فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی، دو تن از رهبران مخالفان در ایران در نامه‌ای خطاب به مراجع تقلید شیعیان، با انتقاد شدید از «زندانی کردن» پدران و مادرانشان، اعلام کرده‌اند، بیش از دو هفته است، هیچ اطلاعی از سرنوشت آنها ندارند.
به نوشته سایت اینترنتی کلمه فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی، دو تن از رهبران مخالفان در ایران که از چندی پیش در حبس خانگی قرار گرفته و گزارش‌هایی نیز درباره انتقال آنها به مکانی نامعلوم منتشر شده است، در نامه‌ای به مراجع تقلید، نسبت به سرنوشت پدران و مادران خود ابراز نگرانی کرده‌اند.
در بخشی از این نامه که روز دوشنبه در سایت اینترنتی کلمه نیز منتشر شده، آمده است: «قطعا استحضار دارید که پس از بیست و یک ماه هتاکی‌های ناجوانمردانه نسبت به آقایان حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی کروبی و مهندس میرحسین موسوی، از دوهفته پیش این دو معتمد امام و یاور دلسوز مردم به همراه همسران مؤمن و فداکارشان به بند کشیده شده‌اند و با کمال تأسف حتی از حقوق ساده سایر شهروندان برخوردار نمی‌باشند و حقوقی همچون دسترسی حضوری یا تلفنی به خانواده و تأمین مایحتاج اولیه نیز از ایشان دریغ شده است.»
فرزندان مهدی کروبی ومیرحسین موسوی همچنین نوشته‌اند: «ما معتقدیم تنها جرم آقایان موسوی و کروبی آنست که بنا بر تجویز امیر مؤمنان علی، بدون لکنت زبان به نصیحت دست اندرکاران امور پرداخته‌اند و عده‌ای در کشور که حاضر نیستند به کمبود سعه صدر خویش – که به فرموده امام علی لازمه ریاست و حکومت است – اعتراف نمایند، به جرم تراشی‌های واهی علیه این دو سرباز فداکار مردم پرداخته‌اند.»
به دنبال فراخوان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، برای برگزاری یک راهپیمایی در روز ۲۵ بهمن، که با استقبال ده‌ها هزار نفر در سراسر کشور روبرو شد، مقام‌های جمهوری اسلامی با افزایش محدودیت‌ها برای این دو رهبر مخالفان، آنها را به طور کامل در حصر خانگی قرار دادند.
در حالی که روز دوشنبه غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، دادستان کل کشور برای نخستین بار حصر خانگی رهبران مخالفان را تایید کرده است، روز یکشبنه برخی منابع خبری گزارش داده بودند که میرحسین موسوی و مهدی کروبی از محل سکونت خود به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند و امکان هیچ گونه ارتباطی با آنها وجود ندارد.
در این میان فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی نیز در نامه خود از پدران و مادران خود با عنوان «زندانی» یاد کرده و نوشته‌اند: «به بند کشیدن موسوی که علاوه بر هشت سال نخست وزیری کشور در سخت‌ترین شرایط پس از انقلاب، در سال‌های پس از آن نیز همراه صدیق کشور و مردم در عرصه سیاست و فرهنگ و هنر بوده است و زندانی شدن کروبی که حدود پنجاه سال از عمر خویش را صرف مبارزه در راه تحقق اسلام اصیل کرده و چندین دوره ریاست مجلس و بنیاد شهید را به عهده داشته است و بازداشت یک فرزند او به اتهام واهی جاسوسی و اشغال خانه فرزند دیگر او در حالی صورت گرفته که هنوز در هیچ محکمه صالح مطابق با قوانین حقوقی کشور به اتهام افکنی‌های واهی علیه ایشان رسیدگی نشده است.»
