روز جمعه نسرین ستوده فعال حقوق بشر و وکیل مدافع و جعفر پناهی، فیلم‌ساز، مشترکاً بعنوان برندگان جایزه ساخاروف – جایزه حقوق بشر اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۲ اعلام شدند.
خانم ستوده که دوران شش سال حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند از هفته گذشته دست به اعتصاب غذا زده‌است.
رضا خندان همسر نسرین ستوده در گفت‌وگویی با رؤیا کریمی از وضعیت جسمی و تاثیر اهدای جایزه ساخاروف به او چنین می‌گوید:
طبق آخرین خبری که یکی از همبندیانش به ما داده‌است، خانم ستوده در پی اعتصاب غذا از چهارشنبه هفته گذشته، روز دوشنبه حالش وخیم و به بهداری منتقل شده‌است و بعد از تزریق سرم به بند بازگشته‌است ولی گویا شرایط خوبی ندارد.
از دو روز گذشته به این طرف دیگر ما از وضعیت او هیچ اطلاعی در دست نداریم و این مشکلی است که همواره وجود دارد و یکی از دلایل اعتصاب غذای همسرم نیز همین مسئله است. یعنی وقتی ما در طول هفته ملاقات نداریم هیچ گونه امکان ارتباط هم با او نداریم. در واقع زندانیان سیاسی در بی خبری هستند و ما هم از شرایط آنها بی خبر می‌مانیم.
همسر من در شرایط بحرانی به بیمارستان منتقل شده و اخباری از زندانیان بیرون آمده که او را هنگام انتقال به بهداری دیده بودند که شرایط خوبی نداشته‌است. از بند ۳۵۰ به من این خبر را رساندند ولی مسئولان زندان و دادسرا کوچکترین اطلاعی به خانواده نمی‌دهند تا خانواده‌ها بدانند عزیزانشان در زندان چه وضعی دارند.
خانم ستوده در حالی که دهمین روز اعتصاب غذا را پشت سر می‌گذارد، برنده جایزه ساخاروف شده‌است و این چندمین جایزه‌ای است که به او هنگامی که در زندان بوده تعلق گرفته‌است. این جایزه چه تاثیری می‌تواند بر شرایط عمومی او در زندان داشته باشد؟
من بعید می‌دانم در وضعیت عمومی همسرم تغییری ایجاد شود و احتمال زیاد مسئولان با بی تفاوتی از کنار قضیه می‌گذرند و در خوشبینانه‌ترین حالت اگر شرایطش را بدتر نکنند بهتر نخواهند کرد.
ولی این خبر از نظر روحی برای همسرم و دوستانش خیلی خوب است و مطمئن می‌شوند در خارج از زندان چقدر به فکر آنها هستند و از راه و افکارشان حمایت می‌کنند.
فکر می‌کنید این اطلاع‌رسانی‌های بین‌المللی و اهدای این جوایز به زندانیان سیاسی در ایران بر نگاه مسئولان قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران نسبت به حفظ صحت و سلامت زندانیان هیچ تاثیری نخواهد گذاشت؟
ممکن است اهمیت هر زندانی از نظر دولت جمهوری اسلامی و یا مسئولان قوه قضائیه فرق کند ولی به مفهوم این نیست که شرایط زندانیان سیاسی را بهتر کند بلکه حساسیت‌های مسئولان را بیشتر خواهد کرد و چه بسا در مواردی نگاه بدبینانه‌تری به موضوع داشته باشند.
این موضوع را قبلا هم به همسرم گفته‌اند که جامعه بین المللی بی‌دلیل از شما حمایت نمی‌کند. مسئولان حتی به دنبال «توطئه‌هایی» هستند که منجر به اهدای این جوایز می‌شود و این مسئله را در آخرین بازجویی با همسرم مطرح کرده بودند.
خانم ستوده که دوران شش سال حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند از هفته گذشته دست به اعتصاب غذا زده‌است.
رضا خندان همسر نسرین ستوده در گفت‌وگویی با رؤیا کریمی از وضعیت جسمی و تاثیر اهدای جایزه ساخاروف به او چنین می‌گوید:
طبق آخرین خبری که یکی از همبندیانش به ما داده‌است، خانم ستوده در پی اعتصاب غذا از چهارشنبه هفته گذشته، روز دوشنبه حالش وخیم و به بهداری منتقل شده‌است و بعد از تزریق سرم به بند بازگشته‌است ولی گویا شرایط خوبی ندارد.
از دو روز گذشته به این طرف دیگر ما از وضعیت او هیچ اطلاعی در دست نداریم و این مشکلی است که همواره وجود دارد و یکی از دلایل اعتصاب غذای همسرم نیز همین مسئله است. یعنی وقتی ما در طول هفته ملاقات نداریم هیچ گونه امکان ارتباط هم با او نداریم. در واقع زندانیان سیاسی در بی خبری هستند و ما هم از شرایط آنها بی خبر می‌مانیم.
همسر من در شرایط بحرانی به بیمارستان منتقل شده و اخباری از زندانیان بیرون آمده که او را هنگام انتقال به بهداری دیده بودند که شرایط خوبی نداشته‌است. از بند ۳۵۰ به من این خبر را رساندند ولی مسئولان زندان و دادسرا کوچکترین اطلاعی به خانواده نمی‌دهند تا خانواده‌ها بدانند عزیزانشان در زندان چه وضعی دارند.
خانم ستوده در حالی که دهمین روز اعتصاب غذا را پشت سر می‌گذارد، برنده جایزه ساخاروف شده‌است و این چندمین جایزه‌ای است که به او هنگامی که در زندان بوده تعلق گرفته‌است. این جایزه چه تاثیری می‌تواند بر شرایط عمومی او در زندان داشته باشد؟
من بعید می‌دانم در وضعیت عمومی همسرم تغییری ایجاد شود و احتمال زیاد مسئولان با بی تفاوتی از کنار قضیه می‌گذرند و در خوشبینانه‌ترین حالت اگر شرایطش را بدتر نکنند بهتر نخواهند کرد.
ولی این خبر از نظر روحی برای همسرم و دوستانش خیلی خوب است و مطمئن می‌شوند در خارج از زندان چقدر به فکر آنها هستند و از راه و افکارشان حمایت می‌کنند.
فکر می‌کنید این اطلاع‌رسانی‌های بین‌المللی و اهدای این جوایز به زندانیان سیاسی در ایران بر نگاه مسئولان قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران نسبت به حفظ صحت و سلامت زندانیان هیچ تاثیری نخواهد گذاشت؟
ممکن است اهمیت هر زندانی از نظر دولت جمهوری اسلامی و یا مسئولان قوه قضائیه فرق کند ولی به مفهوم این نیست که شرایط زندانیان سیاسی را بهتر کند بلکه حساسیت‌های مسئولان را بیشتر خواهد کرد و چه بسا در مواردی نگاه بدبینانه‌تری به موضوع داشته باشند.
این موضوع را قبلا هم به همسرم گفته‌اند که جامعه بین المللی بی‌دلیل از شما حمایت نمی‌کند. مسئولان حتی به دنبال «توطئه‌هایی» هستند که منجر به اهدای این جوایز می‌شود و این مسئله را در آخرین بازجویی با همسرم مطرح کرده بودند.
