« نامه دانشجویان شریف، اعتراض به یک روند است»

صدها دانشجو و فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی شریف، نامه‌ای خطاب به رضا روستا آزاد،‌رییس دانشگاهشان نوشته‌اند. نامه‌ای که در آن از او خواسته‌اند پس از سه سال از سمت خود استعفا دهد.

۶۳۰ امضا کننده این نامه که برخی از آنها هم‌اکنون در دانشگاه‌های سراسر دنیا در حال ادامه تحصیلات خود هستند، در این نامه به موارد متعددی که به آن معترضند اشاره کرده و نوشته اند : «‌ دانشگاه به رییسی احتیاج دارد که اولویتش بهبود شرایط علمی دانشگاه باشد، درگیر بازی های سیاسی نشود و حیثیت خود و بالتبع دانشگاه را فدای این گروه و آن گروه نکند».

درباره این نامه، رادیوفردا با تارا سپهری‌فر، دبیر سابق انجمن اسلامی شریف گفتگو کرده است. این دانشجوی پیشین دانشگاه شریف، هم اکنون در آمریکا در رشته حقوق و روابط بین‌الملل در حال ادامه تحصیل و از امضاکنندگان این نامه است.

ابتدا به پیشینه این نامه نگاهی بیاندازیم. از کی و به چه دلیلی و توسط چه کسانی این نامه تنظیم شده است؟

تا جایی که من اطلاع دارم این نامه در پی یک کمپین بر روی شبکه اجتماعی فیس بوک و توسط دانشجوهای داخل ایران نوشته شده است. فکر کنم تاریخ تشکیل این کمپین، به حداقل دو هفته پیش از انتخابات برمی گردد. در زمانی که دکتر روستا آزاد، رییس دانشگاه شریف، به صورتی فعال،‌ وارد کارزار انتخاباتی در راستای حمایت از سعید جلیلی و به عنوان معاونت دانشگاهی او شد.

بعد از این تعداد لایک های آن صفحه فیس بوک به بیش از هزار نفر رسید، به صورت مستقیم توسط دانشجوهای داخل تهیه شد و از فارغ التحصیلان شریف هم خواسته شد در صورت تمایل این نامه را امضا کنند و تا جایی که من اطلاع دارم،‌ نامه هنوز برای امضا باز است.

تا زمان انجام این مصاحبه، این نامه ۶۳۰ امضا دارد. یکی از اولویت های آن،‌ که در موارد متعددی به آن اشاره شده، بحث انتخاب و انتصاب رییس دانشگاه و رییس دانشکده هاست و حذف نظر هیات علمی در این زمینه است. به نظر شما تغییر این شیوه انتخاب از شکل جمعی به شخصی (‌وزیر علوم یا رییس دانشگاه)، چه تاثیری در سازوکار دانشگاه دارد؟

این روند منحصر به دانشگاه شریف نبوده است. این روندی است که در طول دوران هشت ساله محمود احمدی نژاد اجرا شده است. و به تدریج همه روسای همه دانشگاهها تبدیل به روسای انتصابی از سوی وزارت علوم شدند. در دانشگاه شریف، نه به صورت یک قانون، اما به صورت یک سنت حسنه، همیشه روسای دانشگاه و روسای دانشکده ها با نظر هیات علمی انتخاب می شد. در واقع به جای اینکه یک مکانیزم رای گیری شمارشی باشه،‌ توجه به نظرات هیات علمی دانشگاه به عنوان کسانی که دارای صلاحیت علمی بسیار بالایی هستند، و همه به سود آن فضای آموزشی هستند،‌انتخاب شده است.

این روند حداقل در طول دوره چندین ساله رییس قبلی، باعث ایجاد فضایی صمیمی‌تر شده بود. به گونه ای که همه احساس می کردند رییس دانشگاه بخشی از سیستم دانشگاهیست که انتخاب شده،‌ و در واقع پاسخگوی دانشجوها، هیات علمی و شورای دانشگاه است. درست است که این نامه خطاب به رییس دانشگاه شریف نوشته شده،‌ اما در اعتراض به یک روند، است؛ روند انتصاب ریاست دانشگاه و نفوذ بیش از پیش وزارت علوم و نهاد های امنیتی و اطلاعاتی در دانشگاه شریف.

یکی از مواردی که امضاکنندگان این نامه به آن اعتراض کردند،‌ تعلیق انجمن اسلامی دانشگاه شریف و همچنین ستاره دار شدن تعداد زایدی از دانشجویان. این ها مسایلی است که شما خود با آن دست و پنجه نرم کردید. آیا ممکن است بر خط سیر این تحولات در دانشگاه شریف در طول سه سال ریاست رضا روستا آزاد مروری داشته باشیم؟

اتفاقی که در دانشگاه شریف افتاده،‌جدای از سایر دانشگاههای کشور (‌ نه فقط تهران)‌ نبوده است. این ادامه سیاست هایی بوده که وزارت علوم دولت آقای احمدی نژاد مصرانه پیگیر آن بوده است. تعطیلی نه تنها انجمن اسلامی،‌ بلکه کلیه تشکل های مستقل دانشجویی و در بسیاری از واقع جایگزین کردن تشکل های موازی با نام های مشابه که برای از بین بردن پایگاه تشکل های دانشجویی بوده است.

انجمن اسلامی دانشگاه شریف تا پیش از انتخاب آقای روستا آزاد، تنها انجمن اسلامی قانونی باقی مانده‌ در دانشگاههای کشور بوده که همیشه در تلاش بود در تعامل با ریاست دانشگاه‌ و دانشجوها به عنوان پل حائل و ارتباطی دانشجو و دانشگاه نقش ایفا کند،و با حفظ قانون دانشگاه و درک شرایط امنیتی فضای حداقلی برای فعالیت به وجود بیاورد.

منتهی با روی کار آمدن رییس جدید دانشگاه، انجمن اسلامی به طور کامل تعلیق شده‌، و مهمتر از همه آخرین دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف،‌ علی‌اکبر محمدزاده،‌ از حدود سه سال پیش تا کنون در بازداشت به سر می برد. و متاسفانه باید بگویم که این رخدادها با سکوت و درمواردی با رضایت رییس دانشگاه شریف انجام گرفته است.