دولت استرالیا از اواخر تیرماه تصمیم گرفته است که از این پس پناهجویانی را که به شکل غیرقانونی از طریق دریا وارد اراضی استرالیا می‌شوند، به پاپوآ گینه‌نو و نائورو، جزایری در اقیانوس آرام، منتقل کند، امری که مورد اعتراض پناهجویان ایرانی قرار گرفته است. رادیو فردا در چند قسمت داستان این پناهجویان را از زبان خانواده‌شان روایت می‌کند؛ اینکه در زادگاه خود ایران چه می‌کردند و چرا در پی «رویای استرالیایی» رفتند و بر آنها چه می‌گذرد.
مصطفی می‌گوید برادرش عباس «مجبور شد» از ایران خارج شود. عباس سلطانی که متولد ۱۳۶۵ است، در تهران در مغازه «تعویض روغن» مشغول به کار بود. مشکلاتش هم از آن‌جا شروع شد:
مصطفی: سر نادانی و اطمینان، چک کشید، روغن خرید و پول‌هایش را خوردند، چک اینجا برگشت خورد و مجبور شد و فرار کرد کشور استرالیا. حدود صد و خورده‌ای میلیون پولش را خورده بودند.... وقتی چک‌هایش را گذاشته‌اند اجرا و دنبالش هستند، مجبور شد از ایران فرار کند.
به گفته مصطفی برادرش حدود دو ماه پیش از ایران به مقصد استرالیا خارج شد. می‌پرسم چرا استرالیا؟
«دیگر چاره‌ای نداشت. دید تنها راه همان کشور است. عاشق کشور استرالیا هم است. دیگر پیش آمد گفت بروم آن‌جا کار کنم، پول مردم را بدهم.»
ابتدا به مالزی رفت، از آن‌جا به اندونزی و بعد هم استرالیا. سفرش، سفر ساده‌ای نبود. یک ماه در اندونزی بود و در انتظار سفر به استرالیا که آن‌گونه که مصطفی می‌گوید، قاچاقچی‌ای که قرار بود او را تا استرالیا برساند، ناپدید شده است:
«اون نفر (قاچاقچی) به نام آقای فرمانیه، ۲۵ میلیون تومان او را خورده است. یک ماهی که در اندونزی بود پولش را خورده‌اند.»
در نهایت عباس مجبور شده است دست به دامن قاچاقچی دیگری بشود، که آن هم بدون پول نمی‌شود.
«گفت نفری هست که مارا می‌برد. نتوانسته بود پول جور کند، دوباره به من زنگ زد. من اینجا دوستان و آشنایانی داشتم که ازشان دستی دوباره پنج هزار دلار پول گرفتم و حواله زدم به حسابشان که این بنده خدا را بردند رساندند (به استرالیا).»
الان بیش از ۱۵ روز است که عباس در جزیره کریسمس است. جوابی به تقاضای پناهندگی‌اش نداده‌اند و قرار است طبق قانون جدید استرالیا به همراه سایر پناهجویان به پاپوآ گینه نو منتقل شود.
بر اساس قانون جدید مهاجرت استرالیا این کشور از این پس پناهجویانی را که خود را به صورت غیرقانونی و از طریق دریا به اراضی استرالیا می‌رسانند، به پاپوآ گینه‌نو و نائورو، جزایری در اقیانوس آرام، منتقل می‌کند.
مصطفی می‌گوید آخرین بار حدود سه روز پیش عباس با او تماس گرفته و گفته است چند روز است که در اعتراض به این اقدام دست به اعتصاب غذا زده است. پس از آن عباس دیگر تماسی با مصطفی نداشته و مشخص نیست آیا این اعتصاب غذا هنوز ادامه دارد یا خیر.
دلیل اعتصاب چند روزه‌اش را می‌پرسم:
« پناه برده به آن کشور، از آن کشور پناهندگی می‌خواهد. نیازش هم همین است چون به دردش نمی‌خورد دوباره به ایران برگردد... در ایران به نقطه صفر رسیده بود که پناه برد به کشور استرالیا. ایران الان هیچ چیز برایش ندارد. برگردد باید برود بخوابد گوشه زندان... درخواستم این است که به این بنده خدا پناهندگی بدهند. در ایران خیلی زجر کشید تا خودش را رساند به آن‌جا.»