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «آنها اکنون نیز به اقدامات و اظهارات خود افتخار می‌کنند و حتی اگر به فرض این اقدامات و اظهارات، به مذاق عده‌ای خوش نیاید؛ چرا می‌خواهند با اتکا به قدرت‌های ظاهری و دنیایی، پدران ما را از انجام وظیفه شرعی و قانونی‌شان در جلوگیری از کژی‌ها باز بدارند؟ در حالی که آنها هیچ یک جز خدمت و تصحیح امور نخواسته‌اند؛ اولا به چه علت از حقوقی که گفته شد، محروم بوده و در وضعیت بدی مانند شرایط حاضر قرار گرفته‌اند؟ ثانیاً مشخص نیست که مادران متعهد و مهربان و صبور ما جز خیرخواهی و رفتاری طبیعی مطابق جایگاه خود چه کرده‌اند که هم اکنون دو هفته است هیچ خبری از آنها در دست نمی باشد؟»
فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی همچنین افزوده‌اند: «سوم آن که چرا بر خلاف نص قانون اساسی که بعضی از روحانیون و مراجع معزز نیز در تدوین آن نقش داشته‌اند، عده‌ای به خود حق می‌دهند آنها را حتی از حقوق اولیه محروم کنند؟ ما براین باوریم که والدینمان نه تنها گناهی مرتکب نشده‌اند بلکه کلمه حق را به مصداق خواست الهی بر زبان رانده‌اند و آیا همین واهمه از بیان حقایق در منظر عمومی مردم و زندانی کردن این چهار عزیز، بهترین دلیل بر حقانیت والدین زندانی ما نیست؟»
آنها همچنین با ابراز نگرانی از وضعیت پدران و مادران «زندانی» خود خطاب به مراج تقلید نوشته‌اند: «اکنون نیک واقفیم که نگرانی پدران ما از سرنوشت چهره‌های گمنام زندانی شده بیراه نبود که اگر بر پدران ما که در عرصه داخلی و خارجی گمنام نیستند، چنین جفا می‌رود، باید اندیشید که بر گمنامان بی پناه دیگر چه جفاها رفته و می رود؟ »
در بخش دیگری از این نامه با اشاره به حملات لباس‌شخصی‌های حامی دولت به محل سکونت مهدی کروبی و میرحسین موسوی، پیش از حصر آنها آمده است: «باری، نگرانی ما بیجا نیست، چرا که اکنون عزیزان ما در دست کسانی گرفتارند که بارها تنفر و خشم خود نسبت به آنان را به ما نشان داده‌اند و اکنون هویت خود را از ما پنهان می‌سازند.»
فرزندان میرحسین موسوی و مهدی کروبی علت نگارش نامه خود به مراجع تقلید را «جواز قرآنی در خصوص فریاد مظلوم به خاطر ظلمی که بر او رفته» دانسته و نوشته‌اند: «بی‌شک در این برهه حساس از تاریخ ایران که متأسفانه بسیاری اقدامات غیر قانونی به نام اسلام انجام می‌شود، نقش‌آفرینی حضرات مراجع عظام می‌تواند از تحمیل هزینه‌هایی جبران ناپذیر بر اسلام و ایران عزیز جلو گیری نماید.»
آنها همچنین خطاب به مراجع تقلید آورده‌اند: «سزاوار است که حضرات آیات عظام، کلام فروتنانه و درس آموز حضرت امام علی را به برخی سردمداران حکومت یادآوری فرمایید که "انی لست فی نفسی بفوق ان اخطأ، لا امن من ذلک نفسی الا ان یکفی الله من نفسی" و به آنان گوشزد کنید که خداوند کسانی را از افتادن در ورطه خطا باز می‌دارد که دچار غرور نشوند و قدرت‌های پوشالی دنیایی آنان را غره نسازد.»
گفتنی است، پیشتر نیز آیت‌الله صانعی، یکی از مراجع تقلید شیعیان و نیز آیت‌الله دستغیب از اعضای مجلس خبرگان با انتشار بیانیه‌های جداگانه‌ای از حبس خانگی میرحسین موسوی ومهدی کروبی به شدت انتقاد کرده بودند.
