لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
یکشنبه ۲ دی ۱۴۰۳ تهران ۱۹:۳۴

واکنش هنرمندان به ماجرای اسیدپاشی؛ «در فیلم‌ها هم نمایش داده شود»


صحنه‌ای از یک تئاتر با موضوع اسیدپاشی
صحنه‌ای از یک تئاتر با موضوع اسیدپاشی

درحالی‌که تحقیقات در مورد ماجرای اسیدپاشی به زنان در اصفهان ادامه دارد،‌ برخی هنرمندان و سینماگران از طیف‌های مختلف فکری و فرهنگی، به این ماجرا واکنش نشان داده‌اند؛‌ یکی از این‌ها کیانوش عیاری است که فیلم «خانه پدریِ» او،‌ چند سالی می‌شود به خاطر اشاعه خشونت و سیاه‌نمایی در جامعه، توقیف شده است.

طی یکی دو روز گذشته و با روشن‌تر شدن ابعاد اسیدپاشی به برخی دختران و زنان در اصفهان که در برخی گزارش‌ها با مسئله موسوم به «بدحجابی» مرتبط دانسته شده،‌ تعدادی از هنرمندان سینما مانند اصغر فرهادی،‌ کیانوش عیاری،‌ تهمینه میلانی و انسیه شاه‌حسینی به شدت از این مسئله انتقاد کرده و در مورد آن صحبت کرده‌اند.

در این میان،‌ اظهارت کیانوش عیاری، ‌کارگردان فیلم‌هایی چون «بودن یا نبودن»،‌ «آبادانی‌ها» و «شبح کژدم» که ساخته آخر او،‌ «خانه پدری» چند سالی است به دلیل آنچه سیاه‌نمایی نامیده می‌شود،‌ توقیف شده، جالب توجه است.

فیلم «خانه پدری» به خاطر وجود صحنه قتل یک دختر توسط پدرش به بهانه مسائل ناموسی و دفن او در زیرزمین خانه،‌ چند سالی است که نتوانسته مجوز اکران عمومی پیدا کند.

کیانوش عیاری دراین‌باره به ایسنا گفته است: «اگر خشونت ابتدایی فیلم من این‌قدر آزاردهنده است، اسم این اسیدپاشی را که به نوعی یک اقدام تروریستی است، چه باید گذاشت؟»

این کارگردان سینما با بیان این‌‌که برخی می‌گویند فیلم «خانه پدری» نباید به دلیل وجود صحنه خشن قتل نمایش داده شود، این سؤال را مطرح کرده که ‌ آیا اخبار مرتبط با این اسیدپاشی‌ها و جنایت‌های ناموسی را هم نباید رسانه‌ای کرد؟

عیاری در ادامه این گفت‌وگو اعلام کرده است: «در ایران عده‌ای هستند که ساده‌لوحانه می‌گویند چنین فضایی در جامعه وجود ندارد و فیلمی مثل خانه پدری زن‌سالارانه است و نباید نمایش داده شود. از طرف دیگر عده‌ای هم هستند که باور دارند، اتفاقا در ایران چنین فضایی وجود دارد، اما لزومی به علنی کردن و مطرح کردن آن نیست و ظاهرا تصمیم‌گیرندگان ما هم از همین نوع دوم هستند.»

فیلم «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری،‌ محصول سال ۱۳۸۹ است و سال گذشته پس از چند سال توقیف،‌ چند نمایش محدود در جشنواره فجر داشت؛‌ این اثر هم مثل چند فیلم دیگر، برای اکران عمومی با مشکل مواجه است.

اما در رابطه با ماجرای اسیدپاشی در اصفهان، ‌اصغر فرهادی کارگردان اسکاری سینمای ایران هم با انتشار نامه‌ای خطاب به جامعه پزشکی، به این مسئله واکنش نشان داده است.

فرهادی در نامه‌اش آورده است: «از جامعه پزشکی ایران، متخصصان در داخل و خارج از کشور خواهشمندم از هر طریق ممکن همه همت و توان خود را در این لحظات سخت، برای کمک به بانوان آسیب‌دیده فاجعه غیرقابل باور این روزهای شهر غم‌آلود اصفهان، به کار بندند.»

تهمینه میلانی هم از جمله سینماگرانی است که نسبت به این موضوع بی‌تفاوت نبوده و در مورد آن اظهار نظر کرده است. میلانی با انتقاد از مسئولان به ایسنا گفته است: «مسئولان باید هرچه سریعتر نسبت به این اتفاق واکنش نشان دهند، در حالی که من هنوز چیزی از آن‌ها ندیده‌ام.»

سازنده فیلم‌های «دو زن» و «نیمه پنهان» با تاکید بر اینکه عاملان این وقایع باید مجازات شوند، اعلام کرده است: «تصور می‌کنم جامعه انتظار دارد بعد از این فجایع عمدی، نمایندگان مجلس و مسئولان مملکت واکنش فوری نشان دهند و در این‌باره سکوت نکنند. خوب است آن‌ها فقط یک لحظه فکر کنند این دخترانی که اسید به صورت‌شان پاشیده شده فرزند خود آن‌ها بوده‌اند.»

میلانی با اشاره به این‌که این‌گونه اتفاقات اجتماعی باید در فیلم‌ها نمایش داده شود تا کراهت و عواقب چنین فجایعی به تصویر کشیده شود، معتقد است که برخی عاملان این اسیدپاشی‌ها مشکل روانی دارند و برخی دیگر آموزش‌های اجتماعی و احترام به حقوق افراد را فرانگرفته‌اند.

اما انسیه شاه‌حسینی از کارگردانان سینمای جنگ در ایران هم با اشاره به این‌که این اقدامات را در ادامه کودک‌کشی در غزه و کشتار بی‌رحمانه داعش می‌داند، ‌در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا گفته است که این اسیدپاشی برای آدم‌هایی اتفاق می‌افتد که هیچ قدرت دفاعی از خود ندارند و به اعتقاد او،‌ این کار از هر جرمی سنگین‌تر، کثیف‌تر و شنیع‌تر است.

از سوی دیگر نیوشا ضیغمی، بازیگر سینمای ایران هم با ارسال یادداشتی به ایسنا،‌ به اظهارنظر در مورد این ماجرا پرداخته است.

در بخشی از یادداشت ضیغمی آمده است: « نگرانم از اتفاقی که مدتی پیش در گوشه‌ای از سرزمین امنم، ایران به وقوع پیوسته. اقدامی که رنگ و بوی داعشی دارد و برای همه ما زنگ خطری بزرگ به حساب می‌آید. زنان و دختران نجیب اصفهانی این روزها برای راه رفتن در خیابان‌های شهر خود با ترس و وحشت دست و پنجه نرم می‌کنند. ترس از اینکه هر لحظه صدای ترمز موتور سیکلت را در کنار گوششان حس کنند و بعد از آن صورت خود را آغشته به اسید ببینند....»

XS
SM
MD
LG