سازمان دیدبان حقوق بشر مستقر در ایالات متحده در گزارشی که روز جمعه، ۲۴ آذر، منتشر شد اعلام کرد که فعالان جامعه مدنی ایران در سه سال گذشته هدف «عملیاتی سرکوب‌گرانه» قرار داشته و بسیاری از آنها کشته یا دستگیر شده یا ناگزیر به خارج گریخته‌اند.
به گفته این گروه مدافع حقوق بشر، حکومت جمهوری اسلامی از زمان اعتراضات گسترده‌ای در پی اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات سال ۱۳۸۸ نیروهای مخالف سیاسی، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و وکلا را تحت فشار شدید قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، جو استورک، معاون بخش خاورمیانه دیدبان حقوق بشر، نیز در بیانیه‌ای که به همراه این گزارش منتشر شده اظهار داشت: «سرکوب‌ها از سال ۲۰۰۹ [۱۳۸۸] به این سو به شدت بر جامعه مدنی ایران تاثیر گذاشته است.»
او افزود: «تصاویر پلیس که بی‌رحمانه معترضان را ضرب و شتم می‌کند شاید رفته‌رفته از صفحه تلویزیون‌ها و کامپیو‌ترها ناپدید شود، اما بسیاری از فعالان ایرانی همچنان این تصمیم دردناک را می‌گیرند که خانه‌ها و خانواده‌های خود را ترک کنند.»
در گزارش این سازمان حقوق بشری با عنوان «چرا رفتند: داستان فعالان ایرانی در تبعید» با بیش از ۵۰ ایرانی که در جست‌وجوی پناهندگی به ترکیه و عراق گریخته‌اند مصاحبه شده است.
آنها در این مصاحبه‌ها که در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ انجام شده از تجربیات خود در ایران و کشورهای میزبان خود سخن می‌گویند.
این در حالی است که مقامات ایران همواره تاکید داشته‌اند که جمهوری اسلامی حقوق بشر را رعایت می‌کند و دولت‌های غربی که از رفتار حکومت ایران انتقاد می‌کند «ریاکار» هستند و تنها می‌خواهند با توسل به حقوق بشر امتیازات سیاسی به دست آورند.
در گزارش دیدبان حقوق بشر همچنین آمده است که بسیاری از فعالان مدنی که نیروهای امنیتی و اطلاعاتی ایران آنها را به حمایت از «انقلاب مخملی» متهم می‌کنند، احتمالا ارتباط اندکی با اعتراضات پس از انتخابات داشته یا اصلا هیچ ارتباطی با آن نداشته‌اند.
این گزارش تاکید می‌کند که این فعالان مورد «کشتار و شکنجه غیرعادلانه، و بازداشت و حبس دل‌بخواهی قرار گرفته‌اند و حقوق آنها مبنی بر آزادی بیان و اجتماعات به طور گسترده نقض شده است».
دیدبان حقوق بشر در ادامه گزارش خود آماری را که کمیسر عالی سازمان ملل متحد در زمینه پناهنده‌ها منتشر کرده ذکر می‌کند که نشان می‌دهد ۱۸۱۲۸ ایرانی در سال ۲۰۱۱ درخواست پناهندگی کرده‌اند.
این در حالی است که تعداد متقاضیان ایرانی پناهندگی در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ به ترتیب ۱۱۵۳۷ و ۱۵۱۸۵ تن بوده است. بیشتر آنها نیز در کشور ترکیه درخواست پناهندگی خود را ارائه داده‌اند.
در هفته‌های اخیر چندین رخداد باعث شده است که توجهات بار دیگر به مسئله حقوق بشر در ایران معطوف شود که از جمله آنها یکی مرگ ستار بهشتی، وبلاگ‌نویس مخالف حکومت ایران، در زندان و اعتصاب غذای نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر، است.
ستار بهشتی روز ۹ آبان‌ماه توسط پلیس سایبری ایران بازداشت شد و تنها پنج روز بعد در زندان درگذشت. مقامات ایران ضرب و شتم او در زندان را تایید کرده‌اند.
