از پایان جنگ جهانی دوم در اروپا ۷۰ سال میگذرد. رهبری آلمان پس از آخرین نبرد که به تخریب کامل برلین انجامید، تسلیم بدون قید و شرط را پذیرفت. حدود ۶۰۰ هزار آپارتمان ویران شدند از جمله بسیاری از اماکن عمومی. خیلی از این ویرانیها برای دههها همچنان باقی ماند بهویژه در مجاورت و امتداد دیوار برلین که کشور را به شرق و غرب تقسیم میکرد، اما از زمان اتحاد آلمان در ۱۹۹۰ روند بازسازیها قبال توجه بوده است به طوری که خیلی از قسمتهای شهر امروز کاملا غیرقابل شناسایی هستند.
دروازه براندنبورگ شاید یکی از معروف‌ترین نمادهای برلین باشد، اما از آنجا که درست در مجاورت دیوار برلین قرار دارد در دوره جنگ سرد و پس از آن ویران ماند. این بنا در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ بازسازی کامل شد.
سربازان ارتش سرخ در مقابل رایشستاگ، جایی که روز ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ صحنه نبرد شدیدی بود که به داخل ساختمان و اتاق‌های آن کشیده شده بود. پارلمان آلمان اکنون در این بنای بازسازی شده مستقر است و گنبد شیشه‌ای که نورمن فوستر برای آن ساخته، یکی از جاذبه‌های اصلی برای توریست به شمار می‌آید.
کلیسای یادبود قیصر ویلهلم یکی از معدود اماکن برلین است که ویرانی حاصل از جنگ را همچنان به نمایش می‌گذارد. این کلیسا که در جریان یک حمله هوایی در سال ۱۹۴۳ ویران شد، پس از جنگ تعمدا به همین شکل باقی ماند.
نمایی دیگر از رایشستاگ. بازدیدکنندگان هنوز می‌توانند داخل این بنا دیوارنگاره‌هایی را ببینند که از سربازان شوروی از سال ۱۹۴۵ به یادگار مانده است.
الکساندرپلاتز، یکی از مراکز اصلی زندگی شبانه برلین در سال‌های ۱۹۲۰، دوران جنگ ویران شد. این منطقه دهه ۱۹۶۰ به عنوان ویترین برلین شرقی بازسازی شد با برج تلویزیونی ویژه‌ای در سمت چپ آن.
۱۶ مه ۱۹۴۵، گپ و گفت واسیلی زاخارچنکو، شاعر و خبرنگار جنگی (سمت راست) با یک افسر شوروی. ۲۴ آوریل ۲۰۱۵، کلمنس کالسکه‌ران در همان نقطه و زیر آفتاب بهاری منظر مشتری است. سمت چپ تصویر هتل معروف ادلون دیده می‌شود. این هتل سال ۱۴۵ ویران شد اما در سال ۱۹۹۷ آن را بازسازی کردند.