این بزرگترین آزمایشی است که رهبر جمهوری اسلامی در پیش دارد. چه میکند؟ آیا واکنشهای نمایشی و شعاری کافی خواهد بود؟ تا کجا؟
میتوان آنچه را آقای خامنهای بعد از کشته شدن سلیمانی نوشت، جدی گرفت. انتقام سختی که او وعده داد، چه پیامدی دارد؟
دیدیم که داستان کشته شدن یک پیمانکار غیرنظامی آمریکایی در یک پایگاه آمریکایی در عراق به کجا کشید؛ آمریکا ۲۵ تن از اعضای کتائب حزبالله را کشت، سفارت آمریکا در بغداد دو روز به محاصره حشد الشعبی درآمد و سرانجام به مرگ «ستاره صدور انقلاب»، قاسم سلیمانی، کشید.
حالا دور تازهای فرا رسیده است. هر پاسخ جدی و مؤثر ایران واکنشِ سنگین آمریکا را در پی خواهد داشت. اگر آقای خامنهای تصور میکند که ترامپ به خاطر انتخاب دوبارهاش از جنگ با ایران دوری میجوید، سخت در اشتباه است. برعکس، این جنگ احتمالی که ترامپ ناخواسته فرماندهش میشود، میتواند به اصلیترین موضوع انتخابات آمریکا مبدل شود و کار به جایی بکشد که پیروزی در جنگ و در انتخابات همزاد یکدیگر شوند.
آقای خامنهای دوستدار قدرت هم هست و گفته میشود که برای فرزندش هم برنامههایی دارد. او میداند که هر واکنش تندی میتواند خیلی زود به چنان جنگ خانمانسوزی بینجامد که در پایان نه تختی بماند و نه تختنشینی.
ولی پاسخ نمادین هم مشکلات خود را دارد. اگر خیلی هم نمادین باشد، دوستان ایرانی و غیرایرانی را سرخورده خواهد کرد. حال و هوای ساعات بعد از کشته شدن سلیمانی هنوز احساساتیتر از آن است که بتوان رگههايی از خرد را دید. هنوز باید صبر کرد.
ابعاد تهدیدات لفظی ایران علیه آمریکا در این ساعات اولیه چنان گسترده است که دست و پای تصمیمگیران را تقریباً برای واکنش نمادین بسته است.
طنز تلخ تاریخ این است که شاید مخالفان ایرانی آقای خامنهای باید این روزها آرزو کنند خامنهای به قدرت خود بیندیشد و در حفظ آن بکوشد و از درگیری در یک جنگ بزرگ با آمریکا بپرهیزد. چرا که چنین جنگی ناگزیر نابودی سرزمین و کشوری به نام ایران را در پی خواهد داشت.
عراقیها هم، چه موافقان و چه مخالفان ایران، نگران جنگاند، و این نگرانی همیشگی که عراق سرانجام به میدان زورآزمایی ایران و آمریکا تبدیل خواهد شد، امروز بیش از هر زمان دیگر بسیار جدی است.
روزهای خوشی برای مردمان منطقه در چشمانداز نیست. ایران در ضعیفترین دوران تاریخش به سر میبرد و با دونالد ترامپی روبهروست که ظاهراً به دوران تازهای وارد شده و خط قرمزهای ایران را نادیده میگیرد.