به نوشته سایت اینترنتی کلمه فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی، دو تن از رهبران مخالفان در ایران که از چندی پیش در حبس خانگی قرار گرفته و گزارش‌هایی نیز درباره انتقال آنها به مکانی نامعلوم منتشر شده است، در نامه‌ای به مراجع تقلید، نسبت به سرنوشت پدران و مادران خود ابراز نگرانی کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
در بخشی از این نامه که روز دوشنبه در سایت اینترنتی کلمه نیز منتشر شده، آمده است: «قطعا استحضار دارید که پس از بیست و یک ماه هتاکی‌های ناجوانمردانه نسبت به آقایان حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی کروبی و مهندس میرحسین موسوی، از دوهفته پیش این دو معتمد امام و یاور دلسوز مردم به همراه همسران مؤمن و فداکارشان به بند کشیده شده‌اند و با کمال تأسف حتی از حقوق ساده سایر شهروندان برخوردار نمی‌باشند و حقوقی همچون دسترسی حضوری یا تلفنی به خانواده و تأمین مایحتاج اولیه نیز از ایشان دریغ شده است.»
فرزندان مهدی کروبی ومیرحسین موسوی همچنین نوشته‌اند: «ما معتقدیم تنها جرم آقایان موسوی و کروبی آنست که بنا بر تجویز امیر مؤمنان علی، بدون لکنت زبان به نصیحت دست اندرکاران امور پرداخته‌اند و عده‌ای در کشور که حاضر نیستند به کمبود سعه صدر خویش – که به فرموده امام علی لازمه ریاست و حکومت است – اعتراف نمایند، به جرم تراشی‌های واهی علیه این دو سرباز فداکار مردم پرداخته‌اند.»
به دنبال فراخوان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، برای برگزاری یک راهپیمایی در روز ۲۵ بهمن، که با استقبال ده‌ها هزار نفر در سراسر کشور روبرو شد، مقام‌های جمهوری اسلامی با افزایش محدودیت‌ها برای این دو رهبر مخالفان، آنها را به طور کامل در حصر خانگی قرار دادند.
در حالی که روز دوشنبه غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، دادستان کل کشور برای نخستین بار حصر خانگی رهبران مخالفان را تایید کرده است، روز یکشبنه برخی منابع خبری گزارش داده بودند که میرحسین موسوی و مهدی کروبی از محل سکونت خود به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند و امکان هیچ گونه ارتباطی با آنها وجود ندارد.
در این میان فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی نیز در نامه خود از پدران و مادران خود با عنوان «زندانی» یاد کرده و نوشته‌اند: «به بند کشیدن موسوی که علاوه بر هشت سال نخست وزیری کشور در سخت‌ترین شرایط پس از انقلاب، در سال‌های پس از آن نیز همراه صدیق کشور و مردم در عرصه سیاست و فرهنگ و هنر بوده است و زندانی شدن کروبی که حدود پنجاه سال از عمر خویش را صرف مبارزه در راه تحقق اسلام اصیل کرده و چندین دوره ریاست مجلس و بنیاد شهید را به عهده داشته است و بازداشت یک فرزند او به اتهام واهی جاسوسی و اشغال خانه فرزند دیگر او در حالی صورت گرفته که هنوز در هیچ محکمه صالح مطابق با قوانین حقوقی کشور به اتهام افکنی‌های واهی علیه ایشان رسیدگی نشده است.»
