محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری اسلامی ایران، در گفتوگوی خود با هفتهنامه آلمانی اشپیگل بارها به جای دادن پاسخ به پرسش خبرنگاران به طرح سؤال متقابل پرداخته است.
هفتهنامه خبری اشپیگل آلمان، در شماره روز دوشنبه این هفته خود، گفتوگوی مفصلی با رئیس جمهوری ایران انجام داده است. متن کامل این گفتوگو پیشاپیش در سایت اینترنتی اشپیگل منتشر شده است.
رئیس جمهوری ایران در پاسخ به این سؤال که با توجه به چهار بار سفر به آمریکا چه نظری درباره این کشور دارد گفته است، کشوری مانند آمریکا را نمیتوان با سفری کوتاه شناخت و وی میان دولت آمریکا و مردم این کشور تمایز قایل است و تصمیمهای اشتباه دولت جرج بوش را به حساب مردم آمریکا نمیگذارد. به گفته رئیس جمهوری ایران، مردم آمریکا هم دوست دارند مثل همه در صلح زندگی کنند.
احمدینژاد با تأکید بر اینکه پیام نوروزی باراک اوباما را دیده است، این پیام را دوپهلو ارزیابی کرده و گفته است:« بعضی بخشهایش جدید و بعضی بخشهایش جدید نبود. اینکه ایشان جایگاه ملت ایران، تمدن و تاریخ و فرهنگ ملت ایران را مورد احترام قرار داد، چیز خوبی است. اینکه ایشان گفت دنیا باید براساس احترام متقابل و صداقت تعامل بکند، این هم چیز خوبی است. صحبتهای ایشان یک قسمتی هم داشت که داشتن جایگاه در دنیا با تجهیزات هستهای و نیروی نظامی ممکن نیست. یعنی میشود با روشهای بهتری این کارها را کرد. این حرف ماست و همان حرفی است که ما سالها به دولت امریکا گفتیم. اشتباه بزرگ دولت آقای بوش این بود که می خواست همه مسائل را با لشکرکشی حل بکند. دوران امر و نهی کردن به ملتها هم به پایان رسیده است. امروز بشر نیازمند فرهنگ، اندیشه و منطق است.»
رئیس جمهوری ایران آنگاه در پاسخ به این پرسش که منظورش از این اظهارات چیست، اظهار داشته است: «ما فکر میکنیم آقای اوباما به همین سخنان عمل کند.»
در ادامه خبرنگار اشپیگل به نقل از باراک اوباما مواضع احمدینژاد را در مورد اسرائیل «مشمئز کننده» خوانده و گفته است:«رئیس جمهوری آمریکا از آغازی تازه در روابط با ایران سخن گفته و دستانش را به سوی شما دراز کرده است.» احمدینژاد نیز در واکنش گفته است: «من چنین تفسیری را از جانب اوباما نشنیدهام. من به چیزی که او امروز میگوید توجه میکنم.»
سپس احمدینژاد از خبرنگار اشپیگل پرسیده است مگر چه اتفاقی افتاد است که پیام اوباما را یک شروع تازه در روابط دو کشور میخواند؟ به اعتقاد رییس جمهور ایران هنوز هیچ تغییری درسیاستهای آمریکا در قبال ایران روی نداده است.
در اینجا خبرنگار اشپیگل به احمدینژاد یاد آور میشود که وی تنها از دیگران تقاضای تغییر می کند، در حالی که روابط بحرانی ایران با ایالات متحده صلح جهانی را با خطر روبرو کرده است.
رئیس جمهوری ایران در پاسخ به این پرسش که سهم وی از تلاش برای تغییر این وضعیت چیست میگوید:« من که برایتان توضیح دادم، ما از گفتگو بر اساس اعدالت و احترام استقبال می کنیم. این همیشه موضع ما بوده است. ما منتظریم تا ایشان برنامه هایش را اعلام بکند تا آنها را مورد ارزیابی قرار بدهیم.»
