ميخاييل خودورکوفسکی، مدير و سهامدار پيشين غول نفتی يوکاس، بزرگ ترين شرکت نفتی روسيه، در زندان آهنی خود در سيبری، از ولاديمير پوتين، جانشين احتمالی وی مدوديف و چشم انداز دموکراسی در آينده روسيه سخن گفته است.
گفت و گو با ميخاييل خودورکوفسکی را روزنامه فايننشيال تايمز، در شماره روز چهارشنبه ۶ فوريه خود منتشر کرد.
خودورکوفسکی، ثروتمندترين مرد روسيه، مدير پيشين و سهامدار اصلی غول نفتی يوکاس از اکتبر سال ۲۰۰۳ تا کنون به اتهام فرار از ماليات در زندان به سر می برد.
گفت وگوی او با فايننشيال تايمز در حالی انجام شده است که وی بيش از ده روز است در پشتيبانی از يکی ديگر از مديران زندانی شرکت يوکاس، در اعتصاب غذا به سر می برد.
واسيلی الکسانيان، معاون پيشين خودورکوفسکی، با وجود کسالت ناشی از بيماری ايدز و سرطان ريه، در يکی از دادگاه های روسيه در حال محاکمه است و خودورکوفسکی معتقد است او زير فشار قرار دارد تا به اتهام کلاهبرداری تن دهد.
گفت وگو در يک اتاقک آهنی قفس مانند در شهر چيتا در سيبری و در فاصله ۶۵۰۰ کيلومتری شرق مسکو انجام شد؛ جايی که خودورکوفسکی در آن نگهداری می شود.
به نوشته فايننشيال تايمز خودورکوفسکی در حالی که به ميله ها تکيه داده بود، در نهمين روز از اعتصاب غذای خود، لاغر و آب رفته به نظر می رسيد.
خودورکوفسکی، در مدت ۴۰ دقيقه به پرسش ها درباره اتهام های تازه کلاهبرداری، بريده بريده پاسخ ميداد.
به نوشته فايننشيال تايمز، ميخاييل خودورکوفسکی استدلال می کرد که رژيم ولاديمير پوتين از قانون برای نشانه گيری مخالفان سياسی استفاده می کند؛ به ويژه در برابر صاحبان کسب وکار در بخش خصوصی.
روزنامه فايننشيال تايمز از او می پرسد:«به گمان شما، آيا جانشين برگزيده شده ولاديمير پوتين، رييس جمهوری فعلی روسيه، يعنی مدوديف، خواهد توانست دگرگونی هايی در اين روند به وجود بياورد؟»
ثروتمند پيشين چهل و چهار ساله پاسخ می دهد:«چنين کاری برای او، بسيار دشوار خواهد بود. من نمی توانم چنين چيزی را تصور کنم. سنت ها و نيز نبود نيروهايی که بتوانند از تغيير قوانين پشتيبانی کنند، همه اينها عليه اوست. مگر خدا به او کمک کند که بتواند چنين کاری را بکند. همه کاری که ما می توانيم بکنيم، دعاست.»
سهامدار پيشين يوکاس، در باره پافشاری کرملين بر پرداخت ماليات های پيشين و مربوط به دوران هرج و مرج در سال های دهه ۹۰ هنگامی که خودورکوفسکی و ديگران شانس ثروت اندوزی را پيدا کردند، می گويد:«بزرگ ترين مشکل روسيه نبود قانون بود که وضع وخيم تری را نسبت به چين به وجود آورد. قوانين می توانند بهتر شوند و می توانند بدتر؛ اما مردم بايد به وسيله قوانين، حمايت شوند، نه اينکه قانون عليه آنان به کار گرفته شود.»
اين سرمايه دار روس اما معتقد است که چين می تواند با سياست سرمايه داری کنترل شده يا تلفيقی از اقتدارگرايی و سرمايه داری به نتيجه برسد، اما اين راه نمی تواند برای روسيه الگو باشد.
او می گويد:«من باور دارم که روسيه، يک کشور اروپايی است؛ کشوری با سنت های دموکراتيک که بيش از يک بار فرو پاشيده است، اما با اين حال، آن سنت ها هنوز وجود دارند.»
ميخاييل خودورکوفسکی می افزايد که در دل نگرانيهايش، با برخی از نهادهای مدنی و رهبران اپوزيسيون شريک نيست که می گويند آزادی های دموکراتيک در روسيه به سمت وسوی فرسايشی شدن می رود.
وی می گويد:«مردم به آسانی می توانند به اينترنت روی بياورند؛ بنابراين امکان پذير نخواهد بود که روسيه به روزهای تاريک پيش از فروپاشی شوروی باز گردد.»
