به گزارش خبرگزاری رویترز، حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، حمید ابوطالبی را به عنوان نماینده دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد برگزیده است. او جانشین محمد خزاغی خواهد شد که هم اینک در تهران به سر می‌برد.
در همین حال وب‌سایت خبری بلومبرگ در گزارش روز یکشنبه خود نوشت که حمید ابوطالبی عضو گروه «دانشجویان پیرو خط امام» و از اشغال‌کنندگان سفارت آمریکا در تهران بوده است.
حمید ابوطالبی در مصاحبه با خبرآن‌لاین در روز ۱۸ اسفند سال گذشته دست داشتن در گروگان‌گیری سفارت آمریکا را تکذیب کرده و گفته بود که تنها در هفته‌های اول در زمانی که کارکنان زن و چند سیاه‌پوست سفارت آزاد شدند به عنوان مترجم در کنفرانس خبری حضور داشته است.
رادیوفردا در گفت‌وگو با حسین علیزاده، دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی در فنلاند، ابتدا از پیشینه حمید ابوطالبی در وزارت خارجه ایران پرسیده است.
حسین علیزاده: آقای ابوطالبی یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه بوده که هم سابقه درازی در دوران سفیری در کشورهای مختلف و هم مدیریت‌های در سطوح مختلف در مرکز در وزارت خارجه برعهده داشته است و سابقه مدیریتی درخشانی را در پرونده کاری خودش دارد، در زمانی که آقای روحانی در مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام کار می‌کردند، جزو حلقه‌های نزدیک به آقای حسن روحانی بود و اخیرا به عنوان معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری منسوب شده بودند.
پس این‌ها نشان می‌دهد که یک نزدیکی و تقاربی با آقای روحانی داشته و دارند، اما از آن طرف، تعلل قابل ملاحظه ایالات متحده برای صدور روادید ایشان به منظور رفتن به عنوان سفیر ایران نزد سازمان ملل در محافل داخلی ایران هم پرسش‌برانگیز شده است.
اما از همه عجیب‌تر، سکوت وزارت خارجه است که نسبت به این مسئله و آن اتهامی که از سوی برخی رسانه‌ها از جمله بلومبرگ به ایشان وارد شده که ایشان در زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران از جمله دانشجویان خط امام بوده و از این جهت به آقای ابوطالبی ویزا داده نشده است. این سکوت به جای خود بسیار پرسش‌برانگیز است.
تنها واکنشی که در این میان شنیده شده است، فقط واکنش خود آقای ابوطالبی است مبنی بر این که گفته‌اند که ایشان در آن زمان در آن ماجرا دست نداشته و اساسا در ایران نبوده و بعدها برای برخی امور ترجمه به آن گروه پیوسته و کارهایی را انجام داده است.
حمید ابوطالبی چه شخصیتی دارد و در روند دیپلماتیک چه مراحلی باید طی بشود تا دیپلمات جدید کار خود را در کشور دیگر و در این مورد خاص در سازمان ملل آغاز کند؟
منسوب شدن به عنوان مقام سفیر در نزد کشوری دیگر، یک مقام بسیار مهمی است، خصوصا این که فرد منسوب شده به عنوان سفیر نزد سازمان ملل باشد که مقام بسیار ذی‌ارج و اهمیت‌داری است.
آقای ابوطالبی به دلیل این که سابقه مدیریتی بسیار درازی را داشتند و مسلط به زبان‌های فرانسه و انگلیسی هستند و در بخش‌های مدیریتی وزارت خارجه هم کار کرده و حلقه نزدیک به آقای روحانی هم بوده‌اند، طبیعتا به عنوان امین آقای روحانی برای این پست اعزام شده و در معنا، اگر موافقت صادر نشود از طرف دولت پذیرنده که ایشان قرار است به آنجا برود، این در معنای سیاسی بار بسیار منفی دارد در روابطی که بین تهران و واشینگتن در این ماه‌های اخیر شاهد آن بودیم. در این ماه‌ها بین طرفین مذاکرات، نشست و برخاست‌هایی بوده و این مشکل، طبیعتا بار منفی بدی خواهد داشت.
آقای علیزاده، مقر سازمان ملل در نیویورک قرار دارد، اما آیا اصولا آمریکا می‌تواند به خاطر وجود فیزیکی سازمان ملل در کشورش از حضور یا ورود آقای ابوطالبی به نیویورک و مقر سازمان ملل، جلوگیری کند؟
قطعا این طور است. به دلیل این که از روزی که پذیرفته شد که مقر سازمان ملل در نیویورک باشد، پذیرفته شد که کلیه قوانین داخلی کشور پذیرنده یعنی ایالات متحده، می‌بایست توسط سازمان ملل مراعات بشود.
پس بنابراین اگر در موردی، سازمان ملل فردی را بپذیرد، ولی دولت پذیرنده یعنی ایالات متحده به دلایلی مثل همین مورد مخالف باشد، اینجا تقدم با حق دولت پذیرنده است، آنجا خاک کشورش محسوب می‌شود و به طور معمول هم کشورهای اعزام‌کننده سفرا و دیپلمات‌ها این نکته را در نظر می‌گیرند تا به چنین مخمصه‌هایی برنخورند تا نه مشکل برای دولت فرستنده و نه مشکل برای دولت پذیرنده پیش نیاید. به هر حال کار سازمان ملل را به یک معنا مختل می‌کند، لذا در این مورد اگر به این مسئله توجه نشده، بار معنایی بدی برای آقای روحانی خواهد داشت.