احمدی نژاد سپس در واکنش به سخنان خبرنگار اشپیگل که خطاب به وی میگوید، جهان در این باره موضع دیگری دارد و در انتظار اقدام متقابل ایران است، مطابق معمول با طرح سوال از دادن پاسخ مستقیم طفره رفته و میپرسد: «جهانی که شما می گویید کجاست؟ ما چکار باید بکنیم؟» رئیس جمهوری ایران با اشاره به روابط ایران و آمریکا پس از انقلاب باز هم میپرسد: «شما انتظار دارید ما چکار کنیم؟»
محمود احمدینژاد یک بار دیگر پرسش اشپیگل را در این باره که آیا وی از برقراری رابطه با آمریکا استقبال میکند، با طرح چند سؤال پی در پی بیپاسخ میگذارد:«شما فکر می کنید چه باید کرد تا مشکل حل شود؟ کدام راه درست است؟»
سؤالهای احمدینژاد خبرنگار اشپیگل را به واکنش وا میدارد: « جهانیان از شما انتظار پاسخ دارند نه از ما.». در اینجا رئیس جمهوری ایران به بیان ماجرای ارسال پیام تبریک خود به اوباما می پردازد و آن را اقدامی بزرگ و جسورانه از سوی خود تلقی میکند.
رییس جمهور ایران در بخش دیگری از مصاحبه با اشپیگل اظهار میدارد آمریکا باید از گذشته درس بگیرد. وی در این خصوص که ایران چه درسهایی باید از گذشته بگیرد، به صورت کلی میگوید، همه باید از گذشته درس بگیرند.
وی در این خصوص هم یک بار دیگر همه چیز به را گردن آمریکا میاندازد و در واکنش به اظهارات خبرنگار اشپیگل در مورد گروگان گیری اعضای سفارت آمریکا در تهران در جریان تحولات بعد از انقلاب بدون دادن پاسخی روشن از جنگ و مشکلاتی که ایران در سی سال گذشته با آن روبهرو شده بود سخت میگوید و به حضور نظامی آمریکا و اروپا در منطقه اشاره میکند که در اینجا خبرنگار اشپیگل حمایت ایران را از گروههای تروریستی یاد آور میشود که احمدی نژاد میپرسد، یعنی حضور نظامی غرب در اطراف ایران به خاطر حمایت ایران از تروریسم است که با پاسخ منفی اشپیگل روبهرو میشود.
در بخش دیگری از این مصاحبه زمانی که احمدینژاد در مورد آنچه که وی وجهه بد آمریکا در جهان میخواند، سخن میگفت، خبرنگار اشپیگل به وی یادآور شد، وجهه ایران هم در دوران ریاست جمهوری وی بدتر شده است. رئیس دولت نهم در واکنش باز هم به طرح سؤال پرداخته و اظهار میکند: «در کجا؟ وجهه ایران پیش کی بد شد. پیش دولتها یا پیش ملتها؟ پیش کدام دولتها و ملتها؟»
وی همچنین ادعا میکند که در سفر به شصت کشور جهان حمایت مردم و دولتهای جهان را از خود دیده است. او سپس میگوید که ۱۱۸ کشور غیر متعهد از ایران حمایت میکنند و ادامه میدهد: «قبول دارم وجهه ما پیش دولتمردان امریکا و بعضی دولتهای اروپایی وجهه خوبی نیست.»
احمدینژاد از افغانستان به عنوان نمونهای از اشتباههای آمریکا و غرب در منطقه یاد کرده واظهار عقیده کرده است تا کنون بیش از ۲۵۰ میلیارد دلار صرف جنگ در افغانستان شده است که با این مبلغ میشد در تمام این کشور کارخانه و جاده ساخت. او در عین حال از دادن پاسخی روشن به این پرسش که چگونه باید با طالبان تندرو برخورد کرد، طفره رفته و به طور کلی از لزوم تن دادن به خواست مردم سخن گفته است.
در حالی که برخی از مقامهای آمریکایی در گذشته وحال از مذاکره با طالبان میانهرو در افغانستان گفتهاند، مقامهای رسمی ایران همواره از همکاری با طالبان انتقاد کردهاند، ضمن آن که از حضور نظامی غرب در افغانستان برای نبرد با طالبان هم خشنود نیستند.
در ادامه این گفتوگو خبرنگار اشپیگل تکذیب ماجرای دیدار میان نمایندگان آمریکا و ایران در جریان کنفرانسی در هلند را نشانه هراس جمهوری اسلامی از نزدیکی به آمریکا خوانده و توضیح احمدینژاد را در این باره خواستار شده است که رئیس جمهوری ایران این مسئله را بی اهمیت خوانده و گفته است که او هیچ مخالفتی با احوالپرسی میان نمایندگان دو کشور ندارد.
