گروهی از دانشمندان در یک پژوهش جدید هشدار می‌دهند که ششمین انقراض نسل جانوران در کره زمین با سرعتی بیش از آنچه انتظار می‌رفت در جریان است و به «نابودی بیولوژیک» حیات وحش خواهد انجامید.
به گزارش خبرگزاری فرانسه طی این پژوهش که اخیرا در مجله آکادمی ملی علوم آمریکا چاپ شده مشخص شده است بیش از ۳۰ درصد جانوران مهره دار (ماهی‌ها، خزندگان، دوزیستان، پرندگان و پستانداران) هم از نظر تنوع گونه‌ها و هم از نظر تعداد در حال کاهش هستند.
رودلفو دیزرو، استاد دانشگاه استنفورد و یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: « این وضعیت در واقع، نابودی بیولوژیک در سطح جهان است».
پژوهشگران می‌گویند پستانداران حداقل یک سوم از زیستگاه‌های طبیعی خود را از دست داده‌اند.
۴۰ درصد از این گونه‌های پستاندار، ازجمله گوزن، کرگدن، گوریل و گربه سانان بزرگ، در ۲۰ درصد از سرزمین‌هایی که پیش از این زیستگاه آن‌ها بود محدود شده‌اند.
این پژوهش یادآوری می‌کند که از بین رفتن تنوع زیستی در اکثر بخش‌های جهان تشدید شده است. در بخشی از پژوهش گفته می‌شود: «چندین گونه پستانداران که تا یک یا دو دهه پیش تقریبا زندگی امنی داشتند، ازجمله شیرها، زرافه‌ها و یوزپلنگ‌ها، اکنون در معرض خطر هستند.
طبق داده‌های این پژوهش، میزان انقراض نسل و نابودی گسترده جانوران که از نظر ابعاد، در ادامه ششمین انقراض گسترده جانوری طی نیم میلیارد سال گذشته ارزیابی می‌شود، بد‌ترین مورد طی یک چهارم اخیر از حیات کره زمین به‌شمار می‌رود. آخرین مورد نابودی گسترده جانوران، ۶۶ میلیون سال پیش و هنگام از بین رفتن دایناسورهای غیر پرنده بر اثر اصابت شهاب‌سنگ‌های عظیم به سطح کره زمین روی داد.
خبرگزاری فرانسه به نقل از این پژوهش می‌افزاید هر سال به طور متوسط نسل دو گونه از جانوران مهره‌دار نابود می‌شود.
این پژوهش از جمع آوری شواهد مربوط به انقراض نسل جانوران فرا‌تر رفته و جزییات نابودی و نقشه حیات ۲۷ هزارو ۶۰۰ گونه جانوری از جمله ۱۷۷ پستاندار را بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ ترسیم می‌کند.
بالا‌ترین میزان انقراض نسل و یا کاهش تعداد جانوران در مناطق حاره روی داده است. با وجودی‌که در مناطق معتدل و سردسیر تعداد جانورانی که از بین می‌روند کمتر است ولی درصد آن به نسبت کل جمعیت جانوران به همان اندازه مناطق حاره و یا حتی بیشتر گزارش می‌شود.
در این روند حدود نیمی از جانوران کره زمین از بین رفته‌اند و نویسندگان این پژوهش، آن‌را «نابودی گسترده بزرگ‌ترین تنوع حیات جانوری در تاریخ کره زمین» توصیف می‌کنند.
دلایل این مساله کاملا روشن است: افزایش تعداد و گسترش زیستگاه انسان که از سال ۱۹۶۰ جمعیت آن دو برابر شده و به ۷. ۴ میلیارد رسیده به مرور منابع طبیعی را مصرف و یا آلوده کرده و در نتیجه سایر جانوران را به سوی نابودی و انقراض می‌برد.
از عوامل اصلی در انقراض نسل و یا کاهش تعداد جانوران می‌توان به از بین رفتن و محدود شدن زیستگاه طبیعی آن‌ها، مصرف افراطی، آلودگی محیط زیست و بیماری اشاره کرد.
تغییرات جوی زمین طی دهه‌های آینده به یک خطر جدی بدل خواهد شد و تحت تاثیر پیامدهای آن مثل افزایش دما یا به هم ریختن وضع هوا، چندین گونه جانوری مثل خرس‌های قطبی را به‌طور جدی در معرض انقراض قرار خواهد داد.
