رئیس سازمان نهضت سوادآموزی ایران از وجود یک میلیون و ۳۰۰ هزار بیسواد مطلق در کشور خبر داد.
علی باقرزاده در گفت‌وگو با خبرگزاری کار ایران، ایلنا، بخشی از این افراد را «آموزش‌ناپذیر» توصیف کرد.
به گفته وی٬ تفاوت آمار میان تعداد بی‌سوادانی که نهضت سوادآموزی اعلام می‌کند و آمار سرشماری٬ به وجود بی‌سوادان «آموزش‌ناپذیر» بازمی‌گردد.
آقای باقرزاده این افراد را افرادی «دچار اختلالات ذهنی خیلی حاد» و دارای «بهره هوشی کم و اختلالات شدید عصبی» معرفی کرده و افزود: «عملا نمی‌توانیم برای آنها برنامه آموزشی داشته باشیم.»
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی ایران در ادامه این گفت‌وگو افزود که بخش قابل توجهی از فعالیت‌های این سازمان معطوف به زنان و دختران و مناطق محروم و حاشیه‌ای است.
آن طور که وی اعلام کره٬ در سال ۹۵ در سیستان و بلوچستان حدود ۵۲ هزار نفر، در آذربایجان غربی ۴۲ هزار و ۵۰۰ نفر، در خوزستان ۴۶ هزار نفر، در کردستان ۱۵ هزار نفر و در کرمان ۲۶ هزار نفر تحت پوشش این سازمان قرار گرفتند.
باقرزاده تعداد افراد تحت پوشش سازمان نهضت سوادآموزی در شهر تهران در سال ۹۵ را هم ده هزار نفر اعلام کرده و افزود که آنها «عمدتا مربوط به مناطق خیلی خاص و سکونتگاه‌های غیررسمی تهران» هستند.
به گفته وی٬ در شهرستان‌های تهران نیز ۱۷ هزار نفر تحت پوشش این سازمان قرار گرفتند که بیشتر آنها از ساکنان «پاکدشت، ورامین، کهریزک و اطراف رباط کریم٬ رودهن و بومهن و مناطق خاص» هستند.
باقرزاده از دیگر اقشار تحت پوشش سازمان نهضت سوادآموزی ایران را زندانیان٬ معلولان و اتباع خارجی معرفی کرد.
به گفته معاون وزیر آموزش و پرورش٬ از هفت هزار و ۵۰۰ معلول تحت پوشش این سازمان٬ پنج هزار و ۵۰۰ نفر بیسواد مطلق بودند.
این آمار در شرایطی بیان شده که پیشتر شماری از چهره‌های کابینه روحانی از جمله علی ربیعی٬ وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره رابطه فقر اقتصادی و فقر آموزشی گزارشی ارائه کرده بودند.
در همین زمینه مسعود نیلی٬ مشاور ارشد اقتصادی حسن روحانی، در آبان‌ماه سال ۹۳ در همایش آسیب‌شناسی فقر گفته بود که «در واقع فقر بازتولید می‌شود٬ زیرا خانواده‌های فقیر توانایی فراهم کردن امکانات آموزشی را ندارند.»
آمار رئیس نهضت سوادآموزی ایران درباره مناطقی که بیشترین تعداد بی‌سوادان را دارند نیز نشان می‌دهد این مناطق عمدتا محروم و دارای فقر اقتصادی است.
