در بیانیه‌ای که عصر روز چهارشنبه ۱۱ بهمن ماه در خبرگزاری‌ها منتشر شد، وزارت اطلاعات ایران گفته است روزنامه‌نگارانی که در روزهای گذشته بازداشت شده‌اند، اعضای یک «شبکه رسانه‌ای متصل به اردوگاه رسانه‌ای استکبار» هستند.
این وزارتخانه از احتمال آزادی گروهی از روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده و احضار و بازداشت گروهی دیگر از روزنامه‌نگاران در روزهای آینده خبر داده است.
در روزهای یکشنبه و دوشنبه این هفته، ماموران امنیتی ایران ۱۴ روزنامه‌نگار را بازداشت کردهاند.
این روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده شامل میلاد فدایی اصل، سلیمان محمدی، ساسان آقایی، نسرین تخیری، جواد دلیری، امیلی امرایی، نرگس جودکی، صبا آذرپیک، پوریا عالمی، پژمان موسوی، اکبر منتجبی، کیوان مهرگان و حسین یاغچی است. همچنین مطهره شفیعی نیز از بازداشت‌شدگان بود که بعدا با کفالت آزاد شد.
طبق گزارش‌ها، این بازداشت‌ها در روز چهارشنبه ادامه پیدا کرده است و دست‌کم یک روزنامه‌نگار علی دهقان در این روز بازداشت شده است.
وزارت اطلاعات ایران گفته است این روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده، «یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های رسانه‌ای متصل به اردوگاه رسانه‌ای استکبار» هستند که ماموران این وزارتخانه پس از «ماه‌ها تحت‌نظر و تعقیب» گرفتن این گروه، موفق به کشفش شده‌اند.
وزارت اطلاعات، اعتراض‌ها به این بازداشت‌ها را «جنجال‌های رسانه‌ای ماشین جنگ روانی استکبار، سازمان‌های به اصطلاح حقوق بشری وابسته به آن اردوگاه و بیانیه‌های انبوه سازمان‌های متعدد جعلی و خلق الساعه» خوانده و اعلام کرده است که این اعتراض‌ها تاثیری بر رفتار این مجموعه و ماموران آن نخواهد گذاشت.
این بازداشت‌ها انتقاد سازمان‌های بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل، گزارشگران بدون مرز، دیدبان حقوق بشر و سازمان اطلاع‌رسانی و امنيت خبرنگاران ايتاليا را در پی داشته است و دولت‌های بریتانیا و فرانسه هم این بازداشت‌ها را محکوم کردهاند.
در اطلاعیه وزارت اطلاعات آمده است: «این شبکه توسط سازمان عملیات روانی دولت انگلیس (موسوم به بی‌بی‌سی) با بهره‌برداری از تجارب مقطع فتنه ۸۸ احداث و با همکاری چند دولت غربی اداره می‌شد».
بی‌بی‌سی در بیانیه‌ای، این اتهامات را تکذیب کرده و گفته است که هرگز با روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده هیچ رابطه کاری نداشته است.
محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز روز چهارشنبه ۱۱ بهمن روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده را به ارتباط با رسانه‌های خارج از ایران متهم کرد.
او گفت: «بعضی از افراد بازداشت‌شده ندانسته و ناخواسته در مسیری نادرست قرار گرفتند... افراد دیگری طرح‌ریزی کردند و این روزنامه‌نگاران و خبرنگاران که اطلاعات درستی نداشتند، در این مسیر فعالیت کردهاند به تصور این‌که وظیفه اطلاع‌رسانی و خبری خود را انجام می‌دهند».
وزیر ارشاد ایران گفته است باید بررسی شود این روزنامه‌نگاران چه قدر در «تشدید اختلافات» بین مقامات جمهوری اسلامی، «سیاه‌نمایی» و «ترویج یاس و ناامیدی نقش داشته‌اند.
ایران یکی از بدترین آمارها را از نظر آزادی مطبوعات در جهان دارد. گزارشگران بدون مرز در فهرست سالانه شاخص آزادی مطبوعات، ایران را از میان ۱۷۹ کشور جهان در رتبه ۱۷۴ قرار داده است.
در این فهرست، ایران از نظر آزادی مطبوعات در میان تعداد کشورهای یادشده در رتبه ۱۷۴ام قرار گرفته‌است. برپایه اطلاعات این جدول، تنها پنج کشور سومالی، سوریه، ترکمنستان، کره شمالی و اریتره در زمینه آزادی مطبوعات جایگاه بدتری نسبت به ایران دارند.
