نظرسنجیهایی که طی ماههای گذشته توسط موسسه بینالمللی نظرسنجی «گالوپ» انجام گرفته و اخیرا نتایج آنها انتشار یافته است نشان میدهد که مردم یونان از نظر ناامیدی و بدبینی نسبت به آینده خود در صدر فهرست کشورهای جهان قرار دارند.
۴۲ درصد از مردم یونان میگویند که شرایط زندگی آنها در پنج سال آینده یعنی تا سال ۲۰۱۷ بدتر از امروزشان خواهد بود.
در این فهرست پس از یونان مردم دو کشور سوریه و جمهوری چک با ۳۳ درصد ناامیدی و بدبینی نسبت به آینده در مقام دوم و سوم قرار دارند و پس از آنها نیز پرتغال، ژاپن و اسلوونی با حدود ۳۰ درصد در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند.
ناامیدی و بیاعتمادی مردم یونان به آینده با الگوی عمومی این امر در سطح جهان تفاوت فراوانی دارد. برای نمونه، فقط ۲۵ درصد از مردم یونان نسبت به آینده امیدوار و خوشبین هستند. در صورتی که در سایر کشورهای اروپایی میزان متوسط امیدواری به آینده حدود ۳۶ درصد و در سطح جهان حدود ۶۶ درصد است.
در فهرست خوشبینترین ملتهای اروپا، مردم لیتوانی با ۶۰ درصد در مقام و مردم لوکزامبورگ با ۲۰ درصد در مقام آخر قرار گرفتهاند. مردم استونی، بریتانیا، ایرلند و سوئد نیز جزء خوشبینترها ملتهای اروپا نسبت به آینده زندگی هستند.
موسسه «گالوپ» در انجام این نظرسنجی از داوطلبان خواسته است که میزان رضایت خود از شرایط فعلی را با درجات مختلف، از نمره یک تا ده، توصیف کرده و سپس میزان امیدواری به بهبود وضعیت در آینده را با همین مقیاس مشخص کنند.
نکته قابل توجه این است که میزان امیدواری به بهبود شرایط زندگی در مردم کشورهایی که در مجموع و تاکنون شرایط خوبی نداشتهاند بیشتر است. به همین دلیل بالاترین رقم امیدواری به تحول و بهبود وضعیت زندگی را میتوان در میان کشورهای توسعهنیافته یا در حال توسعه مشاهده کرد.
در مقابل ارزیابی مثبت از شرایط فعلی زندگی معمولا در میان مردم کشورهای توسعهیافته مشاهده میشود که اکنون تحت تاثیر بحران اقتصادی سالهای اخیر میزان امیدواری آنها به آینده و بهبود شرایط زندگی به نسبت نظرسنجیهای قبلی کاهشی قابل توجه را نشان میدهد.
برای مثال، بر اساس این نظرسنجی حدود دو سوم از جمعیت کانادا، استرالیا و اروپا از شرایط زندگی خود نسبتا راضی هستند. اما در میان نیمی از این کشورها میزان امیدواری به بهبود شرایط زندگی طی سالهای اخیر کاهش یافته است.
این کاهش امیدواری و خوشبینی را بیش از همه میتوان در میان مردم کشورهای جنوب اروپا مشاهده کرد که نسبت بهه سایر کشورهای این قاره از بحران اقتصادی سالهای اخیر بیشتر لطمه دیدهاند.
نتایج نظرسنجیهای موسسه «گالوپ» همچنین نشان میدهد که در مجموع اکثر مردم اروپا باور ندارند که تحول مهم و سریعی در این کشورها روی خواهد داد، ولی معتقدند که ثبات اقتصادی بهزودی به این کشورها بازخواهد گشت.
کارشناسان معتقدند که در برخی مواد عدم امیدواری به آینده حتی میتواند از عامل نارضایتی از شرایط فعلی جدیتر و نگرانکنندهتر باشد. بیاعتمادی و بدبینی به آینده ممکن است برای ثبات سیاسی و اجتماعی کشورها خطرناک باشد. نمونه این شرایط را میتوان در اوضاع بیثبات سیاسی کشورهای جنوب اروپا مثل یونان و پرتغال و حتی اسپانیا مشاهده کرد.
اما اگر کل جهان را در نظر بگیریم، نتایج نظرسنجیهای موسسه «گالوپ» نشان میدهد که میزان امیدواری به آینده در مجموع در حد نصاب خوبی است. حتی در کشورهایی که شرایط زندگی و میزان رضایت مردم در حد پایینی است این امیدواری به آینده وجود دارد. به همین دلیل مادامی که چنین امیدواری وجود دارد رهبران باید با استفاده از این عامل مثبت برای پیشبرد و اجرای تحولات بیشتر در این کشورها استفاده کنند.
این نظرسنجی در ماههای پایانی سال ۲۰۱۱ و از طریق مصاحبههای حضوری یا تلفنی با حدود هزار نفر از جمعیت ۱۴۸ کشور جهان انجام شده است. بر اساس موازین رایج در یک چنین نظرسنجیهایی میتوان گفت که میزان دقت آن حدود ۹۵ درصد است.
