مذاکرات روز جمعه میان شرکت روسی گازپروم و مقام های دولتی بلاروس بی نتیجه پایان یافت.
این مذاکرات برای بالا بردن قیمت گاز صادراتی به بلاروس و اروپا انجام می شود. مقام های بلاروس هنوز با قیمت دلخواه گازپروم موافقت نکرده اند. گازپروم تهدید کرده است که در صورت عدم موافقت بلاروس، خط لوله گاز روسیه – بلاروس را می بندد.
الکسی میلر رییس شرکت گاز پروم رسما علام کرده است که از آغاز سال نو میلادی این امکان وجود دارد که انتقال گاز به کشور های اروپایی با مشکل رو به رو شود، هر چند گاز پروم، گاز را به شرکای اقتصادیش در اروپا تحویل می دهد.
بلاروس تنها دو روز دیگر فرصت دارد که پیش از آغاز سال نو میلادی با بهای مورد نظر شرکت گاز پروم موافقت کند. در غیر این صورت، صدور گاز به این کشور متوقف می شود.
با مسدود شدن خط لوله انتقال دهنده گاز، مرکز اروپا نیز که در ادامه مسیر این خط لوله قرار دارد، گاز دریافت نخواهد کرد، شبیه همین اتفاق سال گذشته، منتها برای اوکراین افتاده بود.
در مورد بلاروس، شرکت گاز پروم تنها درصدد بالا بردن بهای گاز صادراتی است. بهای فعلی ۴۷ دلار برای هر هزار متر مکعب است. گازپروم ۲۰۰ دلار می خواهد. بلاروس با ۷۵ دلار موافقت کرده است و شرکت گازپروم به ۱۰۵ دلار و نیمی از سهام شرکت بلاروسی انتقال دهنده گاز رضایت داده است، ولی هنوز گفت و گوها بی نتیجه باقی مانده است.
انتقال گاز به اروپای مرکزی و شرقی عمدتا به وسیله روسیه و از دو طریق صورت می گیرد؛ خط لوله جنوب، از طریق اوکراین که کنترل آن در دست روسیه است و خط لوله شمال از طریق بلاروس که کنترل آن در دست بلاروس است.
کشورهای بعدی در مسیر این دو خط لوله همچون آلمان، چک، لهستان، اسلوواکی یا کشور های حوزه دریای بالتیک عملا وابسته به گاز روسیه اند که انتقال و استخراج ان توسط گازپروم انجام می گیرد.
این شرکت در مورد مقدار و بهای گاز انتقالی در سال ۲۰۰۷ با طرف های اروپایی خود به توافق رسیده و اعلام کرده است که بر اساس قرارداد گاز را در اختیار این کشور ها قرار می دهد، اما نگرانی های بسیاری وجود دارند که همچون سال گذشته و پس از انسداد خط لوله اوکراین انتقال گاز و طبعا بخش اقتصادی مربوط به ان با مشکل رو به شود.
در این میان اتحادیه اروپا هم هنوزز توانسته است به سیاست واحدی در مورد انتقال و تامین امنیت انرژی برسد. هر روز تعداد بیشتری از کارشناسان اروپایی بر این نکته تاکید می کنند که عدم دست یابی به یک سیاست واحد سبب شده است تا روسیه بتواند از انتقال گاز و مسدود کردن آن بهره برداری سیاسی کند.
خاویر سولانا رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا می گوید این رویه باید عوض شود و اروپا قادر نخواهد بود تا زمانی که در این مورد به سیاست واحدی نرسیده است از دیگران چشم داشتی داشته باشد.
با این حال از آن جایی که آلمان و روسیه به توافق رسیده اند تا خط لوله گازی را مستقیما برای انتقال گاز از روسیه به این کشور احداث کنند، دیگر کشورهای اروپای مرکزی نیز به دنبال شرکای اقتصادی دیگری هستند.
