عمده تحلیلها و یادداشتهای اقتصادی منتشرشده در روزنامهها، نشریات و وبسایتهای فارسی زبان در یکهفته اخیر، تحت تاثیر رقابتهای انتخاباتی به این موضوع اختصاص داشت، در ادامه چکیدهای از شماری از این تحلیلها را همخوان کردهایم:
این بار اقتصاد برگ برنده نیست
علی حق، دبیر اقتصادی سایت خبر آنلاین، در یادداشتی تاکید کرده که «با وجود ارایه شعارهای رنگارنگ اقتصادی از سوی کاندیداها باید منتظر پیروزی کاندیدایی با شعارهای کمرنگ اقتصادی بود.»
این بار اقتصاد برگ برنده نیست
علی حق، دبیر اقتصادی سایت خبر آنلاین، در یادداشتی تاکید کرده که «با وجود ارایه شعارهای رنگارنگ اقتصادی از سوی کاندیداها باید منتظر پیروزی کاندیدایی با شعارهای کمرنگ اقتصادی بود.»
به نوشته این روزنامهنگار اقتصادی، «تنها مسئله اقتصادی که در روزهای ابتدایی آغاز تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری روشن شده، این است که همه ۸ کاندیدای حاضر در رقابت، نسبت به وضع موجود نگاه انتقادی دارند.»
آقای حق با اشاره به تجربه انتخابات در دورههای پیشین و شعارهای برندگان ده انتخابات برگزارشده برای ریاستجمهوری، به این جمع بندی رسیده که «شانس شعارهای اقتصادی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، نزدیک به ۶۷ درصد است چرا که از میان ۶ رییس جمهور پیروز پس از انقلاب، ۴ نفر آنها با شعار اقتصادی روی کار آمدهاند.»
دبیر اقتصادی وب سایت خبر آنلاین، در ادامه پرسیده است «که آیا این بار هم اقتصاد، برگ تک خال رقابت کاندیداهاست؟»
آقای حق با انتقاد از گفتمان اقتصادی نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری که به اعتقاد او با برنامه اقتصادی فاصله دارد، نوشته است: « ۸ کاندیدای تایید صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری جملگی قصد آن کردهاند که تمام شاخصهای اقتصاد کشور را با هم بهبود بخشند.»
به نوشته این روزنامهنگار حوزه اقتصاد، «تمام برنامه اقتصادی همه کاندیداهای ریاست جمهوری که دستگیر مخاطب نطقها و مصاحبه های آنها میشود، وعدههایی است که گاه حتی در عمل متناقض به نظر میآید اما تمامی آنها تلاش میکنند در برابر سؤال ها همواره پاسخ خوشایند مخاطب بدهند.»
علی حق، بخشی از برنامه نداشتن نامزدها برای حل مشکلات اقتصادی را به «ضعف تیم اقتصادی آنها و اساساً به اقتصاد خوانده های ایرانی» نسبت داده که به نوشته او «بضاعت و شجاعت علمی نگارش چنین برنامههایی را ندارند.»
جای خالی برنامههای اقتصادی احزاب
جای خالی برنامههای اقتصادی احزاب
بایزید مردوخی، اقتصاددان و مشاور اقتصادی محمدرضا عارف یکی از نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری با نوشتن یادداشتی در روزنامه بهار، به «جای خالی احزاب» در این رقابتهای انتخاباتی توجه کرده است.
آقای مردوخی احزاب پشتیبان نامزدهای انتخاباتی را «یکی از ارکانهای ضروری انتخابات در یک نظام مردمسالار»، نامیده و تاکید کرده که در فقدان این احزاب، برنامههای اعلامی نامزدهای رقابت انتخابات، «مجموعهای از اهداف کلی است که در مطلوبیت آنها نمیتوان شک کرد، اما تنها ضمانت اجرایی برای تحقق این وعدهها و برنامهها، قول و وعده شخص نامزد است، نه یک حزب و نه یک یا چند طبقه مشخص اقتصادی و اجتماعی.»
مشاور پیشین رییس سازمان مدیریت و برنامهریزی، مهمترین موضوع پیششرط تحقق هدفها و برنامهها را «اصلاح نظام تدبیر موجود کشور» نامید که به نوشته آقای مردوخی بعضی نامزدها به آن اشاره کردهاند «اما از پرداختن به چگونگی این اصلاح در اجزای نظام تدبیر عاجز ماندهاند.»
جلیلی وارث احمدینژاد
جلیلی وارث احمدینژاد
روزنامه آرمان در تحلیلی از حسین راغفر، اقتصاددان و استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا، به «بهرهبرداری انتخاباتی از مشکلات اقتصادی» در رقابتهای انتخاباتی توجه کرده است.
او به اظهار نظر سعید جلیلی در جایگاه کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری اشاره کرده که گفته بود ۱۱ هزار میلیارد تومان از معوقات بانکی در اختیار ۲۳ نفر است اشاره کرده و پرسیده است، اگر خبر اعلام شده صحت دارد چرا این روزها را برای اعلام این خبر انتخاب شده است.
آقای راغفر، در ادامه پرسیده است که آقای جلیلی به کدام بخش معترض است؟ «آیا آقای جلیلی به عملکرد دولتهای نهم و دهم انتقاد دارد یا از کل سیستم نظارتی، بازخواست میکند. »
به نوشته این اقتصاددان، «این پول از داخل لوله بخاری توزیع نشده بلکه این چنین است که افرادی از نفوذ خود برای گرفتن وامهای کلان استفاده کردهاند و با همان نفوذ توانستهاند وامها را به بانک برنگردانند.»
این استاد اقتصاد دانشگاه در یادداشت خود تاکید کرده است که «باید مشخص و روشن شود نظام بانکی، اعتبارات را در اختیار چه افرادی قرار میدهد و به چه واسطهای این چنین توزیع ناعادلانهای صورت میگیرد.»
آقای راغفر چنین اظهارنظری توسط سعید جلیلی را بیشتر شبیه به یک «نمایش سیاسی» عنوان کرده و نوشته است: «خوب بود آقای جلیلی اشاره میکرد ۲۳ نفر مورد اشارهاش به کجا وصل هستند که توانستهاند از بانکها اعتبارات اینچنینی دریافت کنند.»
به نوشته حسین راغفر «این اظهارات در این شرایط بیشتر شبیه استفاده از زمان به نفع خود است که با توجه به تکراری بودن آنها از سوی دیگران بعید است ره به جایی ببرد.»