معاون دبیرشورای عالی امنیت ملی با تأکید بر این‌که هدف گفت‌و‌گوهای هسته‌ای با ۵+۱ باید رفع کامل تحریم‌ها و شناسایی حق غنی‌سازی ایران باشد، می‌گوید در این مذاکرات ایران «تصمیم‌گیرنده» است نه طرف مقابل.
به گزارش ۲۲ فروردین‌ماه خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، علی باقری در گفت‌و‌گویی با تلویزیون جمهوری اسلامی اظهار کرد که «رفع کامل تحریم‌ها باید هدف اصلی گفت‌و‌گوهای ایران و ۵+۱ باشد» که می‌تواند «گام به گام» صورت بگیرد و افزود: «خواسته‌های ایران چیزی نیستند که آن‌ها بخواهند ردش کنند.»
وی افزود که در این سطح از گفت‌و‌گوها ۵+۱ «تصمیم گیر» نیست و «شاید تصمیم‌ساز» باشد و تأکید کرد: «طرف ایرانی تصمیم‌گیر است.»
مذاکرات دو روزه گروه ۱+۵ با ايران درباره برنامه هسته‌ای اين کشور در آلماتی قزاقستان ۱۷ فروردین‌ماه بدون دستیابی به توافقی پایان یافت. در این مذاکرات در حالی که ۵+۱ پیشنهاد برداشته شدن برخی تحریم‌ها در ازای تعلیق غنی‌سازی در فردو را مطرح کرد، ایران در مقابل اعلام کرد که در مقابل حذف تمامی تحریم‌ها، حاضر است به صورت تدریجی غنی‌سازی ۲۰ درصدی را متوقف کند.
به دنبال این مذاکرات کاترین اشتون، که ریاست ۵+۱ را برعهده دارد گفت که مواضع دو طرف همچنان بر سر مسایل اساس با هم «فاصله زیادی» دارد.
با این‌حال علی باقری در گفتوگوی تلویزیونی خود اظهار کرد که در مذاکرات آلماتی ۲ «نقطه عطف جدی» صورت گرفت و توضیح داد: «طرف مقابل دید چاره‌ای جز وارد شدن به مذاکره جدی با ایران ندارد و این که صرف گذاشتن یک پیشنهاد روی میز نمی‌تواند چیزی را حل کند.»
وی افزود: «در آلماتی ۲، ایران طرف مقابل را وادار کرد تا وارد عرصه گفت‌و‌گو و مذاکره شود و از این منظر این گفت‌و‌گوها یک نقطه عطف بود. در آلماتی ۲، ۵+۱ وارد عرصه چانه‌زنی شد.»
معاون سعید جلیلی با این حال تأکید کرد که در این مذاکرات به دلیل این‌که ۵+۱ «اختیارات لازم» برای تصمیم‌گیری را نداشت، امکان رسیدن به یک نتیجه و مشخص شدن زمان و مکان مذاکرات وجود نداشت.
وی با تأکید بر این‌که ایران آماده بود در مذاکرات آلماتی ۲، مذاکرات را به جلو پیش ببرد، گفت این ۵+۱ بود که گفت برای جمع‌بندی، نیاز به گفتوگوی درون گروهی و تصمیم‌گیری دارد.
غرب ایران را متهم می‌کنند که در پوشش برنامه هسته‌ای خود اهداف نظامی را دنبال می‌کند و در کنار اعمال تحریم‌ها علیه ایران، سعی دارند تا به صورت مسالمت‌آمیز راه برون‌رفتی را برای بن‌بست هسته‌ای ایران پیدا کنند که نتیجه آن برگزاری هشت دور مذاکره هسته‌ای از تابستان سال ۱۳۸۷ تاکنون بوده است.
ایران همواره فعالیت‌های هسته‌ای خود را «صلح‌آمیز» دانسته و دستیابی به انرژی هسته‌ای را حق مسلم خود می‌داند.
به گزارش ۲۲ فروردین‌ماه خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، علی باقری در گفت‌و‌گویی با تلویزیون جمهوری اسلامی اظهار کرد که «رفع کامل تحریم‌ها باید هدف اصلی گفت‌و‌گوهای ایران و ۵+۱ باشد» که می‌تواند «گام به گام» صورت بگیرد و افزود: «خواسته‌های ایران چیزی نیستند که آن‌ها بخواهند ردش کنند.»
وی افزود که در این سطح از گفت‌و‌گوها ۵+۱ «تصمیم گیر» نیست و «شاید تصمیم‌ساز» باشد و تأکید کرد: «طرف ایرانی تصمیم‌گیر است.»
مذاکرات دو روزه گروه ۱+۵ با ايران درباره برنامه هسته‌ای اين کشور در آلماتی قزاقستان ۱۷ فروردین‌ماه بدون دستیابی به توافقی پایان یافت. در این مذاکرات در حالی که ۵+۱ پیشنهاد برداشته شدن برخی تحریم‌ها در ازای تعلیق غنی‌سازی در فردو را مطرح کرد، ایران در مقابل اعلام کرد که در مقابل حذف تمامی تحریم‌ها، حاضر است به صورت تدریجی غنی‌سازی ۲۰ درصدی را متوقف کند.
به دنبال این مذاکرات کاترین اشتون، که ریاست ۵+۱ را برعهده دارد گفت که مواضع دو طرف همچنان بر سر مسایل اساس با هم «فاصله زیادی» دارد.
با این‌حال علی باقری در گفتوگوی تلویزیونی خود اظهار کرد که در مذاکرات آلماتی ۲ «نقطه عطف جدی» صورت گرفت و توضیح داد: «طرف مقابل دید چاره‌ای جز وارد شدن به مذاکره جدی با ایران ندارد و این که صرف گذاشتن یک پیشنهاد روی میز نمی‌تواند چیزی را حل کند.»
وی افزود: «در آلماتی ۲، ایران طرف مقابل را وادار کرد تا وارد عرصه گفت‌و‌گو و مذاکره شود و از این منظر این گفت‌و‌گوها یک نقطه عطف بود. در آلماتی ۲، ۵+۱ وارد عرصه چانه‌زنی شد.»
معاون سعید جلیلی با این حال تأکید کرد که در این مذاکرات به دلیل این‌که ۵+۱ «اختیارات لازم» برای تصمیم‌گیری را نداشت، امکان رسیدن به یک نتیجه و مشخص شدن زمان و مکان مذاکرات وجود نداشت.
وی با تأکید بر این‌که ایران آماده بود در مذاکرات آلماتی ۲، مذاکرات را به جلو پیش ببرد، گفت این ۵+۱ بود که گفت برای جمع‌بندی، نیاز به گفتوگوی درون گروهی و تصمیم‌گیری دارد.
غرب ایران را متهم می‌کنند که در پوشش برنامه هسته‌ای خود اهداف نظامی را دنبال می‌کند و در کنار اعمال تحریم‌ها علیه ایران، سعی دارند تا به صورت مسالمت‌آمیز راه برون‌رفتی را برای بن‌بست هسته‌ای ایران پیدا کنند که نتیجه آن برگزاری هشت دور مذاکره هسته‌ای از تابستان سال ۱۳۸۷ تاکنون بوده است.
ایران همواره فعالیت‌های هسته‌ای خود را «صلح‌آمیز» دانسته و دستیابی به انرژی هسته‌ای را حق مسلم خود می‌داند.
