روزنامه «نیویورک تایمز» در گزارشی می‌نویسد که وقوع درگیری مسلحانه بین شورشیان و کردهای سوریه، ضمن گسترده کردن ابعاد جنگ داخلی، در صورت سقوط بشار اسد، خطرات گسترش دشمنی‌های فرقه‌ای را به همراه دارد.
در این گزارش آمده است که گروه‌های شبه‌نظامی کردهای سوریه امیدوار بودند که بتوانند در جنگ داخلی‌ای که سوریه را فرا گرفته، جانب بی‌طرفی را گرفته و از مداخله بپرهیزند، اما به مرور زمان، به شکلی اجتناب ناپذیر پای آن‌ها نیز به درگیری‌ها کشیده شده است.
طبق این گزارش اگرچه کردهای سوریه پیشتر روی مهیا کردن شرایط برای ایجاد یک منطقه خودمختار متمرکز بودند، اکنون به نظر می‌رسد که خواست خودمختاری به کناری رفته و کردها درگیر نوعی تجزیه هستند.
اکثریت نیروهای شورشی را اعراب سنی مذهب تشکیل می دهند و موثرترین و نیرومندترین واحدهای شورشی، به گفته نیویورک تایمز، تندروهایی هستند که با القاعده ارتباط نزدیکی دارند. قدرت گیری آن‌ها نه تنها غرب بلکه تمام اقلیت‌های قومی و مذهبی ساکن سوریه از جمله کردها، شیعیان ، مسیحیان و دروزی‌ها را نگران کرده است.
«نیویورک تایمز» می‌افزاید مورد سوریه، همچون جنگ‌های فرقه‌ای عراق پس از حمله آمریکا، نشان می‌دهد که در صورت تضعیف و سرنگونی رژیم‌های اقتدارگرا که با زور سرکوب همه اقلیت‌ها را زیر کنترل خود داشتند، رقابت و خصومت‌های فرقه‌ای سر بر خواهند آورد.
صاحب‌نظران معتقدند که در صورت وقوع چنین حالتی در سوریه، امواج درگیری‌های فرقه‌ای، به ویژه در صورت باز شدن پای کردها به این درگیری‌ها، به کشورهای همسایه سرایت خواهد کرد.
بسیاری می‌گویند که کردهای عراق هم اکنون در حال آموزش کردهای سوریه هستند و در صورت وقوع جنگ، به حمایت از آن‌ها وارد این درگیری‌ها خواهند شد و متعاقبا، دولت ترکیه نیز که نگران شکل‌گیری یک کردستان خودمختار در خاک سوریه است، وارد این کشمکش ها خواهد شد.
پیش از وقوع ناآرامی‌های سوریه، کردها و اعراب که در همسایگی یکدیگر می‌زیستند، روابط حسنه‌ای با یکدیگر داشتند، اما جنگ این پیوندهای قدیمی را گسسته است. از سوی دیگر گسترش موج انقلاب‌ها در منطقه باعث شده است که بخش زیادی از کردها، اعم از کردهای سوریه، ترکیه، عراق و ایران، رویای ایجاد یک کشور مستقل کرد را به یک هدف سیاسی بدل کنند.
نیویورک تایمز همچنین یادآوری می‌کند که در سایه تیره و تار جنگ، بازار اتهام زنی‌های متقابل داغ شده است. شورشیان سوریه، کردها را به همکاری با رژیم بشار اسد متهم می‌کنند و این اتهام در میان اعراب این کشور رواج زیادی دارد.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، شاید دلیل اتهام‌زنی مزبور این باشد که حکومت بشار اسد بخش زیادی از نیروهای نظامی خود را برای مقابله با شورشیان، از مناطق کردنشین خارج کرده و یا تحت فشار گسترش مخالفت‌ها، سال گذشته بخشی از خواست‌های کردها را، پس از چندین دهه سرکوب، به رسمیت شناخت.
این روزنامه می افزاید در عین حال باید در نظر داشت که یکی از مهم‌ترین گروه‌های شبه‌نظامی کردهای سوریه، در حقیقت شاخه‌ای از «پکاکا» یا همان حزب کارگران کردستان ترکیه است و در شرایطی که دولت ترکیه از شورشیان سوریه حمایت کرده است، تصور بسیاری از اعراب این است که رژیم بشار اسد هم در مقابل از گروه وابسته به «پکاکا» حمایت می‌کند.
فرمانده یکی از واحدهای شورشیان در منطقه کردنشین سوریه، اگرچه مدعی است که کردها با نیروهای دولتی همکاری کرده‌اند، تاکید می‌کند که شورشیان قصد درگیری با کردها را ندارند. به گفته وی ایجاد درگیری بین کردها و اعراب، خواست رژیم بشار اسد است و در شرایط فعلی همه گروه‌ها باید تمام نیروی خود را روی مبارزه با رژیم متمرکز کنند.
نیویورک تایمز در پایان یادآوری می‌کند که پس از وقوع چند مورد درگیری پراکنده بین کردها و اعراب، در چند روز اخیر وضعیت نسبتا آرام بوده، ولی با در نظر گرفتن شرایط فعلی سوریه و پیچیدگی‌های ویژه مناطق کردنشین که هم‌مرز با ترکیه و کردستان عراق هستند، هر لحظه امکان شعله‌ور شدن یک درگیری تمام عیار وجود دارد.
