یافته‌های باستانشناسی بالاخره پرده از راز بنای مدفون در تُل آجری برداشت؛ بنایی که در ۳کیلومتری تخت‌جمشید واقع شده و بخش‌هایی از یک دروازه دوره هخامنشیان است.
به گزارش روز یکشنبه خبرگزاری میراث فرهنگی، باستان‌شناسان یافتند که تُل آجری، دروازه‌ای از دوره هخامنشیان است که در ساخت آن از هنر و فرهنگ بابلی هم استفاده شده‌است.
کشف آجرهای لعابدار با نقوش موشخشو و گاو از جمله مهمترین یافته‌های باستان‌شناسان است.
آجرهایی که حضور دو حیوان افسانه‌ای بین‌النهرینی را در هنر آغازین روزهای هخامنشیان برملا کرد.
موشخوشو، حیوانی افسانه‌ای و ترکیبی از مار و اژدها است که بیشتر به عنوان نماد و سمبل خدای مردوک، خدای بابلیان شناخته شده‌است. شواهدی از حضور این حیوان افسانه‌ای، آن‌هم در نقطه تمدن هخامنشیان، پرسش‌های بسیاری را برای باستان‌شناسان به وجود آورده است.
کاوش‌های باستانشناسی از سوی هیاتی متشکل از باستان‌شناسان ایرانی و ایتالیایی در تُل آجری، محوطه‌ای که در ۳ کیلومتری تخت‌جمشید واقع شده، به پایان رسیده‌است.
در این کاوش‌های باستانشناسی روشن شد که تُل آجری، بخشی از دروازه‌ای هخامنشی است که پیش از تخت‌جمشید ساخته شده و برای برپایی آن از هنری بابلی استفاده شده‌است.
باستان شناسان دریافته اند که تُل آجری دروازه‌ای است که پیش از تخت‌جمشید و برای کاخی به نام «فیروزی» که امروز به طور کامل تخریب شده ساخته شده‌است. میان دروازه و کاخ هم پردیسی بوده که مطالعات ژئوفیزیک آن را اثبات می‌کند.
اما آنچه بیش از همه مهم است، این یافته‌ها نشان می‌دهد تُل آجری و رابطه‌اش با «کاخ فیروزی»، شباهت زیادی به ساختارهای معماری در پاسارگاد دارد. از سوی دیگر، در ساخت تُل آجری از هنر و فرهنگ و معماری بابلیان استفاده شده که نشان از گرایش هخامنشیان به هنر بابلی دارد..
آجرهای لعابدار کشف شده از تُل آجری با نقوشی از گاو و موشخوشو، یکی از مهمترین یافته‌های باستانشناسی هیات ایران و ایتالیا هستند. این آثار نفیس اکنون در محلی امن نگهداری می‌شوند تا به صورت پازلی، به هم متصل شده و شکلی از تزئینات دروازه هخامنشی را نشان دهند.
