مشاور میرحسین موسوی (پاریس)، احمد منتظری فرزند آیت الله حسینعلی منتظری (قم) و حسن شریعتمداری فرزند آیت‌الله سیدکاظم شریعتمداری و فعال سیاسی مخالف نظام جمهوری اسلامی ایران (هامبورگ).
شما را به شنیدن این میزگرد و مناظره که در بخش‌هایی از آن مناقشه‌ای بر سر عملکرد حکومت در حذف و حصر و اعدام دگراندیشان در دهه اول انقلاب میان آقای شریعتمداری از یک طرف و آقایان امیرارجمند، جوادی حصار و منتظری از طرف دیگر در می‌گیرد، دعوت می‌کنیم.