در این گزارش آمده است که گروه‌های شبه‌نظامی کردهای سوریه امیدوار بودند که بتوانند در جنگ داخلی‌ای که سوریه را فرا گرفته، جانب بی‌طرفی را گرفته و از مداخله بپرهیزند، اما به مرور زمان، به شکلی اجتناب ناپذیر پای آن‌ها نیز به درگیری‌ها کشیده شده است.
طبق این گزارش اگرچه کردهای سوریه پیشتر روی مهیا کردن شرایط برای ایجاد یک منطقه خودمختار متمرکز بودند، اکنون به نظر می‌رسد که خواست خودمختاری به کناری رفته و کردها درگیر نوعی تجزیه هستند.
اکثریت نیروهای شورشی را اعراب سنی مذهب تشکیل می دهند و موثرترین و نیرومندترین واحدهای شورشی، به گفته نیویورک تایمز، تندروهایی هستند که با القاعده ارتباط نزدیکی دارند. قدرت گیری آن‌ها نه تنها غرب بلکه تمام اقلیت‌های قومی و مذهبی ساکن سوریه از جمله کردها، شیعیان ، مسیحیان و دروزی‌ها را نگران کرده است.
«نیویورک تایمز» می‌افزاید مورد سوریه، همچون جنگ‌های فرقه‌ای عراق پس از حمله آمریکا، نشان می‌دهد که در صورت تضعیف و سرنگونی رژیم‌های اقتدارگرا که با زور سرکوب همه اقلیت‌ها را زیر کنترل خود داشتند، رقابت و خصومت‌های فرقه‌ای سر بر خواهند آورد.
صاحب‌نظران معتقدند که در صورت وقوع چنین حالتی در سوریه، امواج درگیری‌های فرقه‌ای، به ویژه در صورت باز شدن پای کردها به این درگیری‌ها، به کشورهای همسایه سرایت خواهد کرد.
بسیاری می‌گویند که کردهای عراق هم اکنون در حال آموزش کردهای سوریه هستند و در صورت وقوع جنگ، به حمایت از آن‌ها وارد این درگیری‌ها خواهند شد و متعاقبا، دولت ترکیه نیز که نگران شکل‌گیری یک کردستان خودمختار در خاک سوریه است، وارد این کشمکش ها خواهد شد.
پیش از وقوع ناآرامی‌های سوریه، کردها و اعراب که در همسایگی یکدیگر می‌زیستند، روابط حسنه‌ای با یکدیگر داشتند، اما جنگ این پیوندهای قدیمی را گسسته است. از سوی دیگر گسترش موج انقلاب‌ها در منطقه باعث شده است که بخش زیادی از کردها، اعم از کردهای سوریه، ترکیه، عراق و ایران، رویای ایجاد یک کشور مستقل کرد را به یک هدف سیاسی بدل کنند.
نیویورک تایمز همچنین یادآوری می‌کند که در سایه تیره و تار جنگ، بازار اتهام زنی‌های متقابل داغ شده است. شورشیان سوریه، کردها را به همکاری با رژیم بشار اسد متهم می‌کنند و این اتهام در میان اعراب این کشور رواج زیادی دارد.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، شاید دلیل اتهام‌زنی مزبور این باشد که حکومت بشار اسد بخش زیادی از نیروهای نظامی خود را برای مقابله با شورشیان، از مناطق کردنشین خارج کرده و یا تحت فشار گسترش مخالفت‌ها، سال گذشته بخشی از خواست‌های کردها را، پس از چندین دهه سرکوب، به رسمیت شناخت.
این روزنامه می افزاید در عین حال باید در نظر داشت که یکی از مهم‌ترین گروه‌های شبه‌نظامی کردهای سوریه، در حقیقت شاخه‌ای از «پکاکا» یا همان حزب کارگران کردستان ترکیه است و در شرایطی که دولت ترکیه از شورشیان سوریه حمایت کرده است، تصور بسیاری از اعراب این است که رژیم بشار اسد هم در مقابل از گروه وابسته به «پکاکا» حمایت می‌کند.
فرمانده یکی از واحدهای شورشیان در منطقه کردنشین سوریه، اگرچه مدعی است که کردها با نیروهای دولتی همکاری کرده‌اند، تاکید می‌کند که شورشیان قصد درگیری با کردها را ندارند. به گفته وی ایجاد درگیری بین کردها و اعراب، خواست رژیم بشار اسد است و در شرایط فعلی همه گروه‌ها باید تمام نیروی خود را روی مبارزه با رژیم متمرکز کنند.
نیویورک تایمز در پایان یادآوری می‌کند که پس از وقوع چند مورد درگیری پراکنده بین کردها و اعراب، در چند روز اخیر وضعیت نسبتا آرام بوده، ولی با در نظر گرفتن شرایط فعلی سوریه و پیچیدگی‌های ویژه مناطق کردنشین که هم‌مرز با ترکیه و کردستان عراق هستند، هر لحظه امکان شعله‌ور شدن یک درگیری تمام عیار وجود دارد.
