روزنامه‌های جهان نگاهی مثبت به تغيير رئيس‌جمهوری آمريکا دارند، اما چشم‌اندازی که از آينده ترسيم می‌کنند ترکيبی است از بيم و نگرانی و اميد و روشنی.
روزنامه دیلی تلگراف لندن مهم‌ترین برنامه‌های دولت اوباما را این‌گونه بر می‌شمارد: سرعت بخشيدن به بهبود وضعيت اقتصادی، کاهش دادن گاز‌های گلخانه‌ای، جلوگيری از تبديل دوباره افغانستان به مرکز آموزش تروريست‌ها، تأمين امنيت راه‌های عرضه جهانی انرژی از روسيه و خاورميانه، صلح برای اسرائيل و فلسطين. و ادامه می‌دهد که موارد ديگری را نيز می‌توان به اين فهرست از کارهايی که دولت باراک اوباما بايد انجام دهد، اضافه کرد.
این روزنامه در ادامه سرمقاله خود آورده است به باور بسياری از سياست‌مداران بريتانيايی بار اصلی رهبری جهان همچنان بر دوش آمريکا است و لذا همچنان ائتلاف آمريکا ـ بريتانيا پا بر جای خواهد بود.
به اعتقاد اروين استلزر، نويسنده روزنامه ديلی تلگراف، زمينه‌های تقويت اين ائتلاف می‌تواند ترغيب چين و هند به کاهش ميزان انتشار گاز کربن، کاستن از ميزان فقر و آدم‌کشی در آفريقا، افزايش همکاری بين دستگاه‌های اطلاعاتی، تأکيد بر ارزش‌های مشترک در سطح جهان.
مری دجوسکی در سرمقاله امروز روزنامه اينديپندنت روز تحليف باراک اوباما را با روزی که جرج بوش برای رياست‌جمهوری‌اش سوگند ياد کرد، مقايسه می‌کند و می‌گويد در سال ۲۰۰۱ جمعيت کمی که در مراسم شرکت کرده بود پراکنده و متفرق بودند، همه از نتايج حاصل از اختلاف آراء بين جرج بوش و ال گور دلسرد و نااميد بودند و حتی برخی احتمال بروز تظاهرات مخالفين را می‌دادند. هوا ابری بود و به هنگام رژه باران شديدی باريد به طوری که جرج بوش و همسرش از ترس ماندن در زير باران با عجله مسافت باقيمانده تا کاخ سفيد را دويدند. اما برای بارک اوباما هوا آفتابی و آسمان بدون ابر بود. جمعيت انبوه حاضر شاد و سر زنده و از طبقه و نژادهای گوناگون بودند.
سرمقاله امروز روزنامه اينديپندنت با اين تصوير نتيجه می‌گيرد که اين نشانه‌ای است که دوران اوباما پرنشاط‌تر و موفقيت‌آميزتر خواهد بود.
روزنامه تايمز لندن در اين خوش‌بينی چندان سهيم نيست. دانيل فينکل‌اشتاين در سرمقاله اين روزنامه با عنوان «شايد اوباما رئيس‌جمهور "ما نمی‌توانيم"، باشد»، می‌نويسد با شروع رسمی کار اجرايی و در دست گرفتن سکان قدرت آنچه در پيش روی رئيس‌جمهوری آمريکا قرار می‌گيرد محدوديت‌ها، موانع، کاستی‌ها و واقعيت‌هايی است که با وعده‌های انتخاباتی وی در تضاد است.
سرمقاله رونامه تايمز با اين عبارات دلسردکننده پايان می‌گيرد که همگان انتخاب آقای اوباما را نشانی از دوران جديدی از خوش‌بينی و تحقق رؤياها و آرزوها می‌بينند، اما همه در عين حال بايد خود را برای خلاف آن نيز آماده کنند.
مسکو تايمز هم در اين نگاه بدبينانه شريک است اما به سبک و سياق روسی آن. ميخائيل مارگلف در سرمقاله اين روزنامه می نويسد تيم مشاوران آقای اوباما را نمی‌توان به هيچ وجه «دوست‌داران روسيه» ناميد. مسکو اکنون منتظر است تا ببيند آيا اقدامات دولت جديد و اظهارنظرهای منتشر شده از طرف اعضای آن موجبی برای گرم شدن روابط بين دو کشور مهيا می‌کند يا نه.