در بخش دیگری از این مصاحبه خبرنگار اشپیگل با رد ادعای احمدینژاد در مورد حمایت جهانیان از ایران به مسئله هستهای ایران و صدور چهار قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران اشاره کرده و پرسیده چرا ایران به خواسته جهانی تن نمیدهد؟
رئیس جمهوری ایران در اینجا یک بار دیگر داستان حمایت غیرمتعهدها و اعضای سازمان کنفرانس اسلامی از برنامه هستهای ایران را تکرار کرده و ادعا کرده است، حتی اعضای غیر دایم شورای امنیت هم تحت فشار آمریکا به قطعنامهها رای مثبت دادهاند. وی اما در این باره توضیحی نمیدهد که چرا چین و روسیه به عنوان دو عضو شورای امنیت و دو متحد ایران به این قطعنامهها رأی دادهاند.
در بخش پایانی این گفت و گو خبرنگار اشپیگل سعی کرده است محمود احمدینژاد را یک بار دیگر به گفتن جملات مشهورش در زمنیه « محو اسرائیل از نقشه جغرافیا» ترغیب کند، که رئیس جمهوری ایران با تکرار مواضع خود در این باره که اسرائیل زاییده تحولات جنگ جهانی دوم است خواستار برگزاری همه پرسی برای تعیین سرنوشت مناطق فلسطینی میشود.
احمدینژاد همچنین از حمایت ایران از گروههای فلسطینی دفاع کرده است و مدعی شده است حتی آلمانیها هم مخالف اسرائیل هستند که این سخنان از سوی خبرنگار اشپیگل رد شده است.
خبرنگار اشپیگل در پایان از احمدینژاد به عنوان شانس اصلی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آینده نام برده و پرسیده است، آیا وی به عنوان نخستین رئیس جمهوری اسلامی با رئیس جمهور آمریکا دست میدهد، که باز هم احمدینژاد با گفتن این جمله که «منظورتان چیست؟» از دادن پاسخ طفره رفته است.
هفتهنامه خبری اشپیگل آلمان، در شماره روز دوشنبه این هفته خود، گفتوگوی مفصلی با رئیس جمهوری ایران انجام داده است. متن کامل این گفتوگو پیشاپیش در سایت اینترنتی اشپیگل منتشر شده است.
رئیس جمهوری ایران در پاسخ به این سؤال که با توجه به چهار بار سفر به آمریکا چه نظری درباره این کشور دارد گفته است، کشوری مانند آمریکا را نمیتوان با سفری کوتاه شناخت و وی میان دولت آمریکا و مردم این کشور تمایز قایل است و تصمیمهای اشتباه دولت جرج بوش را به حساب مردم آمریکا نمیگذارد. به گفته رئیس جمهوری ایران، مردم آمریکا هم دوست دارند مثل همه در صلح زندگی کنند.
احمدینژاد با تأکید بر اینکه پیام نوروزی باراک اوباما را دیده است، این پیام را دوپهلو ارزیابی کرده و گفته است:« بعضی بخشهایش جدید و بعضی بخشهایش جدید نبود. اینکه ایشان جایگاه ملت ایران، تمدن و تاریخ و فرهنگ ملت ایران را مورد احترام قرار داد، چیز خوبی است. اینکه ایشان گفت دنیا باید براساس احترام متقابل و صداقت تعامل بکند، این هم چیز خوبی است. صحبتهای ایشان یک قسمتی هم داشت که داشتن جایگاه در دنیا با تجهیزات هستهای و نیروی نظامی ممکن نیست. یعنی میشود با روشهای بهتری این کارها را کرد. این حرف ماست و همان حرفی است که ما سالها به دولت امریکا گفتیم. اشتباه بزرگ دولت آقای بوش این بود که می خواست همه مسائل را با لشکرکشی حل بکند. دوران امر و نهی کردن به ملتها هم به پایان رسیده است. امروز بشر نیازمند فرهنگ، اندیشه و منطق است.»
