علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به روند لغو کنسرت‌های موسیقی در ایران واکنش نشان داده‌است.
آقای جنتی با انتقاد از افراد و گروه‌هایی که مجوزهای این وزارتخانه را نادیده می‌گیرند گفته‌است که هیچ مقام قضایی و گروهی حق ندارد مقابل مجوزهای موسیقی ارشاد بایستد.
به گزارش خبرگزاری کار ایران-ایلنا، او از استانداران خواسته‌است که با جدیت از تمام مجوزهای صادر شده حمایت و دفاع کنند و اجازه ندهند تا به گفته آقای جنتی مجوزها بی‌ارزش شوند.
در گفت‌وگو با پیمان سلطانی بنیان‌گذار و رهبر ارکستر ملل از او درباره گفته تازه علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسیده‌ایم:
پیمان سلطانی در تهران: من باید احساس امنیت کنم. یعنی احساس کنم که خیلی خب اگر اجازه ندارم که کنسرت بدهم همان ارگان تصمیم می‌گیرد و اگر اجازه هم دارم کنسرت بدهم همان ارگان تصمیم می‌گیرد. این یک مقدار وضعیت امنیتی را به هم می‌ریزد که سازمان‌ها و ارگان‌ها و افراد از گوشه و کنار بخواهند تصمیم‌گیری کنند برای اینکه کسی کنسرت برگزار کند یا نکند. خب این در واقع ناامنی ما را نسبت به اجرای موسیقی چند برابر می‌کند.
حالا تا چه اندازه حرف‌هایی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی زده ضمانت اجرایی دارد؟ تا چه اندازه وزارت ارشاد قادر است از مجوزهایی که صادر می‌کند دفاع کند؟
تمام توانشان را باید بگذارند و این را به یک منطقی برسانند که از مجوزی که صادر کردند دفاع کنند. این بی‌بنیادی و جایگاه متزلزل یک ارگان یا سازمان را می‌رساند که نمی‌تواند از مجوزی که خودش صادر کرده دفاع کند؛ بنابراین من از همین الان باید ترس و واهمه داشته باشم که آیا این تصمیمی که گرفتم، این انرژی را که می‌خواهم برای برگزاری کنسرت صرف کنم آیا می‌توانم به ثمر برسانم یا نمی‌توانم.
پس باید از حالا از چه جاهایی مجوز بگیرم، از چه خط و مسیرهایی عبور کنم تا سرانجام کارم به یک نتیجه‌ای برسد؟
روی سخن آقای جنتی با مقام‌های قضایی هم هست. آیا در این سال‌ها که شما هم فعالیت کردید جایی بوده که قوه قضائیه ورود کرده باشد و جلوی کنسرتی را گرفته باشد؟
من حافظه‌ام یاری نمی‌کند که قوه قضائیه لغو کرده باشد ولی یادم هست افراد شخصی که مشخص نیستند از کدام ارگان و یا سازمان هستند در این ماجرا دخالت داشتند تا امام جمعه‌ای که دخالت داشته تا یک سردار سپاه که دخالت داشته. همین هفته پیش در شیراز یک سردار سپاه اولتیماتوم داده بود که جلوی موسیقی‌های تار و تنبکی را خواهد گرفت؛ و همینطور در مشهد دو هفته پیش یک کنسرت دیگری لغو شده بود.
این کنسرت‌ها از طریق وزارت ارشاد نیست که لغو می‌شود. از سوی افراد بیگانه است که لغو می‌شود. حالا این افراد بیگانه از کدام سازمان یا ارگانی حمایت می‌شوند این را باید پی‌گیری کرد و دید از کجا هستند.
ولی چه جوری می‌شود حرف‌های آقای جنتی به مرحله اجرا برسد؟ یعنی اگر یک کنسرتی قرار است در شهری برگزار شود به ویژه در شهرهایی که حساسیت‌های بیشتری هم رویش هست مثل اصفهان و یا مشهد، تا چه اندازه این حرف‌ها می‌تواند عملی شود؟
والله بعید می‌دانم که این صحبت‌ها به ثمر و به سر و سامانی برسد. به دلیل اینکه همیشه در سال‌های گذشته دیدیم که اولین جایی که مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد و زیر چوب عصا قرار می‌گیرد و کتک اصلی را می‌خورد، موسیقی است. همیشه از موسیقی است که شروع می‌کنند. هرجا که به یک بن‌بستی می‌خورند به موسیقی رجوع می‌کنند و موسیقی را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند.
فکر می‌کنم که این صحبت‌ها فقط یک گذر هست و سرانجامی هم نخواهد داشت. بالاخره شما دوباره شش ماه دیگر با یک جریان جدید در مورد موسیقی و لغو کنسرت‌ها روبه‌رو می‌شوید و دوباره یک سال دیگر یک موضوع جدیدتر.
این گذرها که نام بردید تاثیری روی تجدید قوای موسیقی ایران گذاشته؟
به هیچ وجه. به دلیل اینکه نگاه تمام اهالی موسیقی همیشه به اخبار فردا است که در روزنامه‌ها منتشر می‌شود که ببینیم از کجا دوباره ضربه به موسیقی وارد شده؛ بنابراین همیشه موزیسین‌ها لنگان لنگان پیش می‌روند. این نگرانی مادام دارد ما را رنج می‌دهد. بعضی از این اهالی خودشان شده‌اند سانسورچی و خودشان قبل از اینکه وزارت ارشاد چیزی را ازشان حذف کند، خودشان موسیقی خودشان را سانسور می‌کنند.