خانم ستوده نیز که در اعتراض به اعمال فشار بر اعضای خانواده خود دست به اعتصاب غذا در زندان زده بود، پس از آن که مقامات ایران با خواسته او مبنی بر رفع ممنوعیت سفر خارجی فرزندش موافقت کردند، به اعتصاب غذای ۴۹ روزه خود پایان داد.
به گفته این گروه مدافع حقوق بشر، حکومت جمهوری اسلامی از زمان اعتراضات گسترده‌ای در پی اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات سال ۱۳۸۸ نیروهای مخالف سیاسی، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و وکلا را تحت فشار شدید قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، جو استورک، معاون بخش خاورمیانه دیدبان حقوق بشر، نیز در بیانیه‌ای که به همراه این گزارش منتشر شده اظهار داشت: «سرکوب‌ها از سال ۲۰۰۹ [۱۳۸۸] به این سو به شدت بر جامعه مدنی ایران تاثیر گذاشته است.»
او افزود: «تصاویر پلیس که بی‌رحمانه معترضان را ضرب و شتم می‌کند شاید رفته‌رفته از صفحه تلویزیون‌ها و کامپیو‌ترها ناپدید شود، اما بسیاری از فعالان ایرانی همچنان این تصمیم دردناک را می‌گیرند که خانه‌ها و خانواده‌های خود را ترک کنند.»
در گزارش این سازمان حقوق بشری با عنوان «چرا رفتند: داستان فعالان ایرانی در تبعید» با بیش از ۵۰ ایرانی که در جست‌وجوی پناهندگی به ترکیه و عراق گریخته‌اند مصاحبه شده است.
آنها در این مصاحبه‌ها که در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ انجام شده از تجربیات خود در ایران و کشورهای میزبان خود سخن می‌گویند.
این در حالی است که مقامات ایران همواره تاکید داشته‌اند که جمهوری اسلامی حقوق بشر را رعایت می‌کند و دولت‌های غربی که از رفتار حکومت ایران انتقاد می‌کند «ریاکار» هستند و تنها می‌خواهند با توسل به حقوق بشر امتیازات سیاسی به دست آورند.
در گزارش دیدبان حقوق بشر همچنین آمده است که بسیاری از فعالان مدنی که نیروهای امنیتی و اطلاعاتی ایران آنها را به حمایت از «انقلاب مخملی» متهم می‌کنند، احتمالا ارتباط اندکی با اعتراضات پس از انتخابات داشته یا اصلا هیچ ارتباطی با آن نداشته‌اند.
این گزارش تاکید می‌کند که این فعالان مورد «کشتار و شکنجه غیرعادلانه، و بازداشت و حبس دل‌بخواهی قرار گرفته‌اند و حقوق آنها مبنی بر آزادی بیان و اجتماعات به طور گسترده نقض شده است».
دیدبان حقوق بشر در ادامه گزارش خود آماری را که کمیسر عالی سازمان ملل متحد در زمینه پناهنده‌ها منتشر کرده ذکر می‌کند که نشان می‌دهد ۱۸۱۲۸ ایرانی در سال ۲۰۱۱ درخواست پناهندگی کرده‌اند.
این در حالی است که تعداد متقاضیان ایرانی پناهندگی در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ به ترتیب ۱۱۵۳۷ و ۱۵۱۸۵ تن بوده است. بیشتر آنها نیز در کشور ترکیه درخواست پناهندگی خود را ارائه داده‌اند.
در هفته‌های اخیر چندین رخداد باعث شده است که توجهات بار دیگر به مسئله حقوق بشر در ایران معطوف شود که از جمله آنها یکی مرگ ستار بهشتی، وبلاگ‌نویس مخالف حکومت ایران، در زندان و اعتصاب غذای نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر، است.
ستار بهشتی روز ۹ آبان‌ماه توسط پلیس سایبری ایران بازداشت شد و تنها پنج روز بعد در زندان درگذشت. مقامات ایران ضرب و شتم او در زندان را تایید کرده‌اند.
خانم ستوده نیز که در اعتراض به اعمال فشار بر اعضای خانواده خود دست به اعتصاب غذا در زندان زده بود، پس از آن که مقامات ایران با خواسته او مبنی بر رفع ممنوعیت سفر خارجی فرزندش موافقت کردند، به اعتصاب غذای ۴۹ روزه خود پایان داد.
