هفته‌نامه آمریکایی «تایم» در گزارشی از تل‌آویو می‌نویسد که مطبوعات چاپ اسرائیل در روز یک‌شنبه، انفجار در پادگان سپاه پاسداران را به شکل وسیعی پوشش داده و در مطالب خود به شکل مبهم و غیر مستقیم چنین نتیجه‌گیری کردند که گویا اسرائیل در این حادثه نقش داشته‌است.
به عنوان مثال روزنامه «معاریو» بدون اشاره به دلایل و شواهد مشخصی و با فهرست کردن اقدامات قبلی اسرائیل در ضربه زدن به فعالیت‌های هسته‌ای و نظامی ایران زمینه را برای خوانندگان فراهم می‌کند که این انفجار را نیز جزو اقدامات اسرائیل فرض کنند.
یک منبع امنیتی نیز این گمانه‌زنی‌های مطبوعات اسرائیل را تایید کرده و در گفت‌وگو با «تایم» تاکید کرد که موساد، سازمان اطلاعات و امنیت اسرائیل، مسئول این اقدام بوده‌است. وی می‌گوید «نباید ادعاهای حکومت ایران مبنی بر تصادفی بودن این انفجار را باور کرد.»
این مقام امنیتی غربی می‌افزاید که «اقدامات خرابکارانه دیگری برای ضربه زدن به برنامه‌های هسته‌ای و موشکی ایران طراحی شده و به اجرا درخواهند آمد.»
این انفجار طبق گزارش‌های رسیده در یک پادگان سپاه پاسداران در حومه غربی شهر تهران روی داده و به قولی «یکی از مراکز موشکی ایران که در آن موشک‌های دوربرد از مدل شهاب ۳ نگهداری می‌شوند را نابود کرده‌است.» این موشک‌های دوربرد قادرند خاک اسرائیل را هدف بگیرند.
هفته‌نامه «تایم» یادآوری می‌کند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش اخیر خود گفت که ایران نصب کلاهک‌های قادر به حمل بمب هسته‌ای روی موشک‌های خود را آزمایش کرده‌است. ایران مدعی است که این انفجار بر اثر یک تصادف و به هنگام انتقال مواد منفجره روی داده‌است.
برپایه گزارش‌های دولتی بر اثر این انفجار ۱۷ نفر و از جمله سردار پاسدار حسن مقدم کشته شده‌اند که به گفته رسانه‌های دولتی ایران وی از پیشگامان برنامه‌های موشکی و از مقامات اصلی سپاه پاسداران در برنامه‌های خودکفایی تسلیحاتی ایران بوده‌است.
در شرایطی که گمانه‌زنی و بحث در مورد احتمال حمله نظامی اسرائیل به ایران باری دیگر تشدید شده برخی از کارشناسان می‌گویند که به جای حمله نظامی مستقیم، گزینه دیگر اسرائیل تشدید عملیات خرابکارانه علیه برنامه‌های هسته‌ای و تسلیحاتی ایران است. به عنوان نمونه به گسترش بدافزار «استاکس‌نت» در مراکز کنترل برنامه‌های هسته‌ای ایران و یا ترور چند کارشناس هسته‌ای ایران اشاره می‌شود که سال گذشته روی داد.
هفته‌نامه «تایم» با اشاره به روزنامه‌های چاپ روز یک‌شنبه در اسرائیل می‌نویسد که آنها فهرستی از ضربات قبلی اسرائیل به اهداف تسلیحاتی و موشکی ایران را ارائه کرده‌اند؛ از انفجار سال ۲۰۰۷ در یکی از مراکز موشکی واقع در جنوب شهر تهران گرفته تا انفجار اکتبر سال ۲۰۱۰ در تاسیسات مربوط به موشک‌های شهاب ۳ در جنوب غربی این کشور و بالاخره ترور دو متخصص هسته‌ای ایران که در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۰ روی داد.
