هفته‌نامه «اکونومیست» در گزارشی از وضعیت سودان می‌نویسد که عوامل و گروه‌های طرفدار اسرائیل و ایران ممکن است بیشتر از گذشته در اوضاع بحرانی و هرج و مرج سودان درگیر شوند.
دولت‌های سودان و سودان جنوبی هر یک برای تقویت موقعیت خود در برابر دیگری، شروع کرده‌اند به جلب حمایت و دریافت کمک از دولت‌های ایران و اسرائیل و چنین رویدادی مسلما برای رفع تنش و برقراری صلح بین دو کشور سودان و سودان جنوبی نسخه درمانی خوبی نیست.
در ماه مه سال جاری، شورای امنیت سازمان ملل متحد هر دو کشور سودان و سودان جنوبی را تهدید کرد که اگر به نبرد مسلحانه پایان نداده و درمورد تقسیم منابع نفت این سرزمین به توافق نرسند، علیه هر دو کشور قطعنامه‌های تنبیهی تصویب خواهد کرد.
به فاصله چند هفته پس از این هشدار، هیئتی از سوی دولت سودان به ایران سفر کرد. دولت ایران به سودان وعده کمک‌های بیشتر داده و از جمله گفته است که در عرصه بهره‌برداری از منابع نفت به این کشور کمک خواهد کرد.
به گفته محمود احمدی‌نژاد، هر دو کشور ایران و سودان که تحت تحریم‌های شدید بین‌المللی قرار دارند «قربانی زورگویی قدرت‌های بزرگ و دشمنان بشریت» هستند.
هفته‌نامه «اکونومیست» یادآوری می‌کند که از سال ۱۹۸۹ و به قدرت رسیدن ژنرال عمر البشیر با یک کودتای نظامی، دولت سودان به متحد نزدیکی برای رژیم جمهوری اسلامی در شمال شرق آفریقا بدل شده است. ایران از نواحی شرقی سودان برای قاچاق اسلحه به خاک مصر و از آنجا برای گروه حماس در نوار غزه استفاده می‌کند.
از سوی دیگر دولت اسرائیل نیز با هدف حراست از محدوده امنیتی خود، تحرکات ایران در این بخش از شمال آفریقا را زیر نظر گرفته است. در سال ۲۰۰۹ نیروی هوایی اسرائیل کاروان حامل سلاح‌های ایرانی را که برای گروه حماس ارسال می‌شد، در حاشیه مرز سودان و مصر بمباران کرد.
به نظر می‌رسد که اکنون گروهی از سران ارتش سودان برای مقابله با سودان جنوبی می‌خواهند دامنه همکاری‌های خود را با ایران گسترش دهند. در ماه مارس امسال یک هواپیمای شناسایی بدون سرنشین ساخت ایران هدف آتش نیروهای مسلح سودان جنوبی قرار گرفت و در مرز این کشور با سودان سرنگون شد.
هفته‌نامه «اکونومیست» می‌افزاید که اسرائیل نیز به همین نسبت به سودان جنوبی کمک می‌کند. رئیس جمهور و وزیر دفاع سودان جنوبی اخیرا در اسرائیل با مقامات این کشور دیدار کرده‌اند و همکاری‌های نظامی و قراردادهای نفتی از جمله مسائل مورد مذاکره بین دو طرف بوده است.
مناسبات اسرائیل با جنوب سودان به سال‌های دهه ۱۹۶۰ میلادی بازمی‌گردد. اولین بار در آن سال‌ها نیروهای مسلح یا شورشیان سودان جنوبی از اسرائیل کمک‌های نظامی و تسلیحاتی دریافت کردند.
در سال‌های اخیر نیز کارشناسان و مستشاران نظامی اسرائیل نقش مهمی در سازمان‌دهی و تقویت ارتش سودان جنوبی ایفا می‌کنند. برخی از گزارش‌ها حاکی از آن است که مستشاران اسرائیلی در حال آموزش ارتش سودان جنوبی برای استفاده از تانک‌های مدل تی ۷۲ هستند که دولت این کشور به تازگی خریداری کرده است.
در همین حال گزارش‌های تایید نشده‌ای در رسانه‌های اسرائیل منتشر شده مبنی بر این که اسلحه‌های ساخت ایران که در سال ۲۰۱۰ در یک بندر نیجریه کشف شد قرار بود از طریق خاک کشور چاد برای سودان و بخشی از آن نیز برای گروه حماس ارسال شود.
در ماه فوریه سفیر دولت اسرائیل در سازمان ملل متحد گفت که این کشور نگران است که شرق آفریقا به منطقه امنی برای فعالیت حزب‌الله لبنان بدل شود.
هفته‌نامه «اکونومیست» در پایان این گزارش می‌نویسد که با توجه به دخالت‌های خارجی و نقش رو به افزایش ایران و اسرائیل در بحران سودان، جای تعجب ندارد که مذاکرات صلح بین سودان و سودان جنوبی همواره به بن‌بست می‌خورد.