به گفته سفیر استرالیا در ایران از ابتدای سال جاری میلادی تا کنون، یعنی حدود هفت ماه و نیم، شش هزار و ۴۰۶ ایرانی به صورت غیرقانونی و به وسیله قایق خود را به خاک استرالیا رسانده‌اند.
مصطفی می‌گوید برادرش عباس «مجبور شد» از ایران خارج شود. عباس سلطانی که متولد ۱۳۶۵ است، در تهران در مغازه «تعویض روغن» مشغول به کار بود. مشکلاتش هم از آن‌جا شروع شد:
مصطفی: سر نادانی و اطمینان، چک کشید، روغن خرید و پول‌هایش را خوردند، چک اینجا برگشت خورد و مجبور شد و فرار کرد کشور استرالیا. حدود صد و خورده‌ای میلیون پولش را خورده بودند.... وقتی چک‌هایش را گذاشته‌اند اجرا و دنبالش هستند، مجبور شد از ایران فرار کند.
به گفته مصطفی برادرش حدود دو ماه پیش از ایران به مقصد استرالیا خارج شد. می‌پرسم چرا استرالیا؟
«دیگر چاره‌ای نداشت. دید تنها راه همان کشور است. عاشق کشور استرالیا هم است. دیگر پیش آمد گفت بروم آن‌جا کار کنم، پول مردم را بدهم.»
ابتدا به مالزی رفت، از آن‌جا به اندونزی و بعد هم استرالیا. سفرش، سفر ساده‌ای نبود. یک ماه در اندونزی بود و در انتظار سفر به استرالیا که آن‌گونه که مصطفی می‌گوید، قاچاقچی‌ای که قرار بود او را تا استرالیا برساند، ناپدید شده است:
«اون نفر (قاچاقچی) به نام آقای فرمانیه، ۲۵ میلیون تومان او را خورده است. یک ماهی که در اندونزی بود پولش را خورده‌اند.»
در نهایت عباس مجبور شده است دست به دامن قاچاقچی دیگری بشود، که آن هم بدون پول نمی‌شود.
«گفت نفری هست که مارا می‌برد. نتوانسته بود پول جور کند، دوباره به من زنگ زد. من اینجا دوستان و آشنایانی داشتم که ازشان دستی دوباره پنج هزار دلار پول گرفتم و حواله زدم به حسابشان که این بنده خدا را بردند رساندند (به استرالیا).»
الان بیش از ۱۵ روز است که عباس در جزیره کریسمس است. جوابی به تقاضای پناهندگی‌اش نداده‌اند و قرار است طبق قانون جدید استرالیا به همراه سایر پناهجویان به پاپوآ گینه نو منتقل شود.
بر اساس قانون جدید مهاجرت استرالیا این کشور از این پس پناهجویانی را که خود را به صورت غیرقانونی و از طریق دریا به اراضی استرالیا می‌رسانند، به پاپوآ گینه‌نو و نائورو، جزایری در اقیانوس آرام، منتقل می‌کند.
مصطفی می‌گوید آخرین بار حدود سه روز پیش عباس با او تماس گرفته و گفته است چند روز است که در اعتراض به این اقدام دست به اعتصاب غذا زده است. پس از آن عباس دیگر تماسی با مصطفی نداشته و مشخص نیست آیا این اعتصاب غذا هنوز ادامه دارد یا خیر.
دلیل اعتصاب چند روزه‌اش را می‌پرسم:
« پناه برده به آن کشور، از آن کشور پناهندگی می‌خواهد. نیازش هم همین است چون به دردش نمی‌خورد دوباره به ایران برگردد... در ایران به نقطه صفر رسیده بود که پناه برد به کشور استرالیا. ایران الان هیچ چیز برایش ندارد. برگردد باید برود بخوابد گوشه زندان... درخواستم این است که به این بنده خدا پناهندگی بدهند. در ایران خیلی زجر کشید تا خودش را رساند به آن‌جا.»
به گفته سفیر استرالیا در ایران از ابتدای سال جاری میلادی تا کنون، یعنی حدود هفت ماه و نیم، شش هزار و ۴۰۶ ایرانی به صورت غیرقانونی و به وسیله قایق خود را به خاک استرالیا رسانده‌اند.
