آيا اخيرا در آسمان بشقاب پرنده ديده ايد؟ شماری از خلبانان بازنشسته و مقامات سازمان هوانوردی آمريکا، به تازگی در شهر واشينگتن گرد هم آمدند تا بار ديگر به طور جدی اين سوال را مورد توجه قرار دهند.
اين افراد معتقدند که برخورد با اشياء پرنده ناشناس در آسمان به مسائل امنيتی کشور مربوط می شود و از اين رو، بايد برخورد با چنين اشيائی جدی انگاشته شود و مورد تحقيق و بررسی قرار گيرد.
بحث و گفت وگو پيرامون مسئله برخورد با اشياء اسرارآميزی نظير بشقاب پرنده، که گه گاه بر فراز آسمان ها مشاهده می شوند، و شايد حتی شامل بازديدکنندگانی از دنياهای ديگر نيز باشند، همچنان ادامه دارد.
خبر برخورد با چنين اشيائی پيوسته توسط افراد مختلف در سراسر جهان گزارش می شود. کشاورزان در مزارع، خلبانان درحال پرواز و يا شهرنشينان سرگرم فعاليت های روزمره خود، بارها و بارها چنين اشيائی را مشاهده کرده اند.
اما جديدترين خبر در اين زمينه که توجه رسانه های بين المللی را به خود جلب کرده است، نه برخورد با بشقاب پرنده در آسمان، بلکه از سوی يک ساختمان دولتی در شهر واشينگتن گزارش شده است.
شماری از مقامات سازمان هوانوردی آمريکا و خلبانان پيشين نظامی و غير نظامی، اين هفته بيانيه ای را منتشرکردند که می گويد:«به علت مسائل مربوط به امنيت ملی و راه های هوايی، تمامی دولت ها بايد تلاش کنند تا هرگونه شیء ناشناسی را که در محدوده مرزهای هوايی خود مشاهده می کنند شناسايی کنند.»
اين خلبانان سابق از دولت آمريکا می خواهند تا تاييد کند همه پاسخ ها را در رابطه با اشياء ناشناس نظير بشقاب پرنده ندارد و هميشه برای برخورد با اشياء متحرک در هوا جواب قانع کننده ای موجود نيست.
آنها درجست و جوی بازگشايی کتاب موسوم به پروژه آبی متعلق به نيروی هوايی آمريکا هستند، که حاوی حدود دوازده هزار مورد رويت اشياء پرنده ناشناخته توسط افراد گوناگون می شود. اين پرونده در سال ۱۹۶۹ ميلادی بسته شد.
خلبان ايرانی و ديدار با يک شیء رنگارنگ
پرويز جعفری يک خلبان پيشين نيروی هوايی ايران و از شرکت کنندگان در اجلاس واشينگتن بود. وی خاطره برخورد با يک شیء پرنده ناشناس برفراز آسمان تهران در سال ۱۹۷۶ را مطرح کرد. آقای جعفری گفت در آن رويداد با شیء دارای نورهای رنگارنگ مواجه شد.
عکسی ديگر از آنچه يک بشقاب پرنده قلمداد شده است. ناحيه پاسايک در ايالت نيوجرسی آمريکا، ۳۱ ژوييه ۱۹۵۲ وی تلاش کرد شیء ناشناس را هدف قرار دهد، اما بلافاصله متوجه شد که سيستم دفاعی هواپيمايش از کار افتاده است. آقای جعفری می گويد در رابطه با اين سانحه هيچگاه توضيح بيشتری داده نشد.
کرگ کوالت، ويراستار ارشد مجله معتبر آمريکايی هفته نامه هوانوردی و تکنولوژی فضايی تمايل ندارد نسبت به داستان هايی نظير داستان آقای جفری با تمسخر و بی اعتمادی برخورد کند.