این وزارتخانه از احتمال آزادی گروهی از روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده و احضار و بازداشت گروهی دیگر از روزنامه‌نگاران در روزهای آینده خبر داده است.
در روزهای یکشنبه و دوشنبه این هفته، ماموران امنیتی ایران ۱۴ روزنامه‌نگار را بازداشت کردهاند.
این روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده شامل میلاد فدایی اصل، سلیمان محمدی، ساسان آقایی، نسرین تخیری، جواد دلیری، امیلی امرایی، نرگس جودکی، صبا آذرپیک، پوریا عالمی، پژمان موسوی، اکبر منتجبی، کیوان مهرگان و حسین یاغچی است. همچنین مطهره شفیعی نیز از بازداشت‌شدگان بود که بعدا با کفالت آزاد شد.
طبق گزارش‌ها، این بازداشت‌ها در روز چهارشنبه ادامه پیدا کرده است و دست‌کم یک روزنامه‌نگار علی دهقان در این روز بازداشت شده است.
وزارت اطلاعات ایران گفته است این روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده، «یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های رسانه‌ای متصل به اردوگاه رسانه‌ای استکبار» هستند که ماموران این وزارتخانه پس از «ماه‌ها تحت‌نظر و تعقیب» گرفتن این گروه، موفق به کشفش شده‌اند.
وزارت اطلاعات، اعتراض‌ها به این بازداشت‌ها را «جنجال‌های رسانه‌ای ماشین جنگ روانی استکبار، سازمان‌های به اصطلاح حقوق بشری وابسته به آن اردوگاه و بیانیه‌های انبوه سازمان‌های متعدد جعلی و خلق الساعه» خوانده و اعلام کرده است که این اعتراض‌ها تاثیری بر رفتار این مجموعه و ماموران آن نخواهد گذاشت.
این بازداشت‌ها انتقاد سازمان‌های بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل، گزارشگران بدون مرز، دیدبان حقوق بشر و سازمان اطلاع‌رسانی و امنيت خبرنگاران ايتاليا را در پی داشته است و دولت‌های بریتانیا و فرانسه هم این بازداشت‌ها را محکوم کردهاند.
در اطلاعیه وزارت اطلاعات آمده است: «این شبکه توسط سازمان عملیات روانی دولت انگلیس (موسوم به بی‌بی‌سی) با بهره‌برداری از تجارب مقطع فتنه ۸۸ احداث و با همکاری چند دولت غربی اداره می‌شد».
بی‌بی‌سی در بیانیه‌ای، این اتهامات را تکذیب کرده و گفته است که هرگز با روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده هیچ رابطه کاری نداشته است.
محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز روز چهارشنبه ۱۱ بهمن روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده را به ارتباط با رسانه‌های خارج از ایران متهم کرد.
او گفت: «بعضی از افراد بازداشت‌شده ندانسته و ناخواسته در مسیری نادرست قرار گرفتند... افراد دیگری طرح‌ریزی کردند و این روزنامه‌نگاران و خبرنگاران که اطلاعات درستی نداشتند، در این مسیر فعالیت کردهاند به تصور این‌که وظیفه اطلاع‌رسانی و خبری خود را انجام می‌دهند».
وزیر ارشاد ایران گفته است باید بررسی شود این روزنامه‌نگاران چه قدر در «تشدید اختلافات» بین مقامات جمهوری اسلامی، «سیاه‌نمایی» و «ترویج یاس و ناامیدی نقش داشته‌اند.
ایران یکی از بدترین آمارها را از نظر آزادی مطبوعات در جهان دارد. گزارشگران بدون مرز در فهرست سالانه شاخص آزادی مطبوعات، ایران را از میان ۱۷۹ کشور جهان در رتبه ۱۷۴ قرار داده است.
در این فهرست، ایران از نظر آزادی مطبوعات در میان تعداد کشورهای یادشده در رتبه ۱۷۴ام قرار گرفته‌است. برپایه اطلاعات این جدول، تنها پنج کشور سومالی، سوریه، ترکمنستان، کره شمالی و اریتره در زمینه آزادی مطبوعات جایگاه بدتری نسبت به ایران دارند.