رئیس جمهوری ایران آنگاه در پاسخ به این پرسش که منظورش از این اظهارات چیست، اظهار داشته است: «ما فکر میکنیم آقای اوباما به همین سخنان عمل کند.»
در ادامه خبرنگار اشپیگل به نقل از باراک اوباما مواضع احمدینژاد را در مورد اسرائیل «مشمئز کننده» خوانده و گفته است:«رئیس جمهوری آمریکا از آغازی تازه در روابط با ایران سخن گفته و دستانش را به سوی شما دراز کرده است.» احمدینژاد نیز در واکنش گفته است: «من چنین تفسیری را از جانب اوباما نشنیدهام. من به چیزی که او امروز میگوید توجه میکنم.»
سپس احمدینژاد از خبرنگار اشپیگل پرسیده است مگر چه اتفاقی افتاد است که پیام اوباما را یک شروع تازه در روابط دو کشور میخواند؟ به اعتقاد رییس جمهور ایران هنوز هیچ تغییری درسیاستهای آمریکا در قبال ایران روی نداده است.
در اینجا خبرنگار اشپیگل به احمدینژاد یاد آور میشود که وی تنها از دیگران تقاضای تغییر می کند، در حالی که روابط بحرانی ایران با ایالات متحده صلح جهانی را با خطر روبرو کرده است.
رئیس جمهوری ایران در پاسخ به این پرسش که سهم وی از تلاش برای تغییر این وضعیت چیست میگوید:« من که برایتان توضیح دادم، ما از گفتگو بر اساس اعدالت و احترام استقبال می کنیم. این همیشه موضع ما بوده است. ما منتظریم تا ایشان برنامه هایش را اعلام بکند تا آنها را مورد ارزیابی قرار بدهیم.»
احمدی نژاد سپس در واکنش به سخنان خبرنگار اشپیگل که خطاب به وی میگوید، جهان در این باره موضع دیگری دارد و در انتظار اقدام متقابل ایران است، مطابق معمول با طرح سوال از دادن پاسخ مستقیم طفره رفته و میپرسد: «جهانی که شما می گویید کجاست؟ ما چکار باید بکنیم؟» رئیس جمهوری ایران با اشاره به روابط ایران و آمریکا پس از انقلاب باز هم میپرسد: «شما انتظار دارید ما چکار کنیم؟»
محمود احمدینژاد یک بار دیگر پرسش اشپیگل را در این باره که آیا وی از برقراری رابطه با آمریکا استقبال میکند، با طرح چند سؤال پی در پی بیپاسخ میگذارد:«شما فکر می کنید چه باید کرد تا مشکل حل شود؟ کدام راه درست است؟»
سؤالهای احمدینژاد خبرنگار اشپیگل را به واکنش وا میدارد: « جهانیان از شما انتظار پاسخ دارند نه از ما.». در اینجا رئیس جمهوری ایران به بیان ماجرای ارسال پیام تبریک خود به اوباما می پردازد و آن را اقدامی بزرگ و جسورانه از سوی خود تلقی میکند.
رییس جمهور ایران در بخش دیگری از مصاحبه با اشپیگل اظهار میدارد آمریکا باید از گذشته درس بگیرد. وی در این خصوص که ایران چه درسهایی باید از گذشته بگیرد، به صورت کلی میگوید، همه باید از گذشته درس بگیرند.
وی در این خصوص هم یک بار دیگر همه چیز به را گردن آمریکا میاندازد و در واکنش به اظهارات خبرنگار اشپیگل در مورد گروگان گیری اعضای سفارت آمریکا در تهران در جریان تحولات بعد از انقلاب بدون دادن پاسخی روشن از جنگ و مشکلاتی که ایران در سی سال گذشته با آن روبهرو شده بود سخت میگوید و به حضور نظامی آمریکا و اروپا در منطقه اشاره میکند که در اینجا خبرنگار اشپیگل حمایت ایران را از گروههای تروریستی یاد آور میشود که احمدی نژاد میپرسد، یعنی حضور نظامی غرب در اطراف ایران به خاطر حمایت ایران از تروریسم است که با پاسخ منفی اشپیگل روبهرو میشود.