سرمقاله مسکو تايمز اضافه می‌کند که در روسيه هيچ کس انتظار ندارد که رابطه با واشنگتن خيلی زود بهبود پيدا کند. تيم اوباما کارهای واجب‌تری در ديگر نقاط جهان مانند افغانستان، عراق و ايران دارد. اما پس از تلاش ناکام آمريکا در اينکه خود را رهبر بلامنازع جهانی يک قطبی معرفی کند، اکنون بيش از هر زمانی به ياری و کمک جامعه جهانی نياز دارد.
روزنامه نيويورک تايمز در سرمقاله خود با يادآوری «خاطرات تلخ دوران بوش» می‌نويسد پس از هفت سال ایجاد هراس از خارج و دشمن فرضی برای توجيه يک جنگ فاجعه‌بار و غيرضروری و ناديده گرفته شدن حقوق اساسی در آمريکا، شنيدن اين جمله از آقای اوباماموجب خوشحالی و شادی است، آنجا که می‌گوید: «انتخاب يکی از دو گزينه امنيت يا آرمان‌‌های‌مان امری خطا است».
سرمقاله نيويورک تايمز عبارت‌های ديگری از سخنرانی روز سه‌شنبه آقای اوباما را نيز بر گزيده و می‌نويسد: به جای ادامه يک‌جانبه‌گرايی آقای بوش، باراک اوباما می‌گويد که «آمريکا دوست هر کشوری، هر مرد و زن و کودکی است که به دنبال آينده‌ای همراه با صلح و حرمت است» و اينکه «قدرت ما به تنهايی برای حفاظت از ما کافی نيست، همان‌طور که صرف داشتن قدرت به ما اجازه نمی‌دهد تا آنچه دلخواه‌مان است را انجام دهيم». آقای اوباما به جهان اسلام هم يادآور شد که وی خواهان «راه جديدی برای پيشرفت است، راهی بر مبنای منافع و احترام متقابل».
پايان سرمقاله نيويورک تايمز اين عبارات است: سخنرانی چهل و چهارمين رئيس‌جمهوری آمريکا اميد به ترميم و پيشرفت را بار ديگر در دل‌ها زنده کرد.
روزنامه دیلی تلگراف لندن مهم‌ترین برنامه‌های دولت اوباما را این‌گونه بر می‌شمارد: سرعت بخشيدن به بهبود وضعيت اقتصادی، کاهش دادن گاز‌های گلخانه‌ای، جلوگيری از تبديل دوباره افغانستان به مرکز آموزش تروريست‌ها، تأمين امنيت راه‌های عرضه جهانی انرژی از روسيه و خاورميانه، صلح برای اسرائيل و فلسطين. و ادامه می‌دهد که موارد ديگری را نيز می‌توان به اين فهرست از کارهايی که دولت باراک اوباما بايد انجام دهد، اضافه کرد.
این روزنامه در ادامه سرمقاله خود آورده است به باور بسياری از سياست‌مداران بريتانيايی بار اصلی رهبری جهان همچنان بر دوش آمريکا است و لذا همچنان ائتلاف آمريکا ـ بريتانيا پا بر جای خواهد بود.
به اعتقاد اروين استلزر، نويسنده روزنامه ديلی تلگراف، زمينه‌های تقويت اين ائتلاف می‌تواند ترغيب چين و هند به کاهش ميزان انتشار گاز کربن، کاستن از ميزان فقر و آدم‌کشی در آفريقا، افزايش همکاری بين دستگاه‌های اطلاعاتی، تأکيد بر ارزش‌های مشترک در سطح جهان.
مری دجوسکی در سرمقاله امروز روزنامه اينديپندنت روز تحليف باراک اوباما را با روزی که جرج بوش برای رياست‌جمهوری‌اش سوگند ياد کرد، مقايسه می‌کند و می‌گويد در سال ۲۰۰۱ جمعيت کمی که در مراسم شرکت کرده بود پراکنده و متفرق بودند، همه از نتايج حاصل از اختلاف آراء بين جرج بوش و ال گور دلسرد و نااميد بودند و حتی برخی احتمال بروز تظاهرات مخالفين را می‌دادند. هوا ابری بود و به هنگام رژه باران شديدی باريد به طوری که جرج بوش و همسرش از ترس ماندن در زير باران با عجله مسافت باقيمانده تا کاخ سفيد را دويدند. اما برای بارک اوباما هوا آفتابی و آسمان بدون ابر بود. جمعيت انبوه حاضر شاد و سر زنده و از طبقه و نژادهای گوناگون بودند.