در همین حال وب‌سایت خبری بلومبرگ در گزارش روز یکشنبه خود نوشت که حمید ابوطالبی عضو گروه «دانشجویان پیرو خط امام» و از اشغال‌کنندگان سفارت آمریکا در تهران بوده است.
حمید ابوطالبی در مصاحبه با خبرآن‌لاین در روز ۱۸ اسفند سال گذشته دست داشتن در گروگان‌گیری سفارت آمریکا را تکذیب کرده و گفته بود که تنها در هفته‌های اول در زمانی که کارکنان زن و چند سیاه‌پوست سفارت آزاد شدند به عنوان مترجم در کنفرانس خبری حضور داشته است.
رادیوفردا در گفت‌وگو با حسین علیزاده، دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی در فنلاند، ابتدا از پیشینه حمید ابوطالبی در وزارت خارجه ایران پرسیده است.
حسین علیزاده: آقای ابوطالبی یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه بوده که هم سابقه درازی در دوران سفیری در کشورهای مختلف و هم مدیریت‌های در سطوح مختلف در مرکز در وزارت خارجه برعهده داشته است و سابقه مدیریتی درخشانی را در پرونده کاری خودش دارد، در زمانی که آقای روحانی در مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام کار می‌کردند، جزو حلقه‌های نزدیک به آقای حسن روحانی بود و اخیرا به عنوان معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری منسوب شده بودند.
پس این‌ها نشان می‌دهد که یک نزدیکی و تقاربی با آقای روحانی داشته و دارند، اما از آن طرف، تعلل قابل ملاحظه ایالات متحده برای صدور روادید ایشان به منظور رفتن به عنوان سفیر ایران نزد سازمان ملل در محافل داخلی ایران هم پرسش‌برانگیز شده است.
اما از همه عجیب‌تر، سکوت وزارت خارجه است که نسبت به این مسئله و آن اتهامی که از سوی برخی رسانه‌ها از جمله بلومبرگ به ایشان وارد شده که ایشان در زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران از جمله دانشجویان خط امام بوده و از این جهت به آقای ابوطالبی ویزا داده نشده است. این سکوت به جای خود بسیار پرسش‌برانگیز است.
تنها واکنشی که در این میان شنیده شده است، فقط واکنش خود آقای ابوطالبی است مبنی بر این که گفته‌اند که ایشان در آن زمان در آن ماجرا دست نداشته و اساسا در ایران نبوده و بعدها برای برخی امور ترجمه به آن گروه پیوسته و کارهایی را انجام داده است.
حمید ابوطالبی چه شخصیتی دارد و در روند دیپلماتیک چه مراحلی باید طی بشود تا دیپلمات جدید کار خود را در کشور دیگر و در این مورد خاص در سازمان ملل آغاز کند؟
منسوب شدن به عنوان مقام سفیر در نزد کشوری دیگر، یک مقام بسیار مهمی است، خصوصا این که فرد منسوب شده به عنوان سفیر نزد سازمان ملل باشد که مقام بسیار ذی‌ارج و اهمیت‌داری است.
آقای ابوطالبی به دلیل این که سابقه مدیریتی بسیار درازی را داشتند و مسلط به زبان‌های فرانسه و انگلیسی هستند و در بخش‌های مدیریتی وزارت خارجه هم کار کرده و حلقه نزدیک به آقای روحانی هم بوده‌اند، طبیعتا به عنوان امین آقای روحانی برای این پست اعزام شده و در معنا، اگر موافقت صادر نشود از طرف دولت پذیرنده که ایشان قرار است به آنجا برود، این در معنای سیاسی بار بسیار منفی دارد در روابطی که بین تهران و واشینگتن در این ماه‌های اخیر شاهد آن بودیم. در این ماه‌ها بین طرفین مذاکرات، نشست و برخاست‌هایی بوده و این مشکل، طبیعتا بار منفی بدی خواهد داشت.
آقای علیزاده، مقر سازمان ملل در نیویورک قرار دارد، اما آیا اصولا آمریکا می‌تواند به خاطر وجود فیزیکی سازمان ملل در کشورش از حضور یا ورود آقای ابوطالبی به نیویورک و مقر سازمان ملل، جلوگیری کند؟
قطعا این طور است. به دلیل این که از روزی که پذیرفته شد که مقر سازمان ملل در نیویورک باشد، پذیرفته شد که کلیه قوانین داخلی کشور پذیرنده یعنی ایالات متحده، می‌بایست توسط سازمان ملل مراعات بشود.
پس بنابراین اگر در موردی، سازمان ملل فردی را بپذیرد، ولی دولت پذیرنده یعنی ایالات متحده به دلایلی مثل همین مورد مخالف باشد، اینجا تقدم با حق دولت پذیرنده است، آنجا خاک کشورش محسوب می‌شود و به طور معمول هم کشورهای اعزام‌کننده سفرا و دیپلمات‌ها این نکته را در نظر می‌گیرند تا به چنین مخمصه‌هایی برنخورند تا نه مشکل برای دولت فرستنده و نه مشکل برای دولت پذیرنده پیش نیاید. به هر حال کار سازمان ملل را به یک معنا مختل می‌کند، لذا در این مورد اگر به این مسئله توجه نشده، بار معنایی بدی برای آقای روحانی خواهد داشت.