از خاورمیانه از جمله ایران به عنوان جایگزینی برای منبع تامین گاز نام برده شده است. هر چند هنوز به درستی روشن نیست چگونه و آیا واردات گاز از کشورهای خاورمیانه به اروپا می تواند از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد یا نه؟
این مذاکرات برای بالا بردن قیمت گاز صادراتی به بلاروس و اروپا انجام می شود. مقام های بلاروس هنوز با قیمت دلخواه گازپروم موافقت نکرده اند. گازپروم تهدید کرده است که در صورت عدم موافقت بلاروس، خط لوله گاز روسیه – بلاروس را می بندد.
الکسی میلر رییس شرکت گاز پروم رسما علام کرده است که از آغاز سال نو میلادی این امکان وجود دارد که انتقال گاز به کشور های اروپایی با مشکل رو به رو شود، هر چند گاز پروم، گاز را به شرکای اقتصادیش در اروپا تحویل می دهد.
بلاروس تنها دو روز دیگر فرصت دارد که پیش از آغاز سال نو میلادی با بهای مورد نظر شرکت گاز پروم موافقت کند. در غیر این صورت، صدور گاز به این کشور متوقف می شود.
با مسدود شدن خط لوله انتقال دهنده گاز، مرکز اروپا نیز که در ادامه مسیر این خط لوله قرار دارد، گاز دریافت نخواهد کرد، شبیه همین اتفاق سال گذشته، منتها برای اوکراین افتاده بود.
در مورد بلاروس، شرکت گاز پروم تنها درصدد بالا بردن بهای گاز صادراتی است. بهای فعلی ۴۷ دلار برای هر هزار متر مکعب است. گازپروم ۲۰۰ دلار می خواهد. بلاروس با ۷۵ دلار موافقت کرده است و شرکت گازپروم به ۱۰۵ دلار و نیمی از سهام شرکت بلاروسی انتقال دهنده گاز رضایت داده است، ولی هنوز گفت و گوها بی نتیجه باقی مانده است.
انتقال گاز به اروپای مرکزی و شرقی عمدتا به وسیله روسیه و از دو طریق صورت می گیرد؛ خط لوله جنوب، از طریق اوکراین که کنترل آن در دست روسیه است و خط لوله شمال از طریق بلاروس که کنترل آن در دست بلاروس است.
کشورهای بعدی در مسیر این دو خط لوله همچون آلمان، چک، لهستان، اسلوواکی یا کشور های حوزه دریای بالتیک عملا وابسته به گاز روسیه اند که انتقال و استخراج ان توسط گازپروم انجام می گیرد.
این شرکت در مورد مقدار و بهای گاز انتقالی در سال ۲۰۰۷ با طرف های اروپایی خود به توافق رسیده و اعلام کرده است که بر اساس قرارداد گاز را در اختیار این کشور ها قرار می دهد، اما نگرانی های بسیاری وجود دارند که همچون سال گذشته و پس از انسداد خط لوله اوکراین انتقال گاز و طبعا بخش اقتصادی مربوط به ان با مشکل رو به شود.
در این میان اتحادیه اروپا هم هنوزز توانسته است به سیاست واحدی در مورد انتقال و تامین امنیت انرژی برسد. هر روز تعداد بیشتری از کارشناسان اروپایی بر این نکته تاکید می کنند که عدم دست یابی به یک سیاست واحد سبب شده است تا روسیه بتواند از انتقال گاز و مسدود کردن آن بهره برداری سیاسی کند.
خاویر سولانا رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا می گوید این رویه باید عوض شود و اروپا قادر نخواهد بود تا زمانی که در این مورد به سیاست واحدی نرسیده است از دیگران چشم داشتی داشته باشد.
با این حال از آن جایی که آلمان و روسیه به توافق رسیده اند تا خط لوله گازی را مستقیما برای انتقال گاز از روسیه به این کشور احداث کنند، دیگر کشورهای اروپای مرکزی نیز به دنبال شرکای اقتصادی دیگری هستند.
از خاورمیانه از جمله ایران به عنوان جایگزینی برای منبع تامین گاز نام برده شده است. هر چند هنوز به درستی روشن نیست چگونه و آیا واردات گاز از کشورهای خاورمیانه به اروپا می تواند از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد یا نه؟