در بخش دیگری از این مصاحبه زمانی که احمدینژاد در مورد آنچه که وی وجهه بد آمریکا در جهان میخواند، سخن میگفت، خبرنگار اشپیگل به وی یادآور شد، وجهه ایران هم در دوران ریاست جمهوری وی بدتر شده است. رئیس دولت نهم در واکنش باز هم به طرح سؤال پرداخته و اظهار میکند: «در کجا؟ وجهه ایران پیش کی بد شد. پیش دولتها یا پیش ملتها؟ پیش کدام دولتها و ملتها؟»
وی همچنین ادعا میکند که در سفر به شصت کشور جهان حمایت مردم و دولتهای جهان را از خود دیده است. او سپس میگوید که ۱۱۸ کشور غیر متعهد از ایران حمایت میکنند و ادامه میدهد: «قبول دارم وجهه ما پیش دولتمردان امریکا و بعضی دولتهای اروپایی وجهه خوبی نیست.»
احمدینژاد از افغانستان به عنوان نمونهای از اشتباههای آمریکا و غرب در منطقه یاد کرده واظهار عقیده کرده است تا کنون بیش از ۲۵۰ میلیارد دلار صرف جنگ در افغانستان شده است که با این مبلغ میشد در تمام این کشور کارخانه و جاده ساخت. او در عین حال از دادن پاسخی روشن به این پرسش که چگونه باید با طالبان تندرو برخورد کرد، طفره رفته و به طور کلی از لزوم تن دادن به خواست مردم سخن گفته است.
در حالی که برخی از مقامهای آمریکایی در گذشته وحال از مذاکره با طالبان میانهرو در افغانستان گفتهاند، مقامهای رسمی ایران همواره از همکاری با طالبان انتقاد کردهاند، ضمن آن که از حضور نظامی غرب در افغانستان برای نبرد با طالبان هم خشنود نیستند.
در ادامه این گفتوگو خبرنگار اشپیگل تکذیب ماجرای دیدار میان نمایندگان آمریکا و ایران در جریان کنفرانسی در هلند را نشانه هراس جمهوری اسلامی از نزدیکی به آمریکا خوانده و توضیح احمدینژاد را در این باره خواستار شده است که رئیس جمهوری ایران این مسئله را بی اهمیت خوانده و گفته است که او هیچ مخالفتی با احوالپرسی میان نمایندگان دو کشور ندارد.
در بخش دیگری از این مصاحبه خبرنگار اشپیگل با رد ادعای احمدینژاد در مورد حمایت جهانیان از ایران به مسئله هستهای ایران و صدور چهار قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران اشاره کرده و پرسیده چرا ایران به خواسته جهانی تن نمیدهد؟
رئیس جمهوری ایران در اینجا یک بار دیگر داستان حمایت غیرمتعهدها و اعضای سازمان کنفرانس اسلامی از برنامه هستهای ایران را تکرار کرده و ادعا کرده است، حتی اعضای غیر دایم شورای امنیت هم تحت فشار آمریکا به قطعنامهها رای مثبت دادهاند. وی اما در این باره توضیحی نمیدهد که چرا چین و روسیه به عنوان دو عضو شورای امنیت و دو متحد ایران به این قطعنامهها رأی دادهاند.
در بخش پایانی این گفت و گو خبرنگار اشپیگل سعی کرده است محمود احمدینژاد را یک بار دیگر به گفتن جملات مشهورش در زمنیه « محو اسرائیل از نقشه جغرافیا» ترغیب کند، که رئیس جمهوری ایران با تکرار مواضع خود در این باره که اسرائیل زاییده تحولات جنگ جهانی دوم است خواستار برگزاری همه پرسی برای تعیین سرنوشت مناطق فلسطینی میشود.
احمدینژاد همچنین از حمایت ایران از گروههای فلسطینی دفاع کرده است و مدعی شده است حتی آلمانیها هم مخالف اسرائیل هستند که این سخنان از سوی خبرنگار اشپیگل رد شده است.
خبرنگار اشپیگل در پایان از احمدینژاد به عنوان شانس اصلی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آینده نام برده و پرسیده است، آیا وی به عنوان نخستین رئیس جمهوری اسلامی با رئیس جمهور آمریکا دست میدهد، که باز هم احمدینژاد با گفتن این جمله که «منظورتان چیست؟» از دادن پاسخ طفره رفته است.