سازمان «بین‌الملل سوسیالیست» در اجلاس اخیر خود در پاریس از پیامدهای نبود دموکراسی و نقض حقوق بشر در ایران و تبعیض علیه اقوام ایرانی ابراز نگرانی کرد.
در کنفرانس «بین‌الملل سوسیالیست» که بیش از ۱۵۰ حزب سوسیالیست و سوسیال دموکرات جهان در آن عضویت دارند، همچنین از برنامه اتمی جمهوری اسلامی ایران ابراز نگرانی شد.
کریم پاکزاد، از مسئولین امور بین‌الملل حزب سوسیالیست فرانسه، که در این کنفرانس شرکت داشت، به رادیوفردا می‌گوید:
در مورد مسائل ایران، نه تنها مهمانان ایرانی اشکالاتی داشتند، بلکه سایر احزاب اروپایی هم در مورد ایران صحبت‌هایی کردند.
سرانجام درمیان قطعنامه‌های مختلفی که شورای اینترسوسیالیسم تصویب کرد، قطعنامه‌ای هم به پیشنهاد حزب دموکرات کردستان ایران در مورد ایران صادر شد که به دو بخش تقسیم می‌شود. بخش اول این که اینترسوسیالیسم تجاوز به حقوق سیاسی و اجتماعی شهروندان ایرانی را توسط دولت ایران محکوم می‌کند و خواستار آزادی زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات، احترام به حقوق اقلیت‌های مذهبی و قومی است.
بخش دوم این قطعنامه در مورد برنامه اتمی ایران است. چون اینترسوسیالیسم طرفدار خلع سلاح کامل اتمی در جهان است، بنابراین از دولت ایران می‌خواهد برنامه اتمی خود را شفاف‌سازی کند.
مسئله حقوق بشر و دفاع از آزادی‌های سیاسی و اجتماعی شهروندان ایرانی از سال‌ها پیش به این طرف مورد توجه نیروهای دموکراتیک در اروپا قرار داشت.
بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، فشار و اختناقی که بر آزادی‌خواهان و اصلاح‌طلبان و تمام کسانی که با دولت ایران مخالفت دارند وارد می‌شود، برای جامعه دموکراتیک اروپا دردناک است و به همین دلیل ما خواهان فشارهای احزاب سیاسی، دولت‌ها و پارلمان اروپا بر دولت ایران هستیم.
به عنوان مثال، اینترسوسیالیسم فرانسه برای آزادی آقای ابراهیم یزدی که بیش از ۸۰ سال عمر دارد و به شدت مریض است اعلامیه‌ای صادر کرد و ما پشتیبانی خود را از نامه‌ای که خانم شیرین عبادی و بعضی از فعالان سیاسی به سازمان ملل دادند نیز ابراز کردیم.
در این موارد افکار عمومی و نیروهای دموکراتیکی که خواهان آزادی سیاسی و اجتماعی در ایران و در تمام منطقه هستند، مثل گذشته در حالت بسیج هستند.
فشار افکار عمومی جهان نمی‌تواند بی‌تاثیر باشد. در ایران آن طوری که بعضی‌ها فکر می‌کنند دولت یک‌پارچه و همگون نیست، بلکه اختلافات زیادی در درون نظام وجود دارد و کسانی در این نظام هستند که می‌دانند در طولانی‌مدت منافع ملت ایران در ایجاد تنش با جامعه بین‌المللی نیست. من فکر می‌کنم فشار افکار عمومی جهان در این موارد می‌تواند اثرگذار باشد.
در کنفرانس «بین‌الملل سوسیالیست» که بیش از ۱۵۰ حزب سوسیالیست و سوسیال دموکرات جهان در آن عضویت دارند، همچنین از برنامه اتمی جمهوری اسلامی ایران ابراز نگرانی شد.
کریم پاکزاد، از مسئولین امور بین‌الملل حزب سوسیالیست فرانسه، که در این کنفرانس شرکت داشت، به رادیوفردا می‌گوید:
در مورد مسائل ایران، نه تنها مهمانان ایرانی اشکالاتی داشتند، بلکه سایر احزاب اروپایی هم در مورد ایران صحبت‌هایی کردند.
سرانجام درمیان قطعنامه‌های مختلفی که شورای اینترسوسیالیسم تصویب کرد، قطعنامه‌ای هم به پیشنهاد حزب دموکرات کردستان ایران در مورد ایران صادر شد که به دو بخش تقسیم می‌شود. بخش اول این که اینترسوسیالیسم تجاوز به حقوق سیاسی و اجتماعی شهروندان ایرانی را توسط دولت ایران محکوم می‌کند و خواستار آزادی زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات، احترام به حقوق اقلیت‌های مذهبی و قومی است.
بخش دوم این قطعنامه در مورد برنامه اتمی ایران است. چون اینترسوسیالیسم طرفدار خلع سلاح کامل اتمی در جهان است، بنابراین از دولت ایران می‌خواهد برنامه اتمی خود را شفاف‌سازی کند.
- به نظر می‌رسد در ماه‌های اخیر بحث نقض حقوق بشر بیشتر مورد توجه دولت‌های غربی قرار گرفته است. به نظر شما دلیل این موضوع چیست؟
مسئله حقوق بشر و دفاع از آزادی‌های سیاسی و اجتماعی شهروندان ایرانی از سال‌ها پیش به این طرف مورد توجه نیروهای دموکراتیک در اروپا قرار داشت.
بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته، فشار و اختناقی که بر آزادی‌خواهان و اصلاح‌طلبان و تمام کسانی که با دولت ایران مخالفت دارند وارد می‌شود، برای جامعه دموکراتیک اروپا دردناک است و به همین دلیل ما خواهان فشارهای احزاب سیاسی، دولت‌ها و پارلمان اروپا بر دولت ایران هستیم.
به عنوان مثال، اینترسوسیالیسم فرانسه برای آزادی آقای ابراهیم یزدی که بیش از ۸۰ سال عمر دارد و به شدت مریض است اعلامیه‌ای صادر کرد و ما پشتیبانی خود را از نامه‌ای که خانم شیرین عبادی و بعضی از فعالان سیاسی به سازمان ملل دادند نیز ابراز کردیم.
در این موارد افکار عمومی و نیروهای دموکراتیکی که خواهان آزادی سیاسی و اجتماعی در ایران و در تمام منطقه هستند، مثل گذشته در حالت بسیج هستند.
- فکر می‌کنید فشارهای بین‌المللی می‌تواند به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران و باز شدن فضای سیاسی کمک کند؟
فشار افکار عمومی جهان نمی‌تواند بی‌تاثیر باشد. در ایران آن طوری که بعضی‌ها فکر می‌کنند دولت یک‌پارچه و همگون نیست، بلکه اختلافات زیادی در درون نظام وجود دارد و کسانی در این نظام هستند که می‌دانند در طولانی‌مدت منافع ملت ایران در ایجاد تنش با جامعه بین‌المللی نیست. من فکر می‌کنم فشار افکار عمومی جهان در این موارد می‌تواند اثرگذار باشد.