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «آنها اکنون نیز به اقدامات و اظهارات خود افتخار می‌کنند و حتی اگر به فرض این اقدامات و اظهارات، به مذاق عده‌ای خوش نیاید؛ چرا می‌خواهند با اتکا به قدرت‌های ظاهری و دنیایی، پدران ما را از انجام وظیفه شرعی و قانونی‌شان در جلوگیری از کژی‌ها باز بدارند؟ در حالی که آنها هیچ یک جز خدمت و تصحیح امور نخواسته‌اند؛ اولا به چه علت از حقوقی که گفته شد، محروم بوده و در وضعیت بدی مانند شرایط حاضر قرار گرفته‌اند؟ ثانیاً مشخص نیست که مادران متعهد و مهربان و صبور ما جز خیرخواهی و رفتاری طبیعی مطابق جایگاه خود چه کرده‌اند که هم اکنون دو هفته است هیچ خبری از آنها در دست نمی باشد؟»
فرزندان مهدی کروبی و میرحسین موسوی همچنین افزوده‌اند: «سوم آن که چرا بر خلاف نص قانون اساسی که بعضی از روحانیون و مراجع معزز نیز در تدوین آن نقش داشته‌اند، عده‌ای به خود حق می‌دهند آنها را حتی از حقوق اولیه محروم کنند؟ ما براین باوریم که والدینمان نه تنها گناهی مرتکب نشده‌اند بلکه کلمه حق را به مصداق خواست الهی بر زبان رانده‌اند و آیا همین واهمه از بیان حقایق در منظر عمومی مردم و زندانی کردن این چهار عزیز، بهترین دلیل بر حقانیت والدین زندانی ما نیست؟»
آنها همچنین با ابراز نگرانی از وضعیت پدران و مادران «زندانی» خود خطاب به مراج تقلید نوشته‌اند: «اکنون نیک واقفیم که نگرانی پدران ما از سرنوشت چهره‌های گمنام زندانی شده بیراه نبود که اگر بر پدران ما که در عرصه داخلی و خارجی گمنام نیستند، چنین جفا می‌رود، باید اندیشید که بر گمنامان بی پناه دیگر چه جفاها رفته و می رود؟ »
در بخش دیگری از این نامه با اشاره به حملات لباس‌شخصی‌های حامی دولت به محل سکونت مهدی کروبی و میرحسین موسوی، پیش از حصر آنها آمده است: «باری، نگرانی ما بیجا نیست، چرا که اکنون عزیزان ما در دست کسانی گرفتارند که بارها تنفر و خشم خود نسبت به آنان را به ما نشان داده‌اند و اکنون هویت خود را از ما پنهان می‌سازند.»
فرزندان میرحسین موسوی و مهدی کروبی علت نگارش نامه خود به مراجع تقلید را «جواز قرآنی در خصوص فریاد مظلوم به خاطر ظلمی که بر او رفته» دانسته و نوشته‌اند: «بی‌شک در این برهه حساس از تاریخ ایران که متأسفانه بسیاری اقدامات غیر قانونی به نام اسلام انجام می‌شود، نقش‌آفرینی حضرات مراجع عظام می‌تواند از تحمیل هزینه‌هایی جبران ناپذیر بر اسلام و ایران عزیز جلو گیری نماید.»
آنها همچنین خطاب به مراجع تقلید آورده‌اند: «سزاوار است که حضرات آیات عظام، کلام فروتنانه و درس آموز حضرت امام علی را به برخی سردمداران حکومت یادآوری فرمایید که "انی لست فی نفسی بفوق ان اخطأ، لا امن من ذلک نفسی الا ان یکفی الله من نفسی" و به آنان گوشزد کنید که خداوند کسانی را از افتادن در ورطه خطا باز می‌دارد که دچار غرور نشوند و قدرت‌های پوشالی دنیایی آنان را غره نسازد.»
گفتنی است، پیشتر نیز آیت‌الله صانعی، یکی از مراجع تقلید شیعیان و نیز آیت‌الله دستغیب از اعضای مجلس خبرگان با انتشار بیانیه‌های جداگانه‌ای از حبس خانگی میرحسین موسوی ومهدی کروبی به شدت انتقاد کرده بودند.