ارائه یک چنین فهرستی از اقدامات و عملیاتی که به موساد نسبت داده می‌شود وجهه سازمان اطلاعات و امنیتی اسرائیل را در میان افکار عمومی این کشور تقویت می‌کند. گذشته از اینکه حقایق مربوط به هر یک از رویدادها یا عملیات‌ها چه باشد، افکار عمومی اسرائیل به این نتیجه خواهند رسید که این کشور با اتکا به موساد می‌تواند راهبرد امنیتی خود را که بر روش مهار دشمنان استوار شده به خوبی اجرا کند.
البته این به آن معنا نیست که اسرائیل تنها کشوری است که در ایران عملیات جاسوسی و خرابکارانه انجام می‌دهد. در مطالب گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌توان دید که این نهاد از گزارش‌های اطلاعاتی ۱۰ کشور در مورد برنامه‌های هسته‌ای ایران استفاده کرده‌است. در گذشته نیز مقامات کشورهای غربی اعلام کرده‌اند که دستگاه‌های اطلاعاتی این کشورها برای کنترل و شناسایی برنامه‌های هسته‌ای ایران در داخل آن کشور با یکدیگر و با دولت اسرائیل همکاری می‌کنند.
هفته‌نامه «تایم» در پایان این گزارش می‌نویسد که انفجار روز شنبه در پادگان سپاه پاسداران چنان نیرومند بود که صدای آن در فاصله ۴۰ کیلومتری شنیده شد. یکی از ساکنان مناطق مسکونی اطراف این پادگان که تجربه شرکت در جنگ داشته گفته‌است: «این انفجار به صدای انفجار در انبار جنگ‌افزار شباهتی نداشت. انفجار انبار مهمات معمولا انفجارهای کوچک و پیاپی است که ممکن است ساعت‌ها طول بکشد ولی این یک انفجار بزرگ و جداگانه بود. از روی صدای انفجار می‌توان گفت چنان نیرومند بوده که تمام افراد نزدیک به محل را کشته‌است. ولی من به سپاه پاسداران هیچ اعتمادی ندارم که حقایق مربوط به دلایل و جزئیات این انفجار را اعلام کنند.»
به عنوان مثال روزنامه «معاریو» بدون اشاره به دلایل و شواهد مشخصی و با فهرست کردن اقدامات قبلی اسرائیل در ضربه زدن به فعالیت‌های هسته‌ای و نظامی ایران زمینه را برای خوانندگان فراهم می‌کند که این انفجار را نیز جزو اقدامات اسرائیل فرض کنند.
یک منبع امنیتی نیز این گمانه‌زنی‌های مطبوعات اسرائیل را تایید کرده و در گفت‌وگو با «تایم» تاکید کرد که موساد، سازمان اطلاعات و امنیت اسرائیل، مسئول این اقدام بوده‌است. وی می‌گوید «نباید ادعاهای حکومت ایران مبنی بر تصادفی بودن این انفجار را باور کرد.»
این مقام امنیتی غربی می‌افزاید که «اقدامات خرابکارانه دیگری برای ضربه زدن به برنامه‌های هسته‌ای و موشکی ایران طراحی شده و به اجرا درخواهند آمد.»
این انفجار طبق گزارش‌های رسیده در یک پادگان سپاه پاسداران در حومه غربی شهر تهران روی داده و به قولی «یکی از مراکز موشکی ایران که در آن موشک‌های دوربرد از مدل شهاب ۳ نگهداری می‌شوند را نابود کرده‌است.» این موشک‌های دوربرد قادرند خاک اسرائیل را هدف بگیرند.
هفته‌نامه «تایم» یادآوری می‌کند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش اخیر خود گفت که ایران نصب کلاهک‌های قادر به حمل بمب هسته‌ای روی موشک‌های خود را آزمایش کرده‌است. ایران مدعی است که این انفجار بر اثر یک تصادف و به هنگام انتقال مواد منفجره روی داده‌است.
