سومين سالگرد زلزله بم، با سکوتی خبری از سوی رسانه های داخلی و عدم برگزاری مراسمی ويژه در اين شهر همراه شده است.
سه سال پيش در بامداد روزی چون امروز، زلزله ای پرقدرت شهر بم را لرزاند و بيش از ۳۰ هزار کشته برجای گذاشت. ضمن اينکه بنای تاريخی «ارگ بم» که به عنوان بزرگترين بنای خشتی، شهرتی جهانی داشت نيز ويران شد.
فارغ از کمک های بين المللی و کمک های شهروندان ايرانی، دولت ايران نيز تعهد کرد که هر چه سريعتر، اين شهر کوچک کويری را بازسازی کند؛ اما مشاهدات خبرنگاران حاکی است که هنوز بسياری از اين مردم در اتاقک های قابل حمل ويژه (کانکس) زندگی می کنند و فقدان امکانات بهداشتی و رواج مصرف موادمخدر، بم را در شرايطی ناگوار فرو برده است.
ویرانه؛
هنوز ویژگی اصلی بم بعد از سه سال، ویرانه هایی که همه جای شهر دیده می شوند.
سه سال آوارگی؛
مسئولان می گويند که بخش اصلی عمليات بازسازی بم به پايان رسيده است؛ اما تصاوير داستانی ديگر را روايت می کنند
چادر؛
اين چادرها فردای روز زلزله برپا شده اند و هنوز پابرجايند...
ارگ ويران؛
ارگ بم هنوز چشم انتظار کمک های جهانی وعده داده شده است...
داغ ديدگان؛
گویی همین دیروز بود که در چشم بر هم زدنی از دنیا رفتند...