دولت‌های سودان و سودان جنوبی هر یک برای تقویت موقعیت خود در برابر دیگری، شروع کرده‌اند به جلب حمایت و دریافت کمک از دولت‌های ایران و اسرائیل و چنین رویدادی مسلما برای رفع تنش و برقراری صلح بین دو کشور سودان و سودان جنوبی نسخه درمانی خوبی نیست.
در ماه مه سال جاری، شورای امنیت سازمان ملل متحد هر دو کشور سودان و سودان جنوبی را تهدید کرد که اگر به نبرد مسلحانه پایان نداده و درمورد تقسیم منابع نفت این سرزمین به توافق نرسند، علیه هر دو کشور قطعنامه‌های تنبیهی تصویب خواهد کرد.
به فاصله چند هفته پس از این هشدار، هیئتی از سوی دولت سودان به ایران سفر کرد. دولت ایران به سودان وعده کمک‌های بیشتر داده و از جمله گفته است که در عرصه بهره‌برداری از منابع نفت به این کشور کمک خواهد کرد.
به گفته محمود احمدی‌نژاد، هر دو کشور ایران و سودان که تحت تحریم‌های شدید بین‌المللی قرار دارند «قربانی زورگویی قدرت‌های بزرگ و دشمنان بشریت» هستند.
هفته‌نامه «اکونومیست» یادآوری می‌کند که از سال ۱۹۸۹ و به قدرت رسیدن ژنرال عمر البشیر با یک کودتای نظامی، دولت سودان به متحد نزدیکی برای رژیم جمهوری اسلامی در شمال شرق آفریقا بدل شده است. ایران از نواحی شرقی سودان برای قاچاق اسلحه به خاک مصر و از آنجا برای گروه حماس در نوار غزه استفاده می‌کند.
از سوی دیگر دولت اسرائیل نیز با هدف حراست از محدوده امنیتی خود، تحرکات ایران در این بخش از شمال آفریقا را زیر نظر گرفته است. در سال ۲۰۰۹ نیروی هوایی اسرائیل کاروان حامل سلاح‌های ایرانی را که برای گروه حماس ارسال می‌شد، در حاشیه مرز سودان و مصر بمباران کرد.
به نظر می‌رسد که اکنون گروهی از سران ارتش سودان برای مقابله با سودان جنوبی می‌خواهند دامنه همکاری‌های خود را با ایران گسترش دهند. در ماه مارس امسال یک هواپیمای شناسایی بدون سرنشین ساخت ایران هدف آتش نیروهای مسلح سودان جنوبی قرار گرفت و در مرز این کشور با سودان سرنگون شد.
هفته‌نامه «اکونومیست» می‌افزاید که اسرائیل نیز به همین نسبت به سودان جنوبی کمک می‌کند. رئیس جمهور و وزیر دفاع سودان جنوبی اخیرا در اسرائیل با مقامات این کشور دیدار کرده‌اند و همکاری‌های نظامی و قراردادهای نفتی از جمله مسائل مورد مذاکره بین دو طرف بوده است.
مناسبات اسرائیل با جنوب سودان به سال‌های دهه ۱۹۶۰ میلادی بازمی‌گردد. اولین بار در آن سال‌ها نیروهای مسلح یا شورشیان سودان جنوبی از اسرائیل کمک‌های نظامی و تسلیحاتی دریافت کردند.
در سال‌های اخیر نیز کارشناسان و مستشاران نظامی اسرائیل نقش مهمی در سازمان‌دهی و تقویت ارتش سودان جنوبی ایفا می‌کنند. برخی از گزارش‌ها حاکی از آن است که مستشاران اسرائیلی در حال آموزش ارتش سودان جنوبی برای استفاده از تانک‌های مدل تی ۷۲ هستند که دولت این کشور به تازگی خریداری کرده است.
در همین حال گزارش‌های تایید نشده‌ای در رسانه‌های اسرائیل منتشر شده مبنی بر این که اسلحه‌های ساخت ایران که در سال ۲۰۱۰ در یک بندر نیجریه کشف شد قرار بود از طریق خاک کشور چاد برای سودان و بخشی از آن نیز برای گروه حماس ارسال شود.
در ماه فوریه سفیر دولت اسرائیل در سازمان ملل متحد گفت که این کشور نگران است که شرق آفریقا به منطقه امنی برای فعالیت حزب‌الله لبنان بدل شود.
هفته‌نامه «اکونومیست» در پایان این گزارش می‌نویسد که با توجه به دخالت‌های خارجی و نقش رو به افزایش ایران و اسرائیل در بحران سودان، جای تعجب ندارد که مذاکرات صلح بین سودان و سودان جنوبی همواره به بن‌بست می‌خورد.
