شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ايران روز جمعه يازدهم اسفند، خط هوايی تهران – کاراکاس را راه اندازی کرد. توقفگاه اين پرواز فرا اقيانوسی، دمشق است.
مقامات سوريه هدف از راه اندازی خط هوايی ايران – سوريه – ونزوئلا را اجتناب از مقررات و تمهيدات امنيتی «دست و پا گير» فرودگاه ها ذکر کرده اند؛ مقرراتی که در پی حمله يازدهم سپتامبر به نيويورک به معرض اجرا نهاده شده است.
از زمانی که محمود احمدی نژاد به پست رياست جمهوری ايران و هوگو چاوز به رياست دولت ونزوئلا دست يافتند، روابط تهران – کاراکاس شاهد رشدی چشمگير شد.
منافع ضد آمريکايی اين دو کشور موجب شده تا نام ايران و ونزوئلا در بسياری از تحليل های سياسی در کنار يکديگر ديده شوند.
حکومت تهران، مذهبی و دولت کنونی کاراکاس، سوسياليستی است، اما قدرت موضع ضد آمريکايی دو دولت و اهميت آن در دنيای پس از يازدهم سپتامبر تا حدی بود که به راحتی بر اختلافات ايدئولوژيک فائق آمد و موقعيت دو کشور را در جغرافيای سياسی جهان تا حد ممکن به يکديگر نزديک کرد.
سوريه هم از سوی واشينگتن به عنوان يکی از دشمنان اصلی ثبات و آرامش در منطقه انگاشته می شود؛ روبط تهران و دمشق نيز از گرمای خاصی برخوردار است.
و اکنون اين سه «دشمن» سياسی ايالات متحده، در ورای مناسبات سياسی، با خط هوايی مستقيم نيز به يکديگر نزديک تر می شوند.
به گفته سليمان بدر، وزير ترابری سوريه، شرکت هواپيمايی «ايران اير» از اين پس هفته ای يک بار، تهران را از طريق دمشق به پايتخت ونزوئلا متصل می کند و خطوط هوايی سوريه و ونزوئلا نيز در آينده نزديک به همتای ايرانی خود خواهند پيوست.
به نوشته آسوشيتد پرس اين مقام سوری ابراز اميدواری کرد که خط هوايی جديد بتواند از «آزار و اذيتی» که در ترانزيت های هوايی اروپا متوجه مسافران می شود، بکاهد.
در پی حمله های تروريستی يازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ به آمريکا، تمهيدات امنيتی در پروازهای بين المللی خصوصأ در قبال مسافران خاورميانه ای شدت بيشتری يافت.
ماه گذشته «ايران اير» دفتر جديدی را در کاراکاس افتتاح کرد. خط هوايی ونزوئلا نيز به زودی قرار است دفتری در تهران باز کند. ونزوئلا همچنين دارای جامعه ای از مهاجران سوری تبار است.
در ماه ژانويه، دو ماه پيش دو کشور نفت خيز و عضو اُپک ايران و ونزوئلا صندوق مشترکی را با بودجه دو ميليارد دلار راه اندازی کردند. هدف از راه اندازی اين صندوق، مقابله با سياست های "سلطه جويانه" واشينگتن اعلام شده است.
مقامات سوريه هدف از راه اندازی خط هوايی ايران – سوريه – ونزوئلا را اجتناب از مقررات و تمهيدات امنيتی «دست و پا گير» فرودگاه ها ذکر کرده اند؛ مقرراتی که در پی حمله يازدهم سپتامبر به نيويورک به معرض اجرا نهاده شده است.
از زمانی که محمود احمدی نژاد به پست رياست جمهوری ايران و هوگو چاوز به رياست دولت ونزوئلا دست يافتند، روابط تهران – کاراکاس شاهد رشدی چشمگير شد.
منافع ضد آمريکايی اين دو کشور موجب شده تا نام ايران و ونزوئلا در بسياری از تحليل های سياسی در کنار يکديگر ديده شوند.
حکومت تهران، مذهبی و دولت کنونی کاراکاس، سوسياليستی است، اما قدرت موضع ضد آمريکايی دو دولت و اهميت آن در دنيای پس از يازدهم سپتامبر تا حدی بود که به راحتی بر اختلافات ايدئولوژيک فائق آمد و موقعيت دو کشور را در جغرافيای سياسی جهان تا حد ممکن به يکديگر نزديک کرد.
سوريه هم از سوی واشينگتن به عنوان يکی از دشمنان اصلی ثبات و آرامش در منطقه انگاشته می شود؛ روبط تهران و دمشق نيز از گرمای خاصی برخوردار است.
و اکنون اين سه «دشمن» سياسی ايالات متحده، در ورای مناسبات سياسی، با خط هوايی مستقيم نيز به يکديگر نزديک تر می شوند.
به گفته سليمان بدر، وزير ترابری سوريه، شرکت هواپيمايی «ايران اير» از اين پس هفته ای يک بار، تهران را از طريق دمشق به پايتخت ونزوئلا متصل می کند و خطوط هوايی سوريه و ونزوئلا نيز در آينده نزديک به همتای ايرانی خود خواهند پيوست.
به نوشته آسوشيتد پرس اين مقام سوری ابراز اميدواری کرد که خط هوايی جديد بتواند از «آزار و اذيتی» که در ترانزيت های هوايی اروپا متوجه مسافران می شود، بکاهد.
در پی حمله های تروريستی يازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ به آمريکا، تمهيدات امنيتی در پروازهای بين المللی خصوصأ در قبال مسافران خاورميانه ای شدت بيشتری يافت.
ماه گذشته «ايران اير» دفتر جديدی را در کاراکاس افتتاح کرد. خط هوايی ونزوئلا نيز به زودی قرار است دفتری در تهران باز کند. ونزوئلا همچنين دارای جامعه ای از مهاجران سوری تبار است.
در ماه ژانويه، دو ماه پيش دو کشور نفت خيز و عضو اُپک ايران و ونزوئلا صندوق مشترکی را با بودجه دو ميليارد دلار راه اندازی کردند. هدف از راه اندازی اين صندوق، مقابله با سياست های "سلطه جويانه" واشينگتن اعلام شده است.
