شبکه خبری سیانان در گزارشی با اشاره به سخنرانی و مصاحبههای اخیر حسین موسویان، مذاکرهکننده سابق جمهوری اسلامی در پرونده هستهای ایران، مینویسد با وجود آن که پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد، آقای موسویان از این مقام برکنار و حتی به جاسوسی برای قدرتهای غربی متهم شد، وی هنوز هم از اهداف و بلندپروازیهای اتمی کشورش دفاع میکند.
آقای موسویان که از چندی پیش به آمریکا مهاجرت کرده و در حال حاضر در دانشگاه پرینستون مشغول پژوهش است روز سهشنبه گذشته در یک سخنرانی یکساعته در مرکز مطالعاتی کارنگی آمریکا گفت که ارزیابیهای غرب در مورد تلاش ایران برای تولید سلاح هستهای نادرست است.
وی در این سخنرانی بارها تاکید کرد که دولتهای غربی و بهویژه آمریکا باید حق ایران برای داشتن و پیشبرد برنامههای هستهای را به رسمیت بشناسند، و رفع سوء ظنها و بیاعتمادی هم به نفع آمریکا و هم به نفع ایران خواهد بود.
آقای موسویان افزود که جامعه بینالملل باید تحریمها علیه ایران را کاهش دهد. وی گفت: «حکومت ایران تحت فشارهای خارجی نمیتواند عقبنشینی کرده و امتیاز دهد و فعالیت تحت فشارهای خارجی یک بخش از فرهنگ ایرانیان است.»
شبکه خبری سیانان میافزاید که سخنرانی حسین موسویان توجه فراوانی به خود جلب کرد و جمعیت زیادی برای شنیدن این سخنرانی جمع شده بودند. وی تا قبل از این که مورد غضب دولت احمدینژاد قرار بگیرد مسئول کمیسیون سیاست خارجی شورای امنیت ملی ایران و مسئول مذاکرات هستهای این کشور بود. بنابراین بسیاری میخواستند نظرات و تجربیات شخصی فردی که در درون ساختار قدرت جمهوری اسلامی بوده است را بشنوند.
همزمان روز سهشنبه کتاب خاطرات سیاسی آقای موسویان در ۶۱۲ صفحه تحت عنوان «بحران هستهای ایران» منتشر شد. اما در طول سخنرانی روز سهشنبه در مرکز مطالعاتی کارنگی آقای موسویان درباره حوادثی که منجر به دستگیری وی شد و فراز و نشیبهای سرنوشت سیاسی او در فاصله سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ توضیح چندانی نداد.
بر اساس اطلاعیه مطبوعاتی دانشگاه پرینستون که برای دعوت به سخنرانی آقای موسویان منتشر شد، این مقام سابق جمهوری اسلامی ایران به خاطر مخالفتهایش با سیاستهای محمود احمدینژاد در عرصه روابط خارجی و سیاست هستهای به جاسوسی متهم شده بود، ولی در دو محاکمه جداگانه در ایران از او رفع اتهام شده است.
به نوشته شبکه خبری سیانان، مرکز مطالعاتی کارنگی روز دوشنبه گزیده کوتاهی از کتاب خاطرات سید حسین موسویان را منتشر کرده است. یکی از این مطالب به ویژگیهای کار با محمود احمدینژاد اختصاص دارد. آقای موسویان با ذکر تمام جزئیات، ملاقات خود با رئیس جمهور جدید ایران در روز نوزدهم ماه ژوئیه ۲۰۰۵ را که در دفتر کار موقت رئیس جمهور در ساختمان مجلس در تهران انجام شده بود تشریح میکند. ملاقاتی که قرار بود پانزده دقیقه باشد حدود دو ساعت طول کشید.
آقای موسویان مینویسد: «رئیس جمهور منتخب و من نه فقط در مورد مسائل مربوط به برنامههای هستهای، بلکه در ابعادی وسیعتر درباره مناسبات ایران با غرب صحبت کردیم. ما در هیچ یک از مسائل مورد گفتوگو حتی یک نقطه نظر مشترک نیز نداشتیم. در این فرصت من با دیدگاههای وی در مورد سیاست خارجی آشنا شدم که به نظر من تندروانهترین موضعگیری در میان مواضع سیاستمداران ایرانی از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران بود.»
آقای موسویان در ادامه میافزاید: «آقای احمدینژاد با صراحت به من گفت که احکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی و احتمال ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد، تصویب قطعنامههای تنبیهی علیه ایران در شورای امنیت، موضعگیری کشورهای غربی علیه ایران و به طور کلی مناسبات ایران با کشورهای غربی برای وی هیچ اهمیتی ندارد.»
محمود احمدینژاد در این دیدار به حسین موسویان میگوید که از اعمال تحریمهای بینالمللی علیه ایران استقبال میکند، چون این گونه فشارها باعث خواهند شد که ایران استقلال و خودکفایی بیشتری پیدا کند.
سید حسین موسویان در ادامه نقل این خاطره مینویسد: «پس از این ملاقات متوجه شدم که ایران به سمت یک بحران و رویارویی جدید در سطح منطقه و همچنین در سطح بینالمللی حرکت خواهد کرد. من هیچ شکی نداشتم که آقای احمدینژاد بدون هیچ گونه توافق و مشورتی با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و جامعه بینالملل دستور آغاز غنیسازی اورانیوم را صادر خواهد کرد.»
مسئول سابق مذاکرات هستهای ایران در ادامه خاطرات خود میافزاید: «شکی نداشتم که با یک چنین تصمیماتی حتما پروژه هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع خواهد شد و به زودی تحریمهایی علیه ایران به تصویب خواهد رسید.»
