گردهمآيی بين المللی برای آگاهی و گسترش سوخت های طبيعی، با هدف دستيابی به يک استاندارد عمومی و علمی برای توليد سوخت های طبيعی و همچنين جست و جوی برای يافتن راه های تبليغاتی استفاده از اين سوخت و سرمايه گزاری در کشورهايی که قابيلت گسنرش اين صنعت را دارند، برگزار خواهد شد.
در اين گردهمآيی در کنار برزيل و آمريکا، چين، هند، آفريقای جنوبی و کميسيونی از اتحاديه اروپا نيز شرکت خواهند کرد.
توماس شانون از مقام های وزارت امور خارجه ايالات متحده، در اين باره گفت: «اين گردهمآيی قدمی بزرگ برای رسيدن به درکی جديد و جهانی برای استفاده و بهره گيری از انرژی است.»
خبر برپايی اين گردهم آيی در حالی منتشر شده است که يک هفته دگر رييس جمهوری آمريکا به برزيل سفر خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری ها، انتظار می رود که جرج بوش و لوييز ايناتسيو لولا دا سيلوا، روسای جمهوری دو کشور آمريکا و برزيل، موافقت نامه ای را امضا کنند که علاوه بر گردهمآيی سوخت های طبيعی، امکان انجام تحقيقات علمی مشترک دانشمندان دو کشور را نيز ميسر کند.
برزيل بزرگ ترين صادر کننده اتانول در جهان است؛ اتانولی که از شکر توليد می شود.
اتانول يا الکل اتليک، يک ترکيب شيمايی آتش زا است. از اين ماده علاه بر توليد سوخت های طبيعی، در نوشيدنی های الکلی و عطر نيز استفاده می شود.
هشتاد درصد اتوموبيل های برزيلی از اتانول به جای سوخت های ديگر استفاده می کنند، ولی هنوز هيچ کشور ديگری نتوانسته است به چنين مقدار توليد و مصرف اتانولی دست پيدا کند.
اتانول يکی از مهم ترين نمونه های سوخت هايی است که به «سوخت های جايگزين» شهره اند. تلاش های بسياری توسط سازمان های غير دولتی و سازمان ملل متحد برای تبليغ سوخت های جايگزين انجام می شود.
با اين همه هنوز بخت استفاده از اين نوع سوخت ها، به جای سوخت های ازان قيمت فسيلی چنان کم است که گردهمآيی ها و قراردادها، عمدتا با نگاهی به آينده دور به سرانجام می رسند.
ايالات متحده آمريکا از کشورهايی است که به پيمان موسوم به کيوتو برای کاهش توليد گازهای گلخانه ای نپيوسته است.
از سوی ديگر کشورهايی که عضو پيمان کيوتو هستند مانند هند و چين نيز، بر اساس پيش بينی ها تا سال های آينده چندين برابر بيشتر از ايالات متحده گازهای گلخانه ای توليد خواهند کرد.
اين در حالی است که بان گی مون دبير کل سازمان ملل متحد، روز جمعه، طی يک سخنرانی، خطر گرمايش زمين را همسان با خطر جنگ ها توصيف کرد.
بان گی مون گفت: «تغييرات آب و هوايی سبب می شوند تا اراضی قابل کشت، خشک و نابود شوند و اين خود می تواند به جنگ هايی در گوشه و کنار جهان تبديل شود.»
در حال حاضر، سوخت های طبيعی، تنها دو درصد کل توليد سوخت جهانی را تشکيل می دهند. علاوه بر گرمايش زمين، به پايان رسيدن منابع سوخت های فسيلی از ديگر دلايلی است که سبب سده تا کشورها به دنبال سوخت های جايگزين باشند.
