ژان فرانسوا ژوليار، دبير کل سازمان گزارشگران بدون مرز، خواستار تلاش اتحادیه اروپا برای آزادی ۵ وب نگار و ۶ روزنامه‌نگار زندانی در ایران شد.
دبیرکل سازمان گزارشگران بدون مرز این درخواست را در نامه‌ای خطاب به ميرک توپولانک نخست وزير جمهوری چک، که کشورش از ۹ روز پيش برای يک دوره شش ماهه رياست دوره‌ای اتحاديه اروپا را بر عهده گرفته، عنوان کرده است.
آقای ژوليار در نامه خود ضمن اشاره به وخيم تر شدن وضعيت حقوق بشر در ايران، تأکيد کرده که «در سال گذشته ميلادی جمهوری اسلامی به مانند پيش، از جمله کشورهای خاورميانه بوده که بيشترين سرکوب را نسبت به روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران اعمال کرده است».
گزارشگران بدون مرز، نهاد بين المللی دفاع از آزادی بيان و حمايت از روزنامه نگاران، در اين نامه با اشاره به اينکه بارها از مسئولان جمهوری اسلامی خواهان آزادی اين زندانيان عقيدتی شده، و از آنها خواسته تا به وکلای زندانيان اجازه دهند تا به وظايف‌شان عمل کنند، خطاب به ميرک توپولانک، نخست وزير جمهوری چک «امروز در برابر سکوت مقامات جمهوری اسلامی از شما می‌خواهيم که از موقعيت خود استفاده و در مذاکرات با مسئولان ايران موارد زير را به آنها گوشزد کنيد».
بهمن توتونچی، کاوه جوانمرد، محمد صديق کبودوند، مسعود کردپور، محمد حسين فلاحيه‌زاده، و عدنان حسن پور ۶ روزنامه نگاری هستند که دبيرکل سازمان گزارشگران بدون مرز در نامه اش به رييس اتحاديه اروپا خواستار هم‌ياری وی برای آزادی آنها شده است.
اما ۵ وب نگاری که گزارشگران بدون مرز در نامه خود به رييس اتحاديه اروپا وضعيت آن ها را تشريح کرده و خواستار آزادی آنها شده عبارتند از مجتبی لطفی، حسين درخشان، داود آزادفر، اسماعيل جعفری و شهناز غلامی.
بنابراعلام اين سازمان برخی از اين وب‌نگاران به رغم آنکه «در وضعيت نابسامان جسمی بسر می‌برند به حبس‌هايی از ۳ تا ۴ سال زندان محکوم شده‌اند » و تأکيد کرده که «از محل بازداشت و سرنوشت حسين درخشان و داود آزادفر» اطلاعی در دست نيست.
در ميان ۶ روزنامه نگار زندانی در ايران نيز، عدنان حسن پورکه از ٥ بهمن ماه ١٣٨٥ در بازداشت به سر می برد، « در دادگاهی غير علنی به اتهام اقدام عليه امنيت ملی، جاسوسی و محاربه » محاکمه و به اعدام محکوم شد.
با اعتراض وکلای حسن پور، ديوان عالی کشور در مرداد سال جاری حکم اعدام او را لغو کرد، اما عدنان حسن پور همچنان در زندان سنندج زندانی است.
محمدحسن فلاحيه‌زاده خبرنگارتلويزيون العالم، شبکه عرب زبان راديو تلويزيون دولتی ايران، و همکار برخی از رسانه‌های عرب زبان از آذرماه ١٣٨٥ بازداشت و همچنان در زندان اوين، زندانی است.
محمد صديق کبودوند روزنامه نگار و فعال حقوق بشر از ۱۰ تيرماه ۸۶ بازداشت و بيش از ۵ ماه در سلول انفرادی بند ۲۰۹ و بند ۲۴۰ زندان اون نگهداری شد.
بنابر اعلام گزارشگران بدون مرز آقای کبودوند به رغم آنکه در زندان «تحت فشارهای شديد روحی و جسمی قرار داشته ، و دوبار در زندان دچار سکته خفيف مغزی و حمله قلبی شده» از سوی دادگاه انقلاب تهران، به اتهام تبليغ عليه نظام و تشکيل سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به ۱۱ سال زندان محکوم شده است.
مسعود کردپور نيز که از ۱۷ مرداد در شهر بوکان بازداشت شده بنابر اعلام گزارشگران بدون مرز در آخر شهريور سال جاری از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد به اتهام «تبليغ عليه نظام از طريق مصاحبه و گفتگو با رسانه های بيگانه» به يک سال زندان محکوم شده است.
آقای ژوليار در نامه خود به ميرک توپولانک، مهر و موم دفتر کانون مدافعان حقوق بشر در تهران، و افزايش تهديد و « تظاهرات بسيجيان عليه شيرين عبادی» در مقابل منزل اين وکيل مدافع حقوق بشر را نمونه‌های ديگری از وخيم تر شدن وضعيت حقوق بشر در ايران دانسته است.
مقام‌های ایرانی روز دوشنبه اعلام کردند در مورد امنیت شیرین عبادی نیازی به نگرانی جامعه بین‌المللی نیست و حکومت ایران امنیت خانم عبادی را مثل هر شهروند دیگری تامین خواهد کرد.