او میگوید که پس از این ملاقات مهم با محمود احمدینژاد استعفای خود را اعلام کرد.
آقای موسویان که از چندی پیش به آمریکا مهاجرت کرده و در حال حاضر در دانشگاه پرینستون مشغول پژوهش است روز سهشنبه گذشته در یک سخنرانی یکساعته در مرکز مطالعاتی کارنگی آمریکا گفت که ارزیابیهای غرب در مورد تلاش ایران برای تولید سلاح هستهای نادرست است.
وی در این سخنرانی بارها تاکید کرد که دولتهای غربی و بهویژه آمریکا باید حق ایران برای داشتن و پیشبرد برنامههای هستهای را به رسمیت بشناسند، و رفع سوء ظنها و بیاعتمادی هم به نفع آمریکا و هم به نفع ایران خواهد بود.
آقای موسویان افزود که جامعه بینالملل باید تحریمها علیه ایران را کاهش دهد. وی گفت: «حکومت ایران تحت فشارهای خارجی نمیتواند عقبنشینی کرده و امتیاز دهد و فعالیت تحت فشارهای خارجی یک بخش از فرهنگ ایرانیان است.»
شبکه خبری سیانان میافزاید که سخنرانی حسین موسویان توجه فراوانی به خود جلب کرد و جمعیت زیادی برای شنیدن این سخنرانی جمع شده بودند. وی تا قبل از این که مورد غضب دولت احمدینژاد قرار بگیرد مسئول کمیسیون سیاست خارجی شورای امنیت ملی ایران و مسئول مذاکرات هستهای این کشور بود. بنابراین بسیاری میخواستند نظرات و تجربیات شخصی فردی که در درون ساختار قدرت جمهوری اسلامی بوده است را بشنوند.
همزمان روز سهشنبه کتاب خاطرات سیاسی آقای موسویان در ۶۱۲ صفحه تحت عنوان «بحران هستهای ایران» منتشر شد. اما در طول سخنرانی روز سهشنبه در مرکز مطالعاتی کارنگی آقای موسویان درباره حوادثی که منجر به دستگیری وی شد و فراز و نشیبهای سرنوشت سیاسی او در فاصله سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ توضیح چندانی نداد.
بر اساس اطلاعیه مطبوعاتی دانشگاه پرینستون که برای دعوت به سخنرانی آقای موسویان منتشر شد، این مقام سابق جمهوری اسلامی ایران به خاطر مخالفتهایش با سیاستهای محمود احمدینژاد در عرصه روابط خارجی و سیاست هستهای به جاسوسی متهم شده بود، ولی در دو محاکمه جداگانه در ایران از او رفع اتهام شده است.
به نوشته شبکه خبری سیانان، مرکز مطالعاتی کارنگی روز دوشنبه گزیده کوتاهی از کتاب خاطرات سید حسین موسویان را منتشر کرده است. یکی از این مطالب به ویژگیهای کار با محمود احمدینژاد اختصاص دارد. آقای موسویان با ذکر تمام جزئیات، ملاقات خود با رئیس جمهور جدید ایران در روز نوزدهم ماه ژوئیه ۲۰۰۵ را که در دفتر کار موقت رئیس جمهور در ساختمان مجلس در تهران انجام شده بود تشریح میکند. ملاقاتی که قرار بود پانزده دقیقه باشد حدود دو ساعت طول کشید.
آقای موسویان مینویسد: «رئیس جمهور منتخب و من نه فقط در مورد مسائل مربوط به برنامههای هستهای، بلکه در ابعادی وسیعتر درباره مناسبات ایران با غرب صحبت کردیم. ما در هیچ یک از مسائل مورد گفتوگو حتی یک نقطه نظر مشترک نیز نداشتیم. در این فرصت من با دیدگاههای وی در مورد سیاست خارجی آشنا شدم که به نظر من تندروانهترین موضعگیری در میان مواضع سیاستمداران ایرانی از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران بود.»
آقای موسویان در ادامه میافزاید: «آقای احمدینژاد با صراحت به من گفت که احکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی و احتمال ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد، تصویب قطعنامههای تنبیهی علیه ایران در شورای امنیت، موضعگیری کشورهای غربی علیه ایران و به طور کلی مناسبات ایران با کشورهای غربی برای وی هیچ اهمیتی ندارد.»
محمود احمدینژاد در این دیدار به حسین موسویان میگوید که از اعمال تحریمهای بینالمللی علیه ایران استقبال میکند، چون این گونه فشارها باعث خواهند شد که ایران استقلال و خودکفایی بیشتری پیدا کند.
سید حسین موسویان در ادامه نقل این خاطره مینویسد: «پس از این ملاقات متوجه شدم که ایران به سمت یک بحران و رویارویی جدید در سطح منطقه و همچنین در سطح بینالمللی حرکت خواهد کرد. من هیچ شکی نداشتم که آقای احمدینژاد بدون هیچ گونه توافق و مشورتی با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و جامعه بینالملل دستور آغاز غنیسازی اورانیوم را صادر خواهد کرد.»
مسئول سابق مذاکرات هستهای ایران در ادامه خاطرات خود میافزاید: «شکی نداشتم که با یک چنین تصمیماتی حتما پروژه هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع خواهد شد و به زودی تحریمهایی علیه ایران به تصویب خواهد رسید.»
او میگوید که پس از این ملاقات مهم با محمود احمدینژاد استعفای خود را اعلام کرد.