گزارش تازه سازمان بهداشت جهانی از آلودگی هوا حاکی از آن است که پنج شهر در دنیا آلودهترین آب و هوا را دارند، چهار شهر در هند و یک شهر در صدر آنها در ایران، شهر زابل.
طبق گزارش این سازمان بینالمللی که روز پنجشنبه، ۲۳ اردیبهشت، منتشر شد، شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان و هممرز با کشور افغانستان در مقیاس آلودگی هوا رتبه ۲۱۷ را دارد.
برای درک شدت بدی آب و هوا در شهر زابل و یافتن تصویری درست از رتبه ۲۱۷ برای این شهر بهتر است به رتبه شهر دهلی نو توجه کرد.
دهلی نو، پایتخت هند، در سال ۲۰۱۴ لقب آلودهترین شهر دنیا را با رتبه ۱۵۳ به خود اختصاص داد.
طبق گزارش تازه سازمان بهداشت جهانی که میزان آلودگی هوا در سال گذشته میلادی یعنی ۲۰۱۵ را نشان میدهد، شهر دهلی نو در این سال وضع بهتری پیدا کرده و از مقام اول به مقام نهم آلودگی رسیده است.
این سازمان در گزارش خود میگوید که در پنج سال گذشته آلودگی هوا در سراسر جهان هشت درصد افزایش یافته است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، پس از شهر زابل، چهار شهر دیگر از کشور هند در فهرست آلودهترین نقاط دنیا قرار دارند: گوآلیور، اللهآباد، پاتنا و رایپور.
رتبه گوآلیور که پس از زابل آلودهترین هوای دنیا را دارد در گزارش سازمان جهانی بهداشت ۱۷۶ ثبت شده است.
استنشاق ذرات ریز گردوغبار یا همان ریزگردها در درازمدت میتواند باعث بروز سرطان ریه، انواع سکته و بیماریهای قلبی و همین طور بروز نشانههای حمله قلبی در افراد شود.
بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی، سالانه بیش از هفت میلیون نفر بر اثر آلودگی هوا دچار مرگ زودرس میشوند که از این میان سه میلیون نفر بر اثر کیفیت هوای بیرون جان خود را از دست میدهند.
در همین زمینه محمد آقاجانی، معاون درمان در وزارت بهداشت ایران، روز چهارشنبه، ۱۶ اردیبهشت، در همایشی گفت که مرگومیر بر اثر نارسایی قلبی در کشور دو برابر میزان مرگ قلبی در قاره آسیاست.
سازمان بهداشت جهانی دلایل عمده آلودگی هوا را تعداد بالای خودرو، بهویژه خودروهای دیزلی، سیستمهای گرما و سرمای ساختمانها، نوع مدیریت زباله، کشاورزی و استفاده از ذغال سنگ اعلام کرده است.
استان خوزستان و دیگر استانهای غربی ایران طی سالهای گذشته بارها با آلودگی شدید هوا و افزایش پدیده ریزگردها روبهرو بودهاند و این معضل در چندین مورد حتی کل شهرها را به تعطیلی کشانده است.
انتقال ریزگردها از کشورهای همجوار و نزدیک به ایران، از اردن و سوریه تا عربستان و کمآبی و خشک شدن تدریجی اراضی غرب ایران از جمله موارد افزایش آلودگی هوا عنوان میشوند.