هراچ کاراپتيان نقاش برجسته ايرانی مقيم آمريکا در سن شصت و سه سالگی در ميشيگان در گذشت.
هراچ کاراپتيان که به گفته بسياری از منتقدان حوزه هنرهای تجسمی يکی از پرکارترين و برجسته ترين نقاشان ايرانی محسوب می شود در ابتدا دانشجوی رشته معماری بود اما پس از مدتی به گرافيک و نقاشی روی آورد.
او در دهه چهل و پنچاه يکی از مطرح ترين نقاشان ايرانی بود و در آن سالها توانست جوايز متعددی را از آن خود کند.
دکتر کيوان نجم آبادی نويسنده، محقق و يکی ازدوستان نزديک هراچ کاراپتيان در گفت وگويی با راديو فردا درباره اين نقاش و کارهايش گفت: «او در تنهايی و به دور از خود نمايی از بامداد تا شامگاه نقاشی می کرد. او شيفته رنگ بود و برای هر رنگی هزار گونه رنگ می شناخت، گويی رنگ های برای او دخترکانی بودند که در شادی او پايکوبی می کردند و درغم های او اشک می ريختند.»
دکتر نجم آبادی افزود: «کاراپتيان در ابتدا به سالوادور دالی علاقه داشت اما در سال های پايانی زندگی اش دست از آبرنگ بر داشت و به رنگ و روغن روی آورد و دلبسته کارهای قرن های سده های ميانی عيسايی ها شده بود و کارهای کارا واجو را می پسنديد و او را سرمشق قرار می داد.»
به گفته آقای نجم آبادی در کارهای هراچ تمام ويژگی های هنری باستانی و دوران صفوی ايران ديده می شود.
دکتر نجم ابادی در ادامه گفت و گويی خود با راديو فردا گفت :« اگر شما کارهای رنگ و روغن و آب رنگ هراچ را درست نگاه کنيد می بييند همان کاشی گری های دوران صفوی است که دگرگون شده و تکامل پيدا کرده و از همين رو آثار او ستايش برانگيز است.»
آقای نجم آبادی افزود: « تابلوهای هراچ به دليل شخصيت خاصی که او داشت بيشتر نزد دوستانش نگهداری می شوند و تنها تعدادی از آنها در موزه ارمنستان است.»
هراچ کاراپتيان در ۲۳ ژوئن ۱۹۴۳ در تهران بدنيا آمد و در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۶ در آمريکا درگذشت.
هراچ کاراپتيان که به گفته بسياری از منتقدان حوزه هنرهای تجسمی يکی از پرکارترين و برجسته ترين نقاشان ايرانی محسوب می شود در ابتدا دانشجوی رشته معماری بود اما پس از مدتی به گرافيک و نقاشی روی آورد.
او در دهه چهل و پنچاه يکی از مطرح ترين نقاشان ايرانی بود و در آن سالها توانست جوايز متعددی را از آن خود کند.
دکتر کيوان نجم آبادی نويسنده، محقق و يکی ازدوستان نزديک هراچ کاراپتيان در گفت وگويی با راديو فردا درباره اين نقاش و کارهايش گفت: «او در تنهايی و به دور از خود نمايی از بامداد تا شامگاه نقاشی می کرد. او شيفته رنگ بود و برای هر رنگی هزار گونه رنگ می شناخت، گويی رنگ های برای او دخترکانی بودند که در شادی او پايکوبی می کردند و درغم های او اشک می ريختند.»
دکتر نجم آبادی افزود: «کاراپتيان در ابتدا به سالوادور دالی علاقه داشت اما در سال های پايانی زندگی اش دست از آبرنگ بر داشت و به رنگ و روغن روی آورد و دلبسته کارهای قرن های سده های ميانی عيسايی ها شده بود و کارهای کارا واجو را می پسنديد و او را سرمشق قرار می داد.»
به گفته آقای نجم آبادی در کارهای هراچ تمام ويژگی های هنری باستانی و دوران صفوی ايران ديده می شود.
دکتر نجم ابادی در ادامه گفت و گويی خود با راديو فردا گفت :« اگر شما کارهای رنگ و روغن و آب رنگ هراچ را درست نگاه کنيد می بييند همان کاشی گری های دوران صفوی است که دگرگون شده و تکامل پيدا کرده و از همين رو آثار او ستايش برانگيز است.»
آقای نجم آبادی افزود: « تابلوهای هراچ به دليل شخصيت خاصی که او داشت بيشتر نزد دوستانش نگهداری می شوند و تنها تعدادی از آنها در موزه ارمنستان است.»
هراچ کاراپتيان در ۲۳ ژوئن ۱۹۴۳ در تهران بدنيا آمد و در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۶ در آمريکا درگذشت.