موجوداتی از سياراتی ديگر؟
آقای کوالت می گويد:« افراد سرشناس و کاملأ قابل اطمينانی وجود دارند که با چنين مواردی برخورد کرده اند. آنها اشيائی را مشاهده کرده اند که موفق به شناسايی آن نبوده اند و از اين رو آنها را در ذهن خود با نيروهای بيگانه فضايی تداعی کرده اند. البته من فکر نمی کنم که لزوما اين طور باشد. من ترديد ندارم که آنها چيزهايی ديده اند. اما موضوعی که با آن موافق نيستم برخورد آنها با موجوات فضايی از کرات ديگر است.»
شکاکين بسياری هستند که اين تجربه ها را به شرايط جوی مرتبط می دانند و معتقدند که فعل و انفعالات ميان ابرها و نور می تواند اشکالی را بسازد که به عنوان مثال به يک سفينه فضايی يا بشقاب پرنده شباهت پيدا می کند.
درعين حال پديده های طبيعی ديگری نظير سنگ های آسمانی و ستاره های دنباله دار نيز وجود دارند که می توانند با اشياء ناشناس اشتباه گرفته شوند.
همچنين عوامل روحی ـ روانی نظير شرايط روحی افراد در موقعيتی که با اين گونه پديده ها روبه رو می شوند، می تواند نقش مهمی را در تعبير آنها از آن پديده ها ايفاء کند.
روانشناسان به برخورد افراد با اشکال هندسی نظير اشکال مدور يا سه گوش اشاره می کنند و البته مسئله حيله و فريب را نيز نبايد ناديده گرفت.
بشقاب پرنده يا هواپيماهای جنگی محرمانه؟
اما اين مشاهدات، دست کم از يک نقطه نظر ممکن است صحيح باشند و آن هم با برخورد با هواپيماهای جنگنده محرمانه است.
به عنوان مثال، هواپيماهای جنگی "ستيلث " بخاطر بدنه بسيار صاف و شکل منحنی خود هيچ گونه تصويری از خود بر روی دستگاه های رادار به جای نمی گذارند. آنها از لحاظ ظاهری به راحتی می توانند به تلفيقی از اشياء مثلث يا چهارگوش هندسی تعبير شوند. بنابراين آن دسته از خلبانان آمريکايی که ادعا می کنند با چنين اشياء هندسی در آسمان برخورد کرده اند و از آن اشکال ردی بر روی صفحه رادارخود مشاهده نکرده اند، ممکن است به جای بشقاب پرنده، درواقع با يک هواپيمای ستيلث يا جت جنگی مخفی ديگری برخورد کرده باشند.
آقای کووالت می افزايد:«مطمعنا هواپيماهای آمريکايی بسيار محرمانه، ازجمله بالن های هوايی بزرگ و سياه رنگی وجود دارند که به آرامی حرکت می کنند. به عقيده ما برخی از اين مشاهدات، اگر در غرب صورت می گيرند، می تواند به آزمايشات محرمانه ارتش مربوط باشند.»
تشخيص شکل يک بالن در آسمان چندان دشوار نيست، اما هواپيماهای ستيلث فعلی آن چنان لغزنده هستند که تنها در زمانی که درهای مخزن سلاحشان گشوده می شود و سطح منعکس کننده موشک يا بمب بر روی آنها نمايان می شود به وسيله دستگاه های رادار فعال تشخيص داده می شوند.
تا امروز فقط ايالات متحده آمريکا از هواپيماهای ستيلث نظير جنگنده های شکاری اف ۲۲ و بمب افکن های سپيريت بی ۲ برخورداربوده است، اما کشورهای ديگرنظير روسيه، چين و هند نيز مشغول ساختن و توسعه هواپيماهای جنگنده با خصوصياتی مشابه هواپيماهای ستيلث هستند، که آنها نيز در زمان خود ممکن است روايات جديدی را به داستان های پايان ناپذير رويت بشقاب پرنده اضافه کنند.
