کانون نویسندگان ایران، روز جمعه، ۲۴ دی‌ماه، خبر داد که کیوان صمیمی، رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات و فعال سیاسی محبوس در اوین، به‌رغم شرایط نامساعد پزشکی و سابقه بیماری قلبی، در آستانه «تبعید» به یکی دیگر از زندان‌های ایران است.
بر اساس این اطلاعیه، تداوم حضور آقای صمیمی در زندان «خطری جدی» برای سلامت و جان او به شمار می‌رود.
در همین حال، کمپین حقوق بشر در ایران پیشتر در روز ۲۱ دی‌ماه به نقل از یک منبع آگاه گزارش داده بود که «امین وزیری، معاون دادستان و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی، اصرار دارد که کیوان صمیمی به زندان دیگری تبعید شود».
به گفته این منبع، فشار برای تبعید این فعال سیاسی در شرایطی است که با توجه به سن بالا و سابقه بیماری وی و همچنین تایید پزشکی قانونی و موافقت رئیس زندان، «باید با تبدیل مجازات حبس آقای صمیمی به وضعیت دیگر فورا موافقت شود و قانون در این زمینه به اجرا درآید».
کمپین حقوق بشر در ایران در ادامه گزارش خود ضمن محکوم کردن «نقش مستقیم و بی‌پرده ناقضان حقوق بشر چون امین وزیری» در برخورد با زندانیان سیاسی و عقیدتی هشدار داده است که تداوم این قبیل سیاست‌ها از جمله تبعید و ممانعت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، جان این افراد را بیش از پیش به خطر می‌اندازد.
کیوان صمیمی به دنبال شرکت در تجمع اعتراضی روز جهانی کارگر در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ در برابر ساختمان مجلس بازداشت شد. او چند ماه بعد، به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به سه سال حبس قطعی محکوم شد و دادگاه تجدیدنظر هم این حکم را تایید کرد.
آقای صمیمی از ۱۷ آذرماه ۹۹ و در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا برای گذراندن دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد.
بر اساس ماده ۵۰۲ آیین دادرسی کیفری، فرد محکوم چنانچه به بیماری جسمی یا روانی مبتلا باشد و اجرای مجازات، موجب تشدید بیماری و یا تاخیر در بهبودی وی شود، قاضی اجرای احکام کیفری با کسب نظر پزشکی قانونی تا زمان بهبودی، اجرای مجازات را به تعویق می‌اندازد و در مواردی هم مجازات مناسب را جایگزین حبس کند.
کیوان صمیمی روز ۱۹ دی‌ماه با انتشار نامه‌ای از داخل زندان، جان باختن بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز زندانی، را «قتل شبه‌عمد» خوانده بود.
آقای آبتین پس از دو بار ابتلا به کرونا در زندان و تاخیر در روند درمانش، سرانجام روز ۱۸ دی در بیمارستان ساسان در تهران جان باخت.
مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی بدون پاسخگویی درباره جان باختن زندانیان سیاسی، مدعی «رعایت حقوق زندانیان» در زندان‌ها هستند.
