در پی ناآرامیهای اخير در ايران و نيز سرکوب و دستگيری معترضان به نتايج انتخابات رياست جمهوری ۲۲ خرداد، شش نفر از گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل خواستار اجازه بازديد از ايران برای برآورد شرايط جاری اين کشور شدند.
اين شش کارشناس مستقل حقوق بشر میگويند که نگران مخالفان سياسی محمود احمدینژاد هستند که هدف سرکوب و تهديد نيروهای شبهنظامی قرار گرفتهاند.
بنا بر اظهارات گزارشگران ويژه حقوق بشر علاوه بر مخالفان سياسی دانشجويان، روحانيون و ديگرانی که به سوءرفتار نيروهای امنيتی با معترضان اعتراض کردهاند، مورد ضرب و جرح قرار گرفته، بازداشت شده و از ابراز نظر و بيان مخالفت بازماندهاند.
اين شش مأمور ويژه تحقيق سازمان ملل به نامهای مانوئلا کارمنا کاستريلو از اسپانيا رئيس کارگروه و گزارشگر ويژه در مورد بازداشتهای خودسرانه، فيليپ آلستون از استراليا گزارشگر ويژه در مورد اعدامهای غيرقانونی و خودسرانه، فرانک لارو از گواتمالا گزارشگر ويژه در مورد ارتقا و حفاظت از آزادی بيان و عقيده، مانفرد نوواک از اتريش گزارشگر ويژه در مورد شکنجه، رفتارها و مجازاتهای غيرانسانی، تحقيرآميز و خشن، مارگارت سکاگيا از اوگاندا گزارشگر ويژه در مورد وضعيت مدافعان حقوق بشر، و سانتياگو کورکوئرا از مکزيک رئيس کارگروه و گزارشگر ويژه در مورد افراد مفقودالاثر، در مورد موارد نقض حقوق بشر در ايران بيانيهای صادر کردند.
در اين بيانيه مشترک آمده است: «روشن نيست که بازداشت خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر، مخالفان دولت و تعداد زيادی از تظاهرکنندگان بر چه مبنای قانونی صورت میگيرد».
در ادامه اين بيانيه که در مقر سازمان ملل در ژنو منتشر شده، آمده است [که در ايران] «آزادی بيان و آزادی اجتماعات صلحآميز همچنان ناديده گرفته میشود و مدافعان حقوق بشر بيش از پيش در وضعيتی مخاطرهآميز به سر میبرند [علاوه بر اين] هنوز تحقيقات مستقلی درباره اقدامات نيروهای امنيتی صورت نگرفته است».
در پايان نويسندگان اين بيانيه که از رؤسای کارگروههای تخصصی و گزارشگران ويژه حقوق بشر سازمان ملل هستند آمده است «از ايران میخواهيم که به دعوتنامه دائمی خود از کارشناسان سازمان ملل برای انجام بازديد رسمی از اين کشور احترام بگذارد، و درخواستهای معوّق مانده برای تحقيق مستقل بينالمللی در مورد شرايط جاری در کشور را که توسط کارگروههای ويژه حقوق بشر سازمان ملل مطرح شده را بپذيرد».
پيش از اين ۱۰ تن از برندگان جايزه صلح نوبل با انتشار بيانيهای از دبيرکل سازمان ملل متحد خواسته بودند هر چه سريعتر نمايندهای را برای بررسی وضع حقوق بشر در ايران به اين کشور بفرستد.
پيشتر نيز گروههای حقوق بشر، دبيرکل سازمان ملل را ترغيب کرده بودند که برای بررسی اوضاع به خصوص درباره وضعيت زندانيان سياسی به ايران برود يا نمايندهای به آن کشور اعزام کند.
اين شش کارشناس مستقل حقوق بشر میگويند که نگران مخالفان سياسی محمود احمدینژاد هستند که هدف سرکوب و تهديد نيروهای شبهنظامی قرار گرفتهاند.
بنا بر اظهارات گزارشگران ويژه حقوق بشر علاوه بر مخالفان سياسی دانشجويان، روحانيون و ديگرانی که به سوءرفتار نيروهای امنيتی با معترضان اعتراض کردهاند، مورد ضرب و جرح قرار گرفته، بازداشت شده و از ابراز نظر و بيان مخالفت بازماندهاند.
اين شش مأمور ويژه تحقيق سازمان ملل به نامهای مانوئلا کارمنا کاستريلو از اسپانيا رئيس کارگروه و گزارشگر ويژه در مورد بازداشتهای خودسرانه، فيليپ آلستون از استراليا گزارشگر ويژه در مورد اعدامهای غيرقانونی و خودسرانه، فرانک لارو از گواتمالا گزارشگر ويژه در مورد ارتقا و حفاظت از آزادی بيان و عقيده، مانفرد نوواک از اتريش گزارشگر ويژه در مورد شکنجه، رفتارها و مجازاتهای غيرانسانی، تحقيرآميز و خشن، مارگارت سکاگيا از اوگاندا گزارشگر ويژه در مورد وضعيت مدافعان حقوق بشر، و سانتياگو کورکوئرا از مکزيک رئيس کارگروه و گزارشگر ويژه در مورد افراد مفقودالاثر، در مورد موارد نقض حقوق بشر در ايران بيانيهای صادر کردند.
در اين بيانيه مشترک آمده است: «روشن نيست که بازداشت خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر، مخالفان دولت و تعداد زيادی از تظاهرکنندگان بر چه مبنای قانونی صورت میگيرد».
در ادامه اين بيانيه که در مقر سازمان ملل در ژنو منتشر شده، آمده است [که در ايران] «آزادی بيان و آزادی اجتماعات صلحآميز همچنان ناديده گرفته میشود و مدافعان حقوق بشر بيش از پيش در وضعيتی مخاطرهآميز به سر میبرند [علاوه بر اين] هنوز تحقيقات مستقلی درباره اقدامات نيروهای امنيتی صورت نگرفته است».
در پايان نويسندگان اين بيانيه که از رؤسای کارگروههای تخصصی و گزارشگران ويژه حقوق بشر سازمان ملل هستند آمده است «از ايران میخواهيم که به دعوتنامه دائمی خود از کارشناسان سازمان ملل برای انجام بازديد رسمی از اين کشور احترام بگذارد، و درخواستهای معوّق مانده برای تحقيق مستقل بينالمللی در مورد شرايط جاری در کشور را که توسط کارگروههای ويژه حقوق بشر سازمان ملل مطرح شده را بپذيرد».
پيش از اين ۱۰ تن از برندگان جايزه صلح نوبل با انتشار بيانيهای از دبيرکل سازمان ملل متحد خواسته بودند هر چه سريعتر نمايندهای را برای بررسی وضع حقوق بشر در ايران به اين کشور بفرستد.
پيشتر نيز گروههای حقوق بشر، دبيرکل سازمان ملل را ترغيب کرده بودند که برای بررسی اوضاع به خصوص درباره وضعيت زندانيان سياسی به ايران برود يا نمايندهای به آن کشور اعزام کند.