در حالی که شمارش آرای انتخابات پارلمان اسرائیل (کنست) به پایان خود نزدیک می‌شود رهبران هر دو حزب کادیما و لیکود خود را نخست وزیر بعدی اسرائیل می‌دانند.
نتایج اولیه نشان از آن دارد که تسیپی لیونی، رهبر کادیما، تاکنون به برتری ضعیفی دست یافته است اما احتمال نخست وزیری بنیامین نتانیاهو، رهبر لیکود، همچنان امکان‌پذیر است.
گزارش‌ها حکایت از آن دارد که این دو تلاشی همه‌جانبه برای تشکیل ائتلافی فراگیر، که ضمنا دست رقیب را ببندد، آغاز کرده‌اند اما به نظر می‌رسد بخت خانم لیونی برای دستیابی به چنین ائتلافی ضعیف‌تر باشد.
پارلمان اسرائیل ۱۲۰ کرسی دارد و معمولا دولت با حمایت نصف به علاوه یک نمایندگان کنست تشکیل می‌شود و هر چه بیشتر حامی داشته باشد، لرزاندن ائتلاف دشوارتر خواهد بود. در تاریخ اسرائیل تاکنون همه دولت‌ها ائتلافی بوده‌اند.
در انتخابات روز سه‌شنبه ۶۵ درصد از واجدان حق رأی به پای صندوق‌ها رفتند تا نمایندگان دوره هجدهم کنست و نخست وزیر بعدی اسرائیل را برگزینند.
تاکنون شمارش ۹۹ درصد آرا به پایان رسیده است که بر پایه آن، برندگان بدین ترتیب مشخص شده‌اند:
حزب کادیما، به رهبری تسیپی لیونی، ۲۸ کرسی
حزب لیکود، به رهبری بنیامین نتانیاهو، ۲۷ کرسی
حزب اسرائیل خانه ماست، به رهبری آویگدور لیبرمن، ۱۵ کرسی
حزب کارگر، به رهبری اهود باراک، ۱۳ کرسی
و حزب شاس، به رهبری الی ییشای، ۱۱ کرسی.
سایر کرسی‌های کنست میان هفت حزب کوچک‌تر تقسیم شده است که به هر یک، از سه تا پنج کرسی رسیده است.
شمارش آرا هنگامی تکمیل خواهد شد که آرای سربازان، دریانوردان و نمایندگان دیپلماتیک اسرائیل، که بیرون از کشور به سر می‌برند، به ستاد انتخابات وزارت کشور اسرائیل برسد.
با پایان شمارش آرا ممکن است یک کرسی به یکی از سه حزب کادیما، لیکود یا «اسرائیل خانه ماست» اضافه کند.
هرچند تاکنون حزب کادیما یک کرسی بیشتر از لیکود دارد، اما ملی‌گرایان و راست‌گرایان اسرائیل با در اختیار داشتن ۶۵ کرسی، جبهه‌ای قوی‌تر را تشکیل می‌دهند. این جبهه حامی طبیعی حزب لیکود است و نخست وزیری بنیامین نتانیاهو را ترجیح می دهد. از این رو، بخت او برای تشکیل دولت بیشتر به نظر می‌رسد.
اما در طرف دیگر، احزاب چپ و میانه‌ای که می‌توانند هم‌پیمان طبیعی کادیما و حامی نخست وزیری خانم لیونی به شمار بیایند، تنها ۴۴ کرسی به دست آورده‌اند و بنابر این، دست خانم لیونی در تشکیل دولت چندان گشوده نیست.
حزب کمونیست عربی- اسرائیلی «خاداش» با چهار کرسی و دو حزب عرب دیگر با هفت کرسی خود، در هیچ دولتی شرکت نمی‌کنند، و از همین رو ۱۱ کرسی آنها در تشکیل دولت اثری ندارد.
نخستین واکنش‌ها
تسیپی لیونی در سخنرانی «پیروزی» خود سحرگاه چهارشنبه گفت که از نتانیاهو دعوت می‌کند به آرا بیشتری که مردم به کادیما داده‌اند احترام بگذارد و به دولتی به رهبری کادیما بپیوندد. خانم لیونی گفت: «امکان ندارد که دروضعیت به وجود آمده، مأموریت نخست وزیری به نتانیاهو محول شود».
اما بنیامین نتانیاهو می‌گوید با داشتن حامیان بیشتر در جبهه ملی‌گرایان و راست‌گرایان، «حق طبیعی» لیکود است که دولت بعدی را تشکیل دهد.
آویگدور لیبرمن، رهبر حزب راست‌گرای «اسرائیل خانه ماست» نیز در سخنرانی پایان انتخابات گفت که جبهه ملی‌گرایان خانه طبیعی اوست. اشاره وی به ترجیح دادن هم‌پیمانی با نتانیاهو بود.
حزب کارگر، به رهبری اهود باراک، برای ائتلاف با کادیما و لیکود ابراز آمادگی کرده است؛ اما به خاطر شمار کم کرسی‌هایی که این حزب کسب کرده است، احتمال دارد پست وزارت دفاع به اهود باراک پیشنهاد نشود.
اهود باراک گفت که «مسئولیت ضعیف شدن شدید این حزب» تنها و تنها بردوش اوست و آماده رفتن به جناح اپوزیسیون به هدف تقویت دوباره حزب است.
اکنون همه چیز به تصمیم شیمون پرز، رئیس جمهوری اسرائیل، وابسته است؛ اما توصیه حزب «اسرائیل خانه ماست» به رئیس جمهوری در باره انتخاب یکی از دو حزب تا حد زیادی تعیین کننده است.
آقای پرز باید با رایزنی با همه احزابی که به کنست راه یافته‌اند تصمیم بگیرد که نخست وزیری را به تسیپی لیونی محول کند یا به بنیامین نتانیاهو.
تحلیلگران اسرائیلی احتمال داده‌اند در شرایط فعلی دولتی «چرخشی» تشکیل شود که مقام نخست وزیر دو سال در اختیار تسیپی لیونی قرار خواهد گرفت و دوسال دیگر در اختیار بنیامین نتانیاهو.
چنین دولتی در اسرائیل سابقه دارد: درسال ۱۹۸۴ اسحاق شامیر، رهبر وقت حزب لیکود، و شیمون پرز، رهبر وقت حزب کارگر، در نتیجه بن‌بست سیاسی پدیدآمده، چهار سال دولت را به دو دوره دوساله میان خود تقسیم کردند.
آن دولت یکی از معدود دولت‌هایی بود که چهار سال عمرخود را طی کرد و حیاتش، مانند اکثر دولت‌های برپا شده ۶۱ سال اخیر کوتاه نشد.
نتایج اولیه نشان از آن دارد که تسیپی لیونی، رهبر کادیما، تاکنون به برتری ضعیفی دست یافته است اما احتمال نخست وزیری بنیامین نتانیاهو، رهبر لیکود، همچنان امکان‌پذیر است.
گزارش‌ها حکایت از آن دارد که این دو تلاشی همه‌جانبه برای تشکیل ائتلافی فراگیر، که ضمنا دست رقیب را ببندد، آغاز کرده‌اند اما به نظر می‌رسد بخت خانم لیونی برای دستیابی به چنین ائتلافی ضعیف‌تر باشد.
پارلمان اسرائیل ۱۲۰ کرسی دارد و معمولا دولت با حمایت نصف به علاوه یک نمایندگان کنست تشکیل می‌شود و هر چه بیشتر حامی داشته باشد، لرزاندن ائتلاف دشوارتر خواهد بود. در تاریخ اسرائیل تاکنون همه دولت‌ها ائتلافی بوده‌اند.
در انتخابات روز سه‌شنبه ۶۵ درصد از واجدان حق رأی به پای صندوق‌ها رفتند تا نمایندگان دوره هجدهم کنست و نخست وزیر بعدی اسرائیل را برگزینند.
تاکنون شمارش ۹۹ درصد آرا به پایان رسیده است که بر پایه آن، برندگان بدین ترتیب مشخص شده‌اند:
حزب کادیما، به رهبری تسیپی لیونی، ۲۸ کرسی
حزب لیکود، به رهبری بنیامین نتانیاهو، ۲۷ کرسی
حزب اسرائیل خانه ماست، به رهبری آویگدور لیبرمن، ۱۵ کرسی
حزب کارگر، به رهبری اهود باراک، ۱۳ کرسی
و حزب شاس، به رهبری الی ییشای، ۱۱ کرسی.
سایر کرسی‌های کنست میان هفت حزب کوچک‌تر تقسیم شده است که به هر یک، از سه تا پنج کرسی رسیده است.
شمارش آرا هنگامی تکمیل خواهد شد که آرای سربازان، دریانوردان و نمایندگان دیپلماتیک اسرائیل، که بیرون از کشور به سر می‌برند، به ستاد انتخابات وزارت کشور اسرائیل برسد.
با پایان شمارش آرا ممکن است یک کرسی به یکی از سه حزب کادیما، لیکود یا «اسرائیل خانه ماست» اضافه کند.
هرچند تاکنون حزب کادیما یک کرسی بیشتر از لیکود دارد، اما ملی‌گرایان و راست‌گرایان اسرائیل با در اختیار داشتن ۶۵ کرسی، جبهه‌ای قوی‌تر را تشکیل می‌دهند. این جبهه حامی طبیعی حزب لیکود است و نخست وزیری بنیامین نتانیاهو را ترجیح می دهد. از این رو، بخت او برای تشکیل دولت بیشتر به نظر می‌رسد.
اما در طرف دیگر، احزاب چپ و میانه‌ای که می‌توانند هم‌پیمان طبیعی کادیما و حامی نخست وزیری خانم لیونی به شمار بیایند، تنها ۴۴ کرسی به دست آورده‌اند و بنابر این، دست خانم لیونی در تشکیل دولت چندان گشوده نیست.
حزب کمونیست عربی- اسرائیلی «خاداش» با چهار کرسی و دو حزب عرب دیگر با هفت کرسی خود، در هیچ دولتی شرکت نمی‌کنند، و از همین رو ۱۱ کرسی آنها در تشکیل دولت اثری ندارد.
نخستین واکنش‌ها
تسیپی لیونی در سخنرانی «پیروزی» خود سحرگاه چهارشنبه گفت که از نتانیاهو دعوت می‌کند به آرا بیشتری که مردم به کادیما داده‌اند احترام بگذارد و به دولتی به رهبری کادیما بپیوندد. خانم لیونی گفت: «امکان ندارد که دروضعیت به وجود آمده، مأموریت نخست وزیری به نتانیاهو محول شود».
اما بنیامین نتانیاهو می‌گوید با داشتن حامیان بیشتر در جبهه ملی‌گرایان و راست‌گرایان، «حق طبیعی» لیکود است که دولت بعدی را تشکیل دهد.
آویگدور لیبرمن، رهبر حزب راست‌گرای «اسرائیل خانه ماست» نیز در سخنرانی پایان انتخابات گفت که جبهه ملی‌گرایان خانه طبیعی اوست. اشاره وی به ترجیح دادن هم‌پیمانی با نتانیاهو بود.
حزب کارگر، به رهبری اهود باراک، برای ائتلاف با کادیما و لیکود ابراز آمادگی کرده است؛ اما به خاطر شمار کم کرسی‌هایی که این حزب کسب کرده است، احتمال دارد پست وزارت دفاع به اهود باراک پیشنهاد نشود.
اهود باراک گفت که «مسئولیت ضعیف شدن شدید این حزب» تنها و تنها بردوش اوست و آماده رفتن به جناح اپوزیسیون به هدف تقویت دوباره حزب است.
اکنون همه چیز به تصمیم شیمون پرز، رئیس جمهوری اسرائیل، وابسته است؛ اما توصیه حزب «اسرائیل خانه ماست» به رئیس جمهوری در باره انتخاب یکی از دو حزب تا حد زیادی تعیین کننده است.
آقای پرز باید با رایزنی با همه احزابی که به کنست راه یافته‌اند تصمیم بگیرد که نخست وزیری را به تسیپی لیونی محول کند یا به بنیامین نتانیاهو.
تحلیلگران اسرائیلی احتمال داده‌اند در شرایط فعلی دولتی «چرخشی» تشکیل شود که مقام نخست وزیر دو سال در اختیار تسیپی لیونی قرار خواهد گرفت و دوسال دیگر در اختیار بنیامین نتانیاهو.
چنین دولتی در اسرائیل سابقه دارد: درسال ۱۹۸۴ اسحاق شامیر، رهبر وقت حزب لیکود، و شیمون پرز، رهبر وقت حزب کارگر، در نتیجه بن‌بست سیاسی پدیدآمده، چهار سال دولت را به دو دوره دوساله میان خود تقسیم کردند.
آن دولت یکی از معدود دولت‌هایی بود که چهار سال عمرخود را طی کرد و حیاتش، مانند اکثر دولت‌های برپا شده ۶۱ سال اخیر کوتاه نشد.