برپایه گزارش‌های دولتی بر اثر این انفجار ۱۷ نفر و از جمله سردار پاسدار حسن مقدم کشته شده‌اند که به گفته رسانه‌های دولتی ایران وی از پیشگامان برنامه‌های موشکی و از مقامات اصلی سپاه پاسداران در برنامه‌های خودکفایی تسلیحاتی ایران بوده‌است.
در شرایطی که گمانه‌زنی و بحث در مورد احتمال حمله نظامی اسرائیل به ایران باری دیگر تشدید شده برخی از کارشناسان می‌گویند که به جای حمله نظامی مستقیم، گزینه دیگر اسرائیل تشدید عملیات خرابکارانه علیه برنامه‌های هسته‌ای و تسلیحاتی ایران است. به عنوان نمونه به گسترش بدافزار «استاکس‌نت» در مراکز کنترل برنامه‌های هسته‌ای ایران و یا ترور چند کارشناس هسته‌ای ایران اشاره می‌شود که سال گذشته روی داد.
هفته‌نامه «تایم» با اشاره به روزنامه‌های چاپ روز یک‌شنبه در اسرائیل می‌نویسد که آنها فهرستی از ضربات قبلی اسرائیل به اهداف تسلیحاتی و موشکی ایران را ارائه کرده‌اند؛ از انفجار سال ۲۰۰۷ در یکی از مراکز موشکی واقع در جنوب شهر تهران گرفته تا انفجار اکتبر سال ۲۰۱۰ در تاسیسات مربوط به موشک‌های شهاب ۳ در جنوب غربی این کشور و بالاخره ترور دو متخصص هسته‌ای ایران که در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۰ روی داد.
ارائه یک چنین فهرستی از اقدامات و عملیاتی که به موساد نسبت داده می‌شود وجهه سازمان اطلاعات و امنیتی اسرائیل را در میان افکار عمومی این کشور تقویت می‌کند. گذشته از اینکه حقایق مربوط به هر یک از رویدادها یا عملیات‌ها چه باشد، افکار عمومی اسرائیل به این نتیجه خواهند رسید که این کشور با اتکا به موساد می‌تواند راهبرد امنیتی خود را که بر روش مهار دشمنان استوار شده به خوبی اجرا کند.
البته این به آن معنا نیست که اسرائیل تنها کشوری است که در ایران عملیات جاسوسی و خرابکارانه انجام می‌دهد. در مطالب گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌توان دید که این نهاد از گزارش‌های اطلاعاتی ۱۰ کشور در مورد برنامه‌های هسته‌ای ایران استفاده کرده‌است. در گذشته نیز مقامات کشورهای غربی اعلام کرده‌اند که دستگاه‌های اطلاعاتی این کشورها برای کنترل و شناسایی برنامه‌های هسته‌ای ایران در داخل آن کشور با یکدیگر و با دولت اسرائیل همکاری می‌کنند.
هفته‌نامه «تایم» در پایان این گزارش می‌نویسد که انفجار روز شنبه در پادگان سپاه پاسداران چنان نیرومند بود که صدای آن در فاصله ۴۰ کیلومتری شنیده شد. یکی از ساکنان مناطق مسکونی اطراف این پادگان که تجربه شرکت در جنگ داشته گفته‌است: «این انفجار به صدای انفجار در انبار جنگ‌افزار شباهتی نداشت. انفجار انبار مهمات معمولا انفجارهای کوچک و پیاپی است که ممکن است ساعت‌ها طول بکشد ولی این یک انفجار بزرگ و جداگانه بود. از روی صدای انفجار می‌توان گفت چنان نیرومند بوده که تمام افراد نزدیک به محل را کشته‌است. ولی من به سپاه پاسداران هیچ اعتمادی ندارم که حقایق مربوط به دلایل و جزئیات این انفجار را اعلام کنند.»
