روزنامه همشهری از دستگيری يک «متخصص اوکراينی» به علت «خرابکاری» در نيروگاه هسته‌ای بوشهر خبر داده است.
گزارش روز شنبه ۱۵ شهريور همشهری، اين فرد اوکراينی را «وابسته به پيمانکار روس» نيروگاه اتمی بوشهر معرفی کرده که «با يک عمليات از پيش طراحی شده و با برنامه‌ريزی قبلی اقدام به خرابکاری در تاسيسات بوشهر» کرده بود.
در اين گزارش، اشاره‌ای به تاريخ خرابکاری ادعايی و زمان دستگيری و سرنوشت متخصص اوکراينی نشده است.
نیروگاه اتمی بوشهر تنها نیروگاه اتمی ایران است که کار ساخت آن در دوران حکومت محمدرضاشاه پهلوی آغاز شد هرچند در سال ۱۳۹۰ به شبکه برق سراسری کشور وصل شد.
جمهوری اسلامی همواره آمريکا، اسرائيل و کشورهای اروپايی را به تلاش برای خرابکاری در تاسيسات هسته‌ای خود متهم کرده است.
اصغر زارعان، معاون امنيت سازمان انرژی اتمی، نيز به روزنامه همشهری گفته است: «سرويس‌های اطلاعاتی غرب با جمع‌آوری اطلاعات، از نيازهای ما مطلع می‌شدند و می‌دانستند مثلا چه تجهيزاتی را بايد تهيه کنيم. آنها در مسير تأمين‌کنندگان قطعات هسته‌ای ايران قرار می‌گرفتند و پيش از آنکه قطعه به ايران منتقل شود، به ايالت نيومکزيکوی آمريکا منتقل می‌شد و در مرکزی به نام 'سنديا لب' ظريف‌ترين و پيچيده‌ترين کارهای ممکن روی قطعه را انجام می‌دادند و سپس قطعه را به ايران می‌فرستادند.»
آقای زاراعان هفته گذشته نیز گفته‌بود که ایران تا کنون موارد متعددی از اقدامات «جاسوسان خارجی» و خرابکاری‌های ناشی از لوازم تقلبی برای تاسیسات هسته‌ای خود را خنثی کرده است.
وی روز سوم شهریور نیز از شناسایی و جلوگیری از «خرابکاری‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هسته‌ای» خبر داده و کشورهای آلمان، فرانسه، انگلیس و آمریکا را به تلاش برای «خرابکاری» در تاسیسات هسته‌ای ایران متهم کرده‌بود.
پيش از اين و در مهرماه ۱۳۹۲ نيز، علی اکبر صالحی، رئيس سازمان انرژی اتمی ايران از دستگيری چهار نفر به علت آنچه که تلاش برای انجام «عمليات خرابکارانه» در يکی از تاسيسات هسته‌ای ايران خواند، خبر داده بود.
آقای صالحی بدون اشاره به نام اين تاسيسات، گفته بود که افراد بازداشت شده از ابتدا تحت نظر بودند اما «به آنها اجازه داده شد تا حدودی کار خود را انجام داده تا به‌موقع دستگير شوند.»
سايت‌ها و تاسيسات مرتبط با برنامه اتمی ايران تاکنون چند بار هدف عمليات خرابکارانه قرار گرفته‌اند. از جمله در سال ۱۳۸۹ يک بدافزار اينترنتی که به «استاکس نت» مشهور شد، به سايت‌های اتمی ايران و به ويژه مرکز غنی‌سازی اورانيوم نطنز حمله کرد و حدود يک هزار سانتريفوژ اين مرکز را برای مدتی از کار انداخت.
رسانه‌های آمريکايی در آن هنگام گزارش دادند که استاکس نت، پروژه مشترک اسرائيل و آمريکا برای صدمه زدن به برنامه اتمی ايران بوده و از آن به عنوان «شديدترين نمونه حمله سايبری به مراکز هسته‌ای در دنيا» نام بردند.