سرمقاله امروز روزنامه اينديپندنت با اين تصوير نتيجه می‌گيرد که اين نشانه‌ای است که دوران اوباما پرنشاط‌تر و موفقيت‌آميزتر خواهد بود.
روزنامه تايمز لندن در اين خوش‌بينی چندان سهيم نيست. دانيل فينکل‌اشتاين در سرمقاله اين روزنامه با عنوان «شايد اوباما رئيس‌جمهور "ما نمی‌توانيم"، باشد»، می‌نويسد با شروع رسمی کار اجرايی و در دست گرفتن سکان قدرت آنچه در پيش روی رئيس‌جمهوری آمريکا قرار می‌گيرد محدوديت‌ها، موانع، کاستی‌ها و واقعيت‌هايی است که با وعده‌های انتخاباتی وی در تضاد است.
سرمقاله رونامه تايمز با اين عبارات دلسردکننده پايان می‌گيرد که همگان انتخاب آقای اوباما را نشانی از دوران جديدی از خوش‌بينی و تحقق رؤياها و آرزوها می‌بينند، اما همه در عين حال بايد خود را برای خلاف آن نيز آماده کنند.
مسکو تايمز هم در اين نگاه بدبينانه شريک است اما به سبک و سياق روسی آن. ميخائيل مارگلف در سرمقاله اين روزنامه می نويسد تيم مشاوران آقای اوباما را نمی‌توان به هيچ وجه «دوست‌داران روسيه» ناميد. مسکو اکنون منتظر است تا ببيند آيا اقدامات دولت جديد و اظهارنظرهای منتشر شده از طرف اعضای آن موجبی برای گرم شدن روابط بين دو کشور مهيا می‌کند يا نه.
سرمقاله مسکو تايمز اضافه می‌کند که در روسيه هيچ کس انتظار ندارد که رابطه با واشنگتن خيلی زود بهبود پيدا کند. تيم اوباما کارهای واجب‌تری در ديگر نقاط جهان مانند افغانستان، عراق و ايران دارد. اما پس از تلاش ناکام آمريکا در اينکه خود را رهبر بلامنازع جهانی يک قطبی معرفی کند، اکنون بيش از هر زمانی به ياری و کمک جامعه جهانی نياز دارد.
روزنامه نيويورک تايمز در سرمقاله خود با يادآوری «خاطرات تلخ دوران بوش» می‌نويسد پس از هفت سال ایجاد هراس از خارج و دشمن فرضی برای توجيه يک جنگ فاجعه‌بار و غيرضروری و ناديده گرفته شدن حقوق اساسی در آمريکا، شنيدن اين جمله از آقای اوباماموجب خوشحالی و شادی است، آنجا که می‌گوید: «انتخاب يکی از دو گزينه امنيت يا آرمان‌‌های‌مان امری خطا است».
سرمقاله نيويورک تايمز عبارت‌های ديگری از سخنرانی روز سه‌شنبه آقای اوباما را نيز بر گزيده و می‌نويسد: به جای ادامه يک‌جانبه‌گرايی آقای بوش، باراک اوباما می‌گويد که «آمريکا دوست هر کشوری، هر مرد و زن و کودکی است که به دنبال آينده‌ای همراه با صلح و حرمت است» و اينکه «قدرت ما به تنهايی برای حفاظت از ما کافی نيست، همان‌طور که صرف داشتن قدرت به ما اجازه نمی‌دهد تا آنچه دلخواه‌مان است را انجام دهيم». آقای اوباما به جهان اسلام هم يادآور شد که وی خواهان «راه جديدی برای پيشرفت است، راهی بر مبنای منافع و احترام متقابل».
پايان سرمقاله نيويورک تايمز اين عبارات است: سخنرانی چهل و چهارمين رئيس‌جمهوری آمريکا اميد به ترميم و پيشرفت را بار ديگر در دل‌ها زنده کرد.