۴۲ درصد از مردم یونان میگویند که شرایط زندگی آنها در پنج سال آینده یعنی تا سال ۲۰۱۷ بدتر از امروزشان خواهد بود.
در این فهرست پس از یونان مردم دو کشور سوریه و جمهوری چک با ۳۳ درصد ناامیدی و بدبینی نسبت به آینده در مقام دوم و سوم قرار دارند و پس از آنها نیز پرتغال، ژاپن و اسلوونی با حدود ۳۰ درصد در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند.
ناامیدی و بیاعتمادی مردم یونان به آینده با الگوی عمومی این امر در سطح جهان تفاوت فراوانی دارد. برای نمونه، فقط ۲۵ درصد از مردم یونان نسبت به آینده امیدوار و خوشبین هستند. در صورتی که در سایر کشورهای اروپایی میزان متوسط امیدواری به آینده حدود ۳۶ درصد و در سطح جهان حدود ۶۶ درصد است.
در فهرست خوشبینترین ملتهای اروپا، مردم لیتوانی با ۶۰ درصد در مقام و مردم لوکزامبورگ با ۲۰ درصد در مقام آخر قرار گرفتهاند. مردم استونی، بریتانیا، ایرلند و سوئد نیز جزء خوشبینترها ملتهای اروپا نسبت به آینده زندگی هستند.
موسسه «گالوپ» در انجام این نظرسنجی از داوطلبان خواسته است که میزان رضایت خود از شرایط فعلی را با درجات مختلف، از نمره یک تا ده، توصیف کرده و سپس میزان امیدواری به بهبود وضعیت در آینده را با همین مقیاس مشخص کنند.
نکته قابل توجه این است که میزان امیدواری به بهبود شرایط زندگی در مردم کشورهایی که در مجموع و تاکنون شرایط خوبی نداشتهاند بیشتر است. به همین دلیل بالاترین رقم امیدواری به تحول و بهبود وضعیت زندگی را میتوان در میان کشورهای توسعهنیافته یا در حال توسعه مشاهده کرد.
در مقابل ارزیابی مثبت از شرایط فعلی زندگی معمولا در میان مردم کشورهای توسعهیافته مشاهده میشود که اکنون تحت تاثیر بحران اقتصادی سالهای اخیر میزان امیدواری آنها به آینده و بهبود شرایط زندگی به نسبت نظرسنجیهای قبلی کاهشی قابل توجه را نشان میدهد.
برای مثال، بر اساس این نظرسنجی حدود دو سوم از جمعیت کانادا، استرالیا و اروپا از شرایط زندگی خود نسبتا راضی هستند. اما در میان نیمی از این کشورها میزان امیدواری به بهبود شرایط زندگی طی سالهای اخیر کاهش یافته است.
این کاهش امیدواری و خوشبینی را بیش از همه میتوان در میان مردم کشورهای جنوب اروپا مشاهده کرد که نسبت بهه سایر کشورهای این قاره از بحران اقتصادی سالهای اخیر بیشتر لطمه دیدهاند.
نتایج نظرسنجیهای موسسه «گالوپ» همچنین نشان میدهد که در مجموع اکثر مردم اروپا باور ندارند که تحول مهم و سریعی در این کشورها روی خواهد داد، ولی معتقدند که ثبات اقتصادی بهزودی به این کشورها بازخواهد گشت.
کارشناسان معتقدند که در برخی مواد عدم امیدواری به آینده حتی میتواند از عامل نارضایتی از شرایط فعلی جدیتر و نگرانکنندهتر باشد. بیاعتمادی و بدبینی به آینده ممکن است برای ثبات سیاسی و اجتماعی کشورها خطرناک باشد. نمونه این شرایط را میتوان در اوضاع بیثبات سیاسی کشورهای جنوب اروپا مثل یونان و پرتغال و حتی اسپانیا مشاهده کرد.
اما اگر کل جهان را در نظر بگیریم، نتایج نظرسنجیهای موسسه «گالوپ» نشان میدهد که میزان امیدواری به آینده در مجموع در حد نصاب خوبی است. حتی در کشورهایی که شرایط زندگی و میزان رضایت مردم در حد پایینی است این امیدواری به آینده وجود دارد. به همین دلیل مادامی که چنین امیدواری وجود دارد رهبران باید با استفاده از این عامل مثبت برای پیشبرد و اجرای تحولات بیشتر در این کشورها استفاده کنند.
این نظرسنجی در ماههای پایانی سال ۲۰۱۱ و از طریق مصاحبههای حضوری یا تلفنی با حدود هزار نفر از جمعیت ۱۴۸ کشور جهان انجام شده است. بر اساس موازین رایج در یک چنین نظرسنجیهایی میتوان گفت که میزان دقت آن حدود ۹۵ درصد است.