بهمن کشاورز وکیل و حقوقدان سرشناس ایرانی روز سه‌شنبه سوم اردیبهشت بر اثر ایست قلبی در بیمارستان مهراد تهران درگذشت.
او در فضای عمومی با دادگاه غلامحسین کرباسچی، شهردار تهران، بیشتر شناخته شد. شاید اولین بار بود که در دادگاهی وکلا تا این حد مورد توجه قرار می‌گرفتند. درکنار خود کرباسچی که سخنانش در دادگاه جلب توجه می‌کرد، دفاعیات کشاورز و مسعود حائری، دیگر وکیل کرباسچی، نیز گاهی خبر ساز می شد.
خودش نیز این پرونده را « مشهورترین» پرونده خوانده دوره وکالتش خوانده و گفته که «بعد از آن و به اعتبار آن پرونده موارد متعددی به من مراجعه شد».
با این حال کشاورز پیش از آن نیز در بین وکلا به سوابق تخصصی خود مشهور بود. از جمله سه دوره عضویت در هیئت مدیره کانون وکلای مرکز، دو دوره ریاست هیئت مدیره کانون وکلای مرکز، پنج دوره ریاست اتحادیه سراسری کانون های وکلای دادگستری و تألیف چندین کتاب حقوقی.
او همچنین یکی از مؤسسان اتحادیه سراسری كانون‌‌های وكلای دادگستری «اسكودا» بود.
برخی از وکلا، کانون وکلا را به مماشات با حکومت متهم می‌کنند. با این حال بهمن کشاورز با اشاره به اقدامات خود درباره عبدالفتاح سلطانی گفته بود که «در نامه‌ای تمام اقدامات را به کانون وکلا اعلام کردم و دقیقاً از کلمه استیصال استفاده کردم. روزی نیست که ذهنم به این قضیه مشغول نباشد؛ اما کاری از دستم ساخته نیست».
پدربزرگش محمد وکیل‌التجار یزدی، نماینده رشت در دوره اول و دوم مجلس شورای ملی بود. پدرش، کریم کشاورز، نویسنده و مترجم بود. بهمن کشاورز گفته که پدرش گرایش چپ داشت اما عضو حزب توده نبود. بر اساس نوشته‌های فرزندان بهمن کشاورز، پدر او به دلیل گرایش‌های سیاسی خود بارها تبعید شده بود و به دلیل این شرایط خاص، بهمن کشاورز از کلاس هفتم به بعد برای کمک به خانواده در تابستان کار می‌کرد و پس از آن نیز کارهایی چون موزائیک‌سازی و ویزیتوری را تجربه کرد.
فرخنده، مادر بهمن کشاورز از اعضای «انجمن پیک سعادت نسوان» در رشت و از جمله اولین زنان بازیگر در گروه تئاترال این انجمن بود.
بهمن کشاورز سال ۱۳۴۳ دیپلم ادبی را از دارالفنون گرفت و وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۴۷ از دانشکده حقوق فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد به سربازی رفت. در سال ۱۳۴۹ در کانون وکلا کارآموزی را آغاز کرد. مدتی بعد به همراه برخی همکارانش یک مؤسسه حقوقی به نام «مؤسسه حقوقی رزم» تأسیس کرد.
پیش از انقلاب تخصصش حقوق جزا و محاکمات جنایی بود اما پس از انقلاب به ادامه تحصیل در رشته حقوق خصوصی پرداخت و از دانشگاه شهید بهشتی دکترا گرفت.
در گفت‌وگویی با گیسو فغفوری از روزنامه شرق، آقای کشاورز گفته بود که در بحث‌های ادبی درسش خوب بود اما با ریاضی و دروس فنی مشکل داشت و به همین دلیل در دوره دوم متوسطه، ادبی را انتخاب کرده و به دارالفنون رفته است.
او گفته بود که جایگاه خانواده‌اش و درگیری در موضوعات حقوقی و به خصوص فریدون منو شوهر خاله‌اش، که وکیل و یکی از اعضای گروه ۵۳ نفر بود در آشنایی او با وکالت تأثیر داشته است.
بهمن کشاورز تأکید داشت که اگر بار دیگر متولد شود باز هم وکالت را انتخاب خواهد کرد. او گفته بود که «مطلقاً» قاضی نخواهد شد و «در این سال‌ها از کنار هر پیشنهادی را که نوعی قضاوت در آن بوده گذشته است».
بهمن کشاورز متولد ۱۳۲۳ بود و پیش از درگذشتش در روز سه شنبه عملاً ۵۰ سال درگیر شغل وکالت بود